Marjolein Mepschen schreef op woensdag 27 september 2006, 21:07:


Je paard snapt er waarschijnlijk geen hout van, hij weet niet wat je van hem wil!

Inge geeft in haar boek ook een paar oefeningen. Oefening 1: je moet je paard van achteren benaderen totdat je een reactie krijgt, dat kan i.d.d. alleen dommig naar je kijken zijn, maar ook een oor wat naar je toegedraaid wordt. Maar dan stop je ook meteen tot ie weer doorgaat met waar ie mee bezig was.

Dan probeer je hem in gang te zetten (op te drijven) door naar z'n kont toe te lopen en als ie niet vanzelf gaat lopen op en neer te springen of met je armen te zwaaien. Desnoods zwiep je met je touw, al zet ie maar een stapje, dan is ie braaaaaaaaf.

Daarna moet het kwartje gaan vallen en kun je vanaf de zijkant (nog steeds aan de achterkant) beginnen. Als het goed is kun je na verloop van tijd je paard sturen door recht achter of links-of rechtsachter hem te gaan lopen.

Ik wens je veel succes want loswerken en grondwerk is m.i. nog veel leuker dan rijden, vooral als je je oefeningen kunt uitbouwen en de gekste dingen erbij kunt verzinnen.

Ik heb last van een mindwarp, dit wordt veroorzaakt door twee (schijnbare) tegenstellingen. Misschien kan iemand mij een antwoord geven op de vraag waar ik nou al weken over loop te prakkiseren. Dit met het gevaar weer een oeverloze discussie uit te lokken over wel of niet met bit, wel of niet "in de krul", dat is dus geenszins mijn bedoeling.

Nou, komt ie:

Ik rij sinds een tijdje bitloos, tot mijn verbazing gaat dat heel erg goed. Mijn paard heeft niet meer van die overdreven schrikreacties, heeft veel meer zin om lekker te lopen en komt met eigen initiatieven (stukje draven? stukja galop? effe de dijk opklimmen?). Ik krijg een of twee keer per week paardrijles, dit is traditionele dressuurmatige les.

Wanneer ik rij met bit (in de les) moet ik mijn paard in aanleuning en nageeflijk rijden. Dat gebeurt als we een tijdje bezig zijn vanzelf. Volgens mijn instructeur krijgt mijn paard last van z'n rug wanneer ik geen vrijwillige aanleuning voortkomend uit een bepaalde ontspanning heb omdat de achterhand niet voldoende wordt gebruikt en de rug wordt opgespannen, ze heeft me dit ook laten voelen door me op een barebackpad te laten rijden.

Wanneer ik zonder bit rij, dan loopt mijn paard met z'n nek lang en z'n hoofd laag en dus (kennelijk) ook ontspannen. Wat ik mij nou afvraag is hoe mensen die bitloos rijden die achterhand activeren. Of is dat dan opeens minder belangrijk?

Pien, jij bent instructeur, hoe doe jij dat? Heb je ervaring met traditioneel dressuur?

Alvast bedankt voor een antwoord.

Groetjes, Edith

trea hoex schreef op woensdag 4 oktober 2006, 14:22:


Hoi Eva,

Inderdaad, voorwaarts neerwaarts, heb ik heel lang geoefend. Mijn paard was een sterrenkijker toen ik haar kreeg. Heeft het ook enorm in haar rug gehad daardoor. Nu loopt ze met haar nek rechtuit en de keren dat ze omhoog komt met haar hoofd verminderen en worden steeds korter van duur.

Waar ik dus niet goed bij kan met mijn boerenverstand is waarom er boeken en websites volgeschreven worden over de problemen met het aan de teugel rijden van je paard voor zijn eigen bestwil, terwijl een simpele oplossing dus kennelijk is om het bit eruit te halen en met een losse teugel te gaan rijden.

Vanavond heb ik weer les, ik ga proberen om dit zonder bit te doen.

Hoi Trea,

Als je veel overgangen gaat rijdt, krijg je dan altijd die achterhand eronder? Ik vind het nogal moeilijk om te voelen als ik erop zit omdat ik niet weet wat ik moet voelen.

Edith Hartog schreef op woensdag 4 oktober 2006, 14:35:


Vanavond gelest met bitloos hoofdstel. Paard was na 15 minuten zoeken en muiten zeer actief aan het lopen, zelden meegemaakt! Ook ging het hoofd eigenlijk meteen al omlaag (en het bleef daar). Ik kwam er wel achter dat ik drie keer zo hard moest werken dan normaal (ik zit nou nog te puffen). Om haar op de hoefslag of de volte te houden, omdat het in een veel hoger tempo ging en omdat het met veel meer weerstand ging. Het inbuigen en met stelling lopen ging zwaar en daarbij probeerde mijn paard steeds de teugels uit m'n handen te trekken. Of doodleuk naar de uitgang te lopen. Voor m'n paard was het ook meer belastend dan normaal. Ze wilde vaker haar hals strekken (vandaar dus die teugels uit m'n handen jatten).

Mijn instructeur vond dat ik nu moet kiezen voor een systeem omdat het anders te verwarrend wordt. Of helemaal met of helemaal zonder. Zij denkt dat mijn paard met de tijd net zo licht op dit hoofdstel wordt als op het bithoofdstel.
Ik heb ook gevraagd hoe dat nou zit met dat achterhandactiveringsverhaal. Zo ver ben ik dus nog niet haha. Ik zit nog in het stadium dat het paard op vier benen gaat lopen en daarna kunnen we ons pas met die achterhand bezighouden. Overigens heb ik vanavond voor het eerst een actieve stop op de achterhand gemaakt. Tja, dan ben je dus al dik twee jaar aan het lessen!

Nou ja, het begin is er in ieder geval. Bedankt iedereen voor het enthousiast vertellen over bitloos rijden, zonder jullie was ik niet eens op het idee gekomen!

Groetjes Edith

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 4 oktober 2006, 21:08:


Ik weet wel zeker dat het hem daar in zit. Zo ging het in het begin met mijn bithoofdstel ook en dat gaat al een heel lange tijd goed. Ik moet nu gewoon een hele stap terug in mijn opleiding doen en weer overnieuw beginnen.
Geef me een paar maandjes en dan kom ik hier opscheppen over mijn dressuurlesjes op de halsring haha.

Cedric Coucke schreef op woensdag 4 oktober 2006, 19:47:


Beste Cedric,

Ik heb een dikke laag zand in de stal, maar dat is alleen handig als de ondergrond van prut is en niet van steen of beton of ander "dicht" materiaal. Al het zand direct op grond ligt, dan zakt urine er gewoon doorheen en een groot deel van het zand verdwijnt ook op mysterieuze wijze in de grond. Ik vind het ideaal, een keer per dag de drollen eruit met zo'n plastic mestvork en een keer per jaar een nieuwe laag zand op de oude laag. Het stinkt niet! Er zijn er hier ook die erg tevreden zijn met rubberen matten.

Groetjes,

Edith

Huertecilla schreef op donderdag 5 oktober 2006, 13:22:


He HC,

Leuk dat je er weer bent. Hoewel ik je berichten soms wat specialistisch en vergaand vind is het toch vaak wel interessant om jouw visie te vernemen.

Groeten Edith