marielle schreef op dinsdag 19 september 2006, 9:13:


De volgorde? IJzers eronder vandaan en in eerste instantie alleen wat rondvijlen om de hoef(stand) niet te shockeren. Paard gewoon rond laten banjeren, geen gedwongen beweging op asfalt of steentjes. De paddock is gedeeltelijk bestoeptegeld, daar wordt het hooi gegeven, maar hij kon e rook bij met zijn voeten nog in het zand. Toen de hielen wat laten zakken, hoefde niet veel, want ze waren al nooit hoog (realistische hoefsmid gehad). Later hoefde er amper iets af omdat ze zichzelf op lengte hielden. De wanden zijn wel eens iets langer geweest dan de zool, nooit veel, want het slijtproces zorgde dat dat niet gebeuren kon. Ik had er nooit veel werk aan, eigenlijk alleen wat rondvijlen en steunsels kort houden. En zo hoort het ook, toch?
Na een staprondje fietspad (erop of ernaast, net wat kon) waren zijn hoeven ook nooit gesleten of gebrokkeld, ik denk dat ze daarvoor te hard waren.

Isabel van der Made schreef op dinsdag 19 september 2006, 10:16:


Ik wil graag alle vragen beantwoorden, want ik heb niet het idee dat ik nu "klaar" ben. Bovendien is dat een consequentie wanneer je zo'n bericht plaatst. Ik waardeer het overigens dat jullie meedenken, had eigenlijk alleen pek en veren verwacht!

Of ik tevreden ben met mijn beslissing? Ik ben tevreden met het feit dat hij weer als een goed geolied paard loopt. Ik ben uiteraard ontevreden met het feit dat dit dmv hoefijzers tot stand is gekomen. Zou haast op elke hoef een sticker met "sorry" willen plakken.
Ik heb stiekem gehoopt dat hij met ijzers net zo beroerd zou lopen als zonder. Dan zou het aan mijn rijkunst oid liggen maar dan had ik een ander probleem op te lossen.
Ik heb een oude video uit de ijzertijd op zachte dressuurbodem onder het zadel vergeleken met een recent stukje film op diezelfde bodem, hij was toen 10 maanden ijzervrij. Het verschil was dat hij beduidend korter, stugger draafde met minder schoudervrijheid en vooral erg vlak en kort met rechte voorbenen galoppeerde.

De straalgroeve is niet speciaal diep, je kunt hem makkelijk uitkrabben met een hoevenkrabber. Hij heeft één keer rotstraal gehad, nl toen hij net uit Spanje was. Hij heeft enorme stralen, die zelfs om wilden flappen en daarom bijgehouden dienden te worden. De smid prees altijd de kwaliteit van zijn hoeven en de witte lijn (ouderwets type smid: lage hielen en geen krachtvoer, goede witte lijn was een stokpaardje van hem).

Arno8 schreef op maandag 18 september 2006, 23:46:


Arno, vraag maar raak hoor! Met en zonder ijzers liep hij dagelijks in een grote zandpaddock die voor 10% bestraat is en enkele uren in de wei, waarvoor hij een 80 meter over de weg moest, met berm ernaast. Na het ontijzeren mocht hij zelf kiezen waar hij liep. Tot de laatste dag koos hij de berm.
Het betonpad, waar ik over sprak, is een 3 meter breed pad tussen de paddock en mijn oprit, waar de trailer staat. Dat stuk moest hij oversteken om de trailer in te gaan. Hij liep dan houterig over het beton en vervolgens in draf de trailer in (maar dat doet hij altijd al, tis een heftig tiepje). Ik heb hem nooit gedwongen om over het harde te gaan en al helemaal niet met mij erop. Ik liet hem altijd de keuze van de berm.

Cledisa schreef op dinsdag 19 september 2006, 13:04:


Hoi Monique,

Ik zou de magnesium even laten voor wat het is en me nu eerst concentreren op het herstel. Zo te lezen gaat het de goede kant uit, we blijven duimen!