Nick Altena schreef op zaterdag 16 september 2006, 22:20:


Nee, dat is dus niet hetzelfde als melasse Nick. Ken uw feiten.

Ik ben allang bekend met diabetes en hypoglycaemie, nog lang voordat het hele fructanenverhaal en insulineverhaal op deze site stond.

En ik zeg juist wel dat suiker slecht is, wit suiker is slecht. Superslecht.
En fructanen in gras zijn ook gevaarlijk voor paarden die er gevoelig voor zijn (paarden die al te dik zijn, slechte insulinewerking hebben).
Voor veel paarden dus ook niet.

Maar suikerresten uit pulp van fruit en groenten en melasse is echt wat anders als witte suiker. Deze suikerbronnen geven niet de snelle pieken in het bloed.
Bovendien is het in een klein deel aanwezig en bevatten ze dus ook nog goede stoffen. (iets wat witte suiker niet meer doet).

Isabel van der Made schreef op zaterdag 16 september 2006, 22:27:


Eerlijk gezegd ben ik benieuwd hoeveel van de schrijvers hier nou werkelijk volledig bitloos rijden.
Ook ben ik benieuwd hoeveel van de schrijvers hier nou werkelijk dekenloos zijn (hun paarden dan). Jou paard Isabel, is toch ook niet dekenloos?

Nick Altena schreef op zaterdag 16 september 2006, 22:47:



Beter lezen Nick, jij zei dat Zuckerrubenschnitzel dus melasse was.
En dat klopt niet: de schnitzel en de melasse zijn twee verschillende dingen (van de suikerbiet). Dat vertelde ik je.

Nick Altena schreef op zaterdag 16 september 2006, 22:54:


Oh, ik dacht dat jij ook al eens geschreven had dat je je paard onder een regendeken had.

jessica van der Stel schreef op zaterdag 16 september 2006, 23:09:


Welke paragnoste is dit?

eddy DRUPPEL schreef op zondag 17 september 2006, 23:06:


Juist en als je problemen hebt met bit, zijn die echt niet ineens opgelost als je zonder bit gaat rijden maar niets aan je eigen rijden veranderd.
De basis is de basis, met of zonder bit.

Nick Altena schreef op zondag 17 september 2006, 23:36:


Ah, dat vind ik interessant Nick.

Een paard wat moeite heeft met nageeflijkheid of met voor het been zijn, zal dat niet ineens wel zijn als het bit er uit gaat. Das mijn mening en ervaring althans. Sterker nog, ik durf wel te stellen dat basisfouten in de rijkunstige opvoeding zich alleen nog maar sterker zullen tonen als je middelen weg gaat laten.

Kun je beschrijven wat die problemen met die vele paarden die je gereden hebt dan zijn?

Wil schreef op zondag 17 september 2006, 23:45:


Als mensen denken aan dressuurmatig rijden dan denken ze vaak aan: hup nageven en de achterhand eronder en klaar. Dat is naar mijn idee maar een heel klein deeltje en dan ook nog eens een gevolg van. Dressuur bestaat uit zoveel elementen en verschillende stappen die allemaal in elkaar grijpen, het een kan niet zonder het ander.

Simpel gesteld: een paard wat ontspannen en taktmatig loopt, goed op beenhulpen reageert, voldoende vorwaarts is zal als vanzelf een fijne aanleuning nemen, over de rug gaan lopen en vanuit de achterhand gaan bewegen.
Ik werk dus aan ontspanning en het voldoende voorwaarts zijn met een lichte aanleuning: voltes (openen, sluiten), slangenvoltes overgangen, schoudervoor, schouderbinnenwaarts. Hiermee bewerkstellig je ontspanning in de kaak, nek en hals tot over de rug, activiteit vanuit de achterhand en als ze sterk genoeg zijn, het opdrukken uit de schoft.

Nick Altena schreef op zondag 17 september 2006, 23:57:

Ook paarden die zonder bit lopen maken speeksel aan. Het kauwen en smakken breng ik in verband met ontspanning en verwerking van het geleerde. Ik ken zat paarden die schuimen dat het een lieve lust is, zonder bit!

Wil schreef op zondag 17 september 2006, 23:58:


Een paard wat zijn rug niet goed gebruikt is nog niet toe aan een ruiter die achter de zitbeenknobbels zit. Daarmee maak je de ontspanning van de rug en het ondertreden van de achterbenen onmogelijk. Proberen iets in verlichte zit te gaan zitten zodat ook de rug ook de ruimte krijgt om op te bollen.

Algemeen: de manier waarop je zit is niet voor elk paard hetzelfde, noch voor elke africhting. Pas je eigen houding aan aan waar het paard aan toe is.

Spirithorses schreef op maandag 18 september 2006, 12:54:


Ja, de ruiter moet zitten in de balans van het paard om het gezamenlijk evenwicht niet te verstoren. Een paard wat achter (nog) niet goed onderbrengt heeft het zwaartepunt redelijk ver naar voren liggen. Door er zelf in de klassieke zit op te gaan zitten (kruin, schouders, heupen, hakken op 1 lijn) zit je achter het zwaartepunt van je paard.
Achter je zitbeenknobbels zitten is een mooie, en als je het goed doet, meegaande zit, maar het zet je wel behoorlijk achterop. Een paard wat moeite heeft met de rug te bollen en de achterbenen onder te brengen, maak je het met die zit onmogelijk dit te doen. Dus: als paard nog op de voorhand loopt, pas je je eigen zit daar op aan. Gewicht naar voren, verlichte zit, evt. iets met je kont uit het zadel. Hoe verder je het paard traint, hoe makkelijker het wordt de rug te bollen en het gewicht naar de achterhand te nemen, hoe meer je je zit rechter kan maken.
Het zoeken van het gezamenlijke zwaartepunt dus. Zet je je eigen gewicht meer naar achter op je paard, dan moet je paard daar wel aan toe zijn om daarin mee te kunnen.




Zie boven.

Nick Altena schreef op maandag 18 september 2006, 14:53:


Je schreef zelf al dat je vrouw dit paard reed met bit, en jij zonder bit. Dan kun je dus niet zeggen dat het aan het bit ligt, maar weer aan de persoon.

Als een paard met bit zo loopt zoals jij beschrijft wordt het ten eerste verkeerd gereden (rug wegdrukken en hoofd hoog is een rijtechnische fout, los van welke optoming dan ook) en als een paard met bit zo verkeerd loopt, zou ik ook kijken of het bit wel goed past en wat de ruiter verkeerd doet. Een paard gaat niet ineens zonder bit 'zomaar' netjes nageeflijk lopen in een ronde houding terwijl hij of zij dat eerst niet eens kon en deed.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 18 september 2006, 14:36:


Manegepaarden zijn dankzij hun gebruik rijtechnisch zeer slecht ontwikkeld en heel vaak hard in de mond door al te veel trekkende ruitertjes. Dat die ineens plezier beleven en lekker gaan lopen met een ander ding rond hun hoofd kan ik me goed voorstellen.

Maar het is niet een goede graadmeter om te zeggen: kijk al je problemen zijn opgelost.
(het probleem zat hem niet in het bit nl. maar meer in het gebruik ervan).

Nick Altena schreef op maandag 18 september 2006, 14:59:


Nick, lees mijn verdere uitleg, dat maakt helemaal duidelijk waarom er niet 1 goede manier en niet 1 verkeerde manier van zitten is.

Christel Provaas schreef op maandag 18 september 2006, 18:11:


Van mij zul je geen verwijten horen. Welzijn van je paard staat voorop. Stug met oogkleppen op doormodderen is niet in het belang van niemand.

Wel vraag ik me af, wààr dit nou precies aan ligt? Uiterlijk gezonde, goede hoeven, inwendig dus niet. Wat is er dan toch precies aan de hand?