Frans Veldman schreef op vrijdag, 14 mei 2004, 1:40:


Helemaal mee eens.


Ik kan het niet helpen dat ik bij deze zin toch het gevoel krijg dat je over de essentie van het stukje hebt heengelezen. Ik heb het over het NIET verhinderen van natuurlijk gedrag, niet of je daar sexuele gevoelens of gedachten bij hebt.


Richt die mails over ethiek, normen en waarden dan maar aan Jan Peter, want ik heb mijn standpunt daarover reeds in #5901
duidelijk gesteld denk ik.

Wat voor mij interessante punten van discussie zijn: het gedrag en communicatie van en met paarden/ponies. Daar weet ik iets van en kunnen jullie misschien wat van opsteken - misschien is het wel eens aardig met zijn allen een ethogram op te stellen wat onze dieren op een dag doen... daar komen vast verschillen uit. Zoja, waarom?
Aan de andere kant leer ik graag de dingen die jullie weten en waar ik me weer minder mee bezig gehouden heb. Uiteraard weet ik over leerprocessen, en meneer SKinner, etc... maar daar passen sommige "truuks" als van Parelli toch weer niet in.

Groeten en welterusten, Egon.

e m kraak schreef op vrijdag, 14 mei 2004, 0:51:

[SNIP]

"Maar wat ik gelezen heb is voor de hengst, hoe doe je dat met de merries dan?"

Deze vraag kreeg ik vannacht nog per email, en is nmm heel geldig als aanvulling. Het was al weer laat en ik dacht er niet aan want is in de regel niet zo opportuun: ik HEB hengsten, en altijd al hengsten gehad. Ik ben echt voorstander van een in geslacht én leeftijd gevarieerde groep, maar alles begint voor mij met mijn hengst(en). Ik rij ook alleen op mijn hengst. Draupnir dus.

Bij merries werkt het ook onverwacht "anders" in vergelijking tot mensenvrouwen: de erogene zone's verschillen. Deels behoren jullie dat nmm eigenlijk te weten, als je wel eens oplettend naar paardengedragfilms gekeken hebt (of bijt jullie vriendje soms normaalgesproken liefhebbend in jullie kuiten als ie wat wil? Kriebelt ie met zijn neus in je flanken zodat je je kont naar hem toe draait?). Iets wat jullie niet weten (denk ik) maar ik uit praktijk wel, is dat het overmaatse 5e been van een hengst niet hetgeen is wat haar zo blij maakt (Denk ik te weten vanwege het waarnemen van het effect van de hengst die wel succesvol bespringt, maar mis mikt - al is dat maar omdat hij er van mij niet in mag. Géén veulens, remember?) Het is vooral het gewicht van de hengst, tevens weer de spanning op het bekken en de reactie die veroorzaakt wordt door de voorbenen van de hengst op de flanken van de merrie die háár doen genieten.
En tóch, érgens, zouden jullie ook dit hebben kunnen weten... want hoe vaak heb ik al niet het gezeur van mensen gehoord dat hun merrie wanneer hengstig zo "lastig" is? Nogal wiedes als je op volle kracht haar erogene zônes zit te bewerken!

Zien jullie nu zo langzamerhand dat ponysex leuk is, en niets maar dan ook helemaal NIETS te maken heeft met wat je op porno kunt zien? Die lui hebben er helemaal geen verstand van. Ik bedenk me eigenlijk nu pas (verdikke, ik zit ook haast nooit op een merrie!) dat je volkomen binnen de "fatsoensnormen" jouw hengstige merrie een beste beurt kunt geven midden in de bak van een stijve-trutten-manége terwijl de halve kantine toekijkt. Neem me alstjeblieft niet kwalijk maar ik vind dat grappig, en als je het goed doet wil ze na luttele tijd juist wél een stukje met je rondlopen, en vindt men je een prima ruiter.

Sjonge, dit had Midas Dekkers kunnen schrijven maar die heeft hier ook geen verstand van HAHAHA
Ik hoop dat ik correct begrijpbaar mijn bronnen versus ervaring hier verbaal uit elkaar gehouden heb; het loopt een beetje door elkaar. Frans en Ilona vinden het niet interessant heb ik gelezen, maar ik ben het daar niet mee eens omdat het consequenties heeft op je sociale verhouding met je paard(en) en die van je paarden onderling; bijvoorbeeld of je wel op je hengstige merrie rijden wilt. Is dat eigenlijk wel consequent in de lijn van de plaats die jij t.o.v. haar wilt innemen of maak je haar eigenlijk in de war?
Mag ik het onderwerp hiermee afsluiten?

Groeten,
Egon.

Karen Koomans schreef op vrijdag, 14 mei 2004, 3:40:


Weet werkelijk niet waar te beginnen op zo een open vraag - kansberekeningetje wat er uit vos x palomino kan komen is makkelijker hoor

Uit al de varianten waar ik mee kennis gemaakt heb, over gelezen heb, documentaires over gezien heb, lijken mij op primair niveau eigenlijk twee zaken van belang: EERLIJKHEID en CONSEQUENT zijn. Het grootste probleem is dat juist die twee dingen niet erg in de species "mens" zijn ingebakken, maar ik denk dat het om die twee redenen het vrij logisch is dat mensen die het wérkelijk op "hun eigen manier" doen zulke goede resultaten bereiken. Maar hoeveel mensen zitten er eigenlijk met een zeker voorbehoud op hun paard? Dat werkt niet! Maar ik ken er dus ook een paar die werkelijk álles "fout" doen maar prima met hun paard kunnen opschieten.
Meer technocratisch benaderd kun je aan de ene kant proberen in te spelen op wat er bekend is over de ethologie van paarden, en hun onderlinge communicatie, en aan de andere kant op (wel wat beter gedocumenteerde nmm) kennis over leerprocessen. Maar die kennis moet dan denk ik wel bij je karakter passen (weer eerlijkheidsaspect). Ik denk dat alles nog een beetje in de kinderschoenen staat. Het is al heel wat dat steeds meer mensen durven te rebelleren tegen de gevestigde rijstijlen (wat die dan ook moge zijn) en zelf proberen na te denken.


Ik heb er zelf geen bewuste ervaring mee waarvan ik zou durven beweren: "dit is het". Maar dat zegt niets, en ook het al dan niet in iets geloven zegt niets. Geloven is gewoon geen argumént. Kortom: ik sta er nogal blanco tegenover. Wishfull thinking, dat wel natuurlijk...
Wel weet ik dat men bij CERN succesvolle proeven met telekinese heeft gedaan (quantummechanica) en die ook heeft durven publiceren... De experimenten die Sheldrake (o.a. via internet!) heeft gedaan leverden domweg significante uitslagen op, of je er nu in wilt geloven of niet. De theorieën van Sheldrake verbazen me niets; zoiets had ik ooit tijdens het lezen van Blake e.d. al gegokt. De (veel oudere) zaken die Blake, en dan met paarden, beschrijft zijn me niet onsympathiek - je zou ze eigenlijk moeten herhalen nu de communicatie- en vervoersmogelijkheden zo sterk verbeterd zijn.

Met het grootste plezier wil ik samen wat simpele experimenten met je gave doen: bijvoorbeeld een keuzentest. Ik zou even een beetje moeten bijlezen maar vind het absoluut interessant genoeg.


Groet, Egon

Isabel van der Made schreef op vrijdag, 14 mei 2004, 14:26:

Nick Altena schreef op vrijdag, 14 mei 2004, 16:31:


Big Sister Is Watching You feest?

Egon

Esther schreef op vrijdag, 14 mei 2004, 20:17:


YES Es

MAAR: Wat je erbij vergeet, wat heel belangrijk is, is dat ik je eerst geleerd heb een voor Falk acceptabele "leidmerrie-figuur" te zijn, weet je nog? En het (toen) naar boven komende gebrek aan respect voor jou? Het laten VOLGEN tot je een ons weegt? En Es in de waterbak (of wat wat het ook weer?)....

Ik heb al die mails nog HAHAHA

Maar zonder dollen - reinforcive conditioning werkt natuurlijk niet als je geen gevestigd rollenpatroon hebt. Daarom dit er even bij anders krijg je nog meer ponies die hun 2-benertje opvreten.

Groetjens, Egon

Esther schreef op vrijdag, 14 mei 2004, 21:17:



NIET

Hoe veel malen heb ik tegen je gezegd dat Falk je niet voorbij mocht?
VOLGEN!
Weet je het echt niet meer? Dit was jullie eerste "probleem" zo'n beetje.


nog meer groetjens, E.

Esther schreef op vrijdag, 14 mei 2004, 21:34:


Dingetjes voor haar hoofd
?????

Nu breekt mij de klomp weer. Daar kan ik het nooit over gehad hebben...
Falk liep te snel voor de blinde kip om bij te houden... Liep je ook wel eens omver.. nou dat was de bedoeling niet dus heb ik (weet ik zeker) je aangepraat dat wanneer Falk je voorbij wilde, jij juist voorzichtiger en langzamer moest gaan lopen. En dat ging toen goed zei je.


ok, kan vervolgens ook wel weer. daar wil ik vanaf wezen. is eigenlijk ook niet zo van belang voor het punt wat ik in gedachten had: dat je pas verder met Falka bent gaan dingen doen toen jullie verhouding for the time being bevestigd was.

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 0:30:


Jawel hoor. Dat komt omdat de stroomafgifte op elektronische manier ultrakort gemaakt is.

De oudewetse, mechanische "paddestoelen" zijn een heel ander verhaal en hebben niet die hoge voltages.

Een slimme pony trekt rubberlaarsjes aan

Groeten, Egon.

Marijke schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 12:40:


Bang zijn is per definitie nooit een goede combinatie. Maar het siert je dat je voor je bangheid uit komt. Op zijn minst is er een aanleg van eerlijkheid in benadering.

Nu zou een simplistisch advies kunnen zijn: laat maar door een "expert" doen, en liefst zo dat die "expert" jullie ALLEBEI, als combinatie dus, behandeld.

Mijn misschien minder simpele raad is te proberen dichter bij je paardje te komen staan, zodat je als automatisch ook niet meer bang bent. De bedoeling is toch dat jullie vriendjes worden? Dat is iets wat je toch zélf moet doen.
Maar verder weet ik daar zonder ook maar iets van jullie en jullie situatie te kennen ook niets over te tiepen.

Groeten, Egon.

Frans Veldman schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 21:17:

Frans Veldman schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 21:17:


Yes! Yes! Yes! Yes! Yes! Yes! Yes! Yes! Yes!
(zaal vol applaus )

voor wie vindt dat Frans nu weer lekker in zijn rol van zeurpiet zit:
de presentatie van dit middel tegen het "beestje" rammelt ook nog eens! Of is niet het uiteindelijke doel alleen maar een doodgewoon "voedingssupplement"? Beetje tegenstrijdig met het speciaal individueel moeten "opmeten".
Uitvinder serieus? Testen dan en op no cure no pay basis, en zo niet mag uitinder het fijn zelf opvreten nmm.
Lijkt Telsell wel.

Groeten, Egon

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 16 mei 2004, 9:48:


reactie ook op je eerdere vraag of die ouwerwetse paddestoelen dan toch beter zijn?

Nee, de paddestoelen zijn niet beter, en al helemaal niet voor paarden. De ulttakorte stroomafgifte van elektronische apparaten als van Gallagher die jij hebt, is nmm véél geschikter.

De hoofdreden om bij omweer, zover ik weet, het schrikapparaat uit te zetten, is om de rest van je electrische apparatuur in huis te beschermen. Het schrikdraad vergroot het oppervlak van je elektrische installatie wat door de bliksem te raken is. Beter en makkelijker dan uitzetten, lijkt mij om vóór het stopkontakt waar het schrikapparaat op wordt aangesloten een overspanningsbeveiliging te maken.
Dit zal er bij dure apparaten dan al wel in zitten, stel ik me zo voor... maar is ook niet moeilijk zelf te kopen/maken. De installateur heeft die spullen wel en legt het dan ook wel uit (ten minste hier in't dorp wel )

Groet, Egon

e m kraak schreef op zondag, 16 mei 2004, 20:38:


Die stroom afleiders waar Frans het over had verkoopt Welkoop (Aceco / Boerenbond / etc.) van merk Gallagher.
Schiet me net te binnen hoe ik het vroeger meest simpel had opgelost (gratis! - maar ik heb al jaren geen schrik mee aan staan, vandaar):
schrikdraad buiten gewoon ontkoppelen, dus het draadje wat de klok verbindt met het schrikdraad van het schrikdraad afhalen. Als dat verbonden zit met zo'n Gallagher-stekkertje gaat dat heel makkelijk (de klok kan dan ook wel uit natuurlijk ). Nadeel is dat er wel iemand aanwezig moet zijn die de bui ziet aankomen.

Toch liever geen bui,
Egon

hester schreef op zondag, 16 mei 2004, 21:53:


BS! - ZWAAR GIFTIG !!!!!!!!!!!!


Het boven al genoemde kiezelzuur (E. hyemale = SCHAAFSTRO), wat bijvoorbeeld ook in Rabarber voorkomt, is ook al niet prettig maar valt weg in importantie tegen:

Paardestaarten (Equisetum spec.):
Met name E.arvense en meer nog E. palustre worden genoemd als giftig voor paarden, vanwege alkaloïde equisetine en *anti-thiamine factor* (= stof die werking v. vit.B1 (thiamine) blokkeert).
E. spec. zijn trouwens ook giftig voor mensen - met name in deze streken wat zeldzamere spec. (ik weet niet of en wat die "extra" tegen paarden hebben...) maar neem geen risico!

Diagnose wanneer:
-1ste verschijnselen: verhoogde prikkelbaarheid (voor licht e.d.); schrikken, onvast ter been, omvallen.

HET ZIET ER ENG UIT! (spreek niet alleen uit theorie maar ook uit ervaring). HET LIJKT SPREKEND OP EEN AANVAL VAN EPILEPSIE.

-Is ook chronisch beschreven als: algemene zwakte, langzame pols, diarrhee.

Komt veel vaker voor maar wordt niet herkend, vrees ik, ook niet door DA's. Het heeft me hoofdbrekens gekost uit te zoeken wat dit is en waardoor het ontstaat

BEHANDELING:
Vergiftiginsgbron elimineren en slachtoffer(s) thiamine (vit.B1) aanvullen.
Korte metten maken met DA die zeurt over dat vitamine giften onzin zijn. Normaalgesproken wel, maar nu niet. En baat het niet dan schaadt het niet!

Groeten, Egon

DISCLAIMER: Deze kennis en geneeswijze wordt door mij pro deo ter beschikking gesteld aan eenieder. Ik ben geen dierenarts en neem geen enkele verantwoording voor uw domheid en onkunde, of foutieve interpretaties - u hoeft mij niet op mijn woord te geloven, maar u hebt nu op zijn minst een aanknopingspunt bij wat ik een overduidelijke, ook door leken niet te missen diagnose vind.