sandratien schreef op donderdag 31 augustus 2006, 9:51:


Mee eens natuurlijk, en "dat moet je oefenen" daar gaat het heel vaak mis. Als ik al de adviezen opgevolgd had van goedbedoelende trainers, ook op NH gebied, dan had ik veel vaker de strijd aan moeten gaan met mijn paarden. Heb ik niet gedaan en de weg gezocht van kalmte en meegaandheid en daarmee alltijd paarden kalm en meegaand gekregen. Omdat ik veiligheid wil, ga ik juist geen strijd aan. (Met de genoemde uitzonderingen van gras eten en niets toestaan wat het paard wil afdwingen.)

Neem nu de gewoonte: "om je paard niet de zin te geven, niet direct tenminste en eerst even door te gaan. Wil hij terugvallen uit draf dan vraag je eerst een stuk verder en dan geef je pas de opdracht tot stap. Wil je paard sneller, doe dat dan niet hou hem even in de zelfde gang en pas dan ga je versnellen". Wat leerd een paard daar van? Hij denkt dat je doof bent denk ik, of dat alles heel langzaam tot je doordringt

Hoe dan ook, strijd en irritatie, dat krijg je daar mee, als dit je vaste gewoonte is. Kijk voor zo af en toe is het geen probleem, (daar schrijft Wil ook over) dan heb je gewoon een andere mening en vraag je om door te gaan. Je paard zal daar geen probleem mee hebben. Is het negeren van je paard zijn wensen je gewoonte, dan vraag je slavernij en bijna elk paard zal zich daar zijn hele leven tegen willen verzetten. Zo simpel is dat. Oefenen om veilig te kunen rijden begint met kalmte in de relatie en daarna is het alleen maar gewenning aan alle prikkels die je tegen kunt komen.

Michiel

Spirithorses schreef op vrijdag 1 september 2006, 15:51:


Ja heb je terug geschreven.
Aan het bakrijden ben ik nog niet toe,
als het met doordrukken moet dan liever niet in de bak.
We hebben wel een leuk en werkzaam alternatief
en dat is een megabak met graslanen en graspleinen
waar we onder en rond de bomen kunnen rijden.
Aan de rand daarvan over smalle paadjes een bosje in met
een zandkuit voor heuveltjes op en af.
De aanplant heet het, een gemeentepark naast onze stal
waar enkel paarden komen en een verdwaald iemand met zijn hond, voor ons perfect om daar de eerste beginselen van dressuur
te leren beoefenen. Pas als we daar enthousiast vorderingen
maken durf ik de bak aan ... zonder druk dus.

Michiel

fleur schreef op maandag 4 september 2006, 13:12:


Ik ben wel een voorstander van boomloos, omdat hij altijd goed zit en omdat zowel osteopaten als fysiotherapeuten in de praktijk van alledag er geen kwetsuren of blokkades bij vinden. Een paard wisselt nogal van vorm, zomer en winter, periodes met veel en weinig bespiering. Wil je dan jarenlang met 1 zadel toekunnen, dan is boomloos een goede keuze.

Dat verhaal over drukverdelen, daar kijk ik ook genunceerder naar. Boomloos heeft de druk wisselend op het paardelijf afhankelijk hoe je zit, en welke gang als je rijd, of je doorzit op toch de beugels licht mee gebruikt. Een boomzadel heeft de druk telkens op die 2 stukjes zitten. Sommigen zeggen dat dit een betere drukverdeling is, beter vind ik het niet wel anders.

Het boomzadel heeft geen nadelen mits hij goed past en om dat zadel passend te houden, heb je aan 1 zadel niet genoeg op de lange duur. Vraag het maar aan de mensen, hoeveel zadels ze de afgelopen 5 jaren op hun paard gehad hebben. En hoe meer zadels des te beter zorgen ze voor hun paard, dat wel, mooie paradox en veelzeggend ook.

Michiel

sandratien schreef op dinsdag 5 september 2006, 15:25:


Als mijn paard naar links kijkt is zijn rug plotseling totaal anders van vorm, wat hol was is dan bol. Boomloos voegt zich prima naar elke stand. Dat zegt me genoeg.

Michiel

fleur schreef op dinsdag 5 september 2006, 16:22:


Een bordje neerhangen, liefst ook zo dat het snachts te lezen is als er ietsie licht op valt:

Niet voeren!!
paarden zijn vaak ziek.

Kijk diefstal voorkom je daar mee, en bijvoeren ook.

Michiel

epona schreef op dinsdag 5 september 2006, 22:42:



Goede keus Ina even afstand nemen totdat het weer goed aan voelt.
Eigenlijk is dit iets wat ik en velen al mee gemaakt hebben in emailgroepen. Als je met passie voor iets leeft en anderen zeggen dat je iets helemaal verkeerd doet, dan vreet dat flink. Totdat ik besefte dat het allemaal maar gewoon meningen zijn, woorden en nog eens woorden, gedachten die strijden om de beste plaats. De werkelijkheid is vriendelijker. Maar als de passie blijft komt het meeschrijven ook wel weer eens. Op zijn eigen perfecte tijd ... altijd :)

Michiel

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 5 september 2006, 16:26:



Ik zou de heer Smit eens bellen www.smit-rijssen.nl wat die vindt van dagelijks hoefschoenen gaan dragen. Grote kans dat je dan prima geholpen bent, en dat je vrees daarvoor verdwijnt.

Michiel