Isabel van der Made schreef op zaterdag 12 augustus 2006, 23:56:


Hooi uit de Eifel (duitsland) is denk ik veel makkelijker verkrijgbaar en wellicht ook van een veel betere kwaliteit dan hier. In Duitsland is alpenhooi uit Zwitersland ook makkelijker verkrijgbaar. Hippolyt verkoopt een brok achtig iets van alpenhooi.

Ans Jondral schreef op zondag 13 augustus 2006, 10:41:


Moeilijk. Maar ik begrijp eerlijk gezeg niet wat een strasserbekapping in dit geval meer kan doen dan een natuurlijke bekapping of om mijn part een traditionele bekapping.
Je paard heeft slijtage en botwoekeringen aan de gewrichten, dat geneest niet.

Het voordeel van spat is dat het ten tijde van het dichtgroeien pijnlijk is en kreupelheid veroorzaakt, maar dat als die volgroeiing klaar is, dat de pijn dan weg is.
Dus dat zou je ook gewoon af kunnen wachten.
Het spronggewricht is dan weliswaar minder buigzaam en je paard zal een deel van zijn natuurlijke schwung verloren hebben, maar is dan wel weer pijnvrij en bruikbaar!

Pijn tijdens een behandeling vind ik onaanvaardbaar. Geven strasserbekappers eigenlijk pijnstillers gedurende de tijd dat een paard met pijn loopt of mag dit niet?
Immers, als je zelf een behandeling in het ziekenhuis ondergaat, bijvoorbeeld voor een gebroken been, slik je toch ook pijnstillers? Waarom je paard met pijn laten lopen?
Ik vind dat misdadig en ik vind het zeer goed dat daar kritisch naar gekeken wordt en dat mensen daarom veroordeeld worden.

Dus ja, wat is het voordeel om hier aan te beginnen?
Nadelen: heel veel pijn dus tijdens een aantal maanden en niet zeker zijn van de uitkomst?
Voordelen: wellicht een betere uitkomst dan wat je nu hebt?

Ik vind het allemaal wat twijfelachtig.
Waarom je paard niet gewoon thuis houden op de wei (constante beweging is het allerbeste voor een artrose paard), met goed bekappen bijhouden, de achterhoeven iets binnendoor op de toon zetten, straks als het kouder wordt evt. warm houden onder wollen dekens, supplementen bijgeven zoals Cortaflex, hier zijn aantoonbaar goede resulaten mee gehaald bij gewrichtsproblemen en breng eens een bezoekje aan Antoine de Bodt. Hij boekt met zijn trainingsmethode uitstekende resulaten bij paarden met overbelasting aan de hko.htm">hoefkatrol.

Ans Jondral schreef op zondag 13 augustus 2006, 14:13:


Wat een dilemma Ans, eerlijk waar. Ik weet het echt niet en 1 wijsheid: vooraf weet niemand wat het beste is.
Over de supplementen: Primeval geeft inderdaad heel vaak tegenvallende resultaten. Sterker nog: of paarden reageren er wel op en gaan beter lopen of er gebeurt gewoon niks. Toch zijn er zat artsen die je zullen kunnen zeggen dat ze goede resulaten zien met Cortaflex en aanverwante glucosamine-preparaten. Artsen die zeggen niets in supplementen te zien, zul je altijd houden, maar persoonlijk vind ik dat onzin. Doe een rondje DA-bellen, kijk eens op bokt.nl en vraag eens onder sporters wat ze gebruiken en waar ze verschil mee zien. Met name Cortaflex is een kwalitatief goed product en ik heb van zeer nabij een paard meegemaakt (artrose) wat na enkele weken op deze poeder weer volledig rad liep en bleef lopen.
Wbt ADB: hier leert ze juist om haar lichaam goed te gebruiken waardoor ze waarschijnlijk beter op haar voeten gaat staan, letterlijk.
En dan nog: ze moet nu toch ook lopen? Wat is het verschil als je er een zadel op legt? Wan wat komt van wat: het kip of het ei verhaal: spieren spannen de gewrichten aan en kunnen deze ook in verkeerde positie zetten. Door de spieren goed en gelijkzijdig te trainen, krijgen de gewrichten ook een andere stand. Dus staat ze niet goed op de voeten omdat de bespiering verkeerd is (en is een goede aanspanning niet mogelijk vanwege pijn - dan houd je dus inderdaad problemen). Of staat ze 'zomaar' niet goed op de voeten. Ik geloof het eerste.

Ze kan er imo alleen maar mee vooruitgaan. Ik heb er teveel goeds van gezien en gehoord. Plus het is relatief een zeer betaalbare methode en hij zit bij jou in de buurt denk ik.

Wbt de kliniek die je noemde: ziet er op de website heel goed uit. Het is beslist niet een slechte plek om een paard te brengen!

Marleen den Arend schreef op zondag 13 augustus 2006, 18:53:


Ik heb een boekje over strasseren, dus ja, wel een beetje.
Maar ik ging er met mijn betoog ook vanuit, dat ze inderdaad veel ingrijpender te werk gaan dan natuurlijk bekappen.
Vooral het zinnetje dat haar paard een paar maanden met pijn moet lopen, daarvan schrik ik. Waarom geen pijnstillers geven? En als dat niet mag of niet helpt: heeft het zin? Is het het waard? Krijg je je paard beter terug?
Een hoe kan een paard met pijn zich happy genoeg voelen om te herstellen?

Ans Jondral schreef op zondag 13 augustus 2006, 21:28:


Ah, dat zou best kunnen hoor, het paard wat ik in levende lijve van dichtbij heb meegemaakt, deed het alleen op de poeder, geen bute erbij verd.


Spat is toch niet te stoppen? Denkt strasser dit proces echt om te kunnen draaien? Zijn daar praktijkvoorbeelden van van gewrichten die bezig zijn te vergroeien maar waarbij dit proces omgekeerd is?
Strasser laat de paarden toch juist zoveel mogelijk bewegen? Hoe stopt de vergroeiing dan?
Ik heb foto's gezien van een perfect rad paard maar waarbij de sprong volledig aan elkaar gegroeid was. Een mooi stukje zelfherstellend vermogen van moeder natuur! Toch pijnloos door het leven kunnen gaan!

Wbt haar verkeerde stand: het hoeft ook niet perse van verkeerde training te komen. Ook blessures zorgen vaak later voor de ontwikkeling van artrose / ocd. Ze kan als veulen ten val zijn gekomen, uitgegleden, of gewoon zo geboren zijn. In ieder geval geen correcte lichaamsbouw en dan hup als vijfjarige nog eens een blessure erover heen.


Neem anders eens contact op met Christel hier. Zij is ervaringsdeskundige en kan je wellicht verder helpen.

Ans Jondral schreef op dinsdag 15 augustus 2006, 13:09:


Nee, AdB werkt ook aan de dubbele longe, begint daar vaak mee als het paard te zeer kreupel mee.

@Nick: ze loopt nu al niet goed, met pijn en ellende. Door training kan dit in zeer rap tempo verbeteren, dus waarom niet gewoon aan de gang gaan?

Houden jullie met dit idee even in jullie achterhoofd dat paarden die volgens de AdB methode getraind worden, vaak al na een kwartier hun rug ontspannen? En dus pijnloos lopen? Wat kan dan dat eerste beginnetje van de training schelen dat er pijn is? Er is toch al pijn, dus wat is het probleem?

Als je zelf na jaren niet sporten ineens weer begint, heb je eerst ook even last, maar het is met de bedoeling dat het daarna beter wordt als dat het ervoor was.

Ans. De buitenste laag van je paard is letterlijk de spieren (even heel simpel gesteld).
Als de spieren (wat maar al te vaak het geval is) ongelijkzijdig zijn ontwikkeld, zwak zijn, pijn hebben e.d. dan zet dit het lichaam in een heel andere stand.
De spieren houden het skelet bij elkaar.
Je kunt je dus voorstellen dat een ander gebruik van spieren een heel andere skelethouding bewerkstelligt en een andere stand van de gewrichten
Je zet je paard daarmee dus letterlijk anders op zijn voeten.

Ik heb vaak genoeg het verschil in houding gezien van een paard voor en na training, soms een wereld van verschil.

Ik vind het logisch dat een paard wat niet gebruikt wordt verslijt. Met training wordt je toch zelf ook fitter en beweeglijker, waarom zou dat voor een paard niet opgaan?

Het verschil tussen een coach potatoe en een persoon die regelmatig sport, het is toch logisch dat de eerste sneller moe is en eerder klachten krijgt?

Wat zou volgens jou dan het 'goede' been moeten zijn welke kreupel zou moeten zijn en waarom?

Moniek schreef op dinsdag 15 augustus 2006, 12:41:


En waarom zou het oogpunt van menselijkheid niet gewoon kunnen gelden? Het niet willen accepteren dat je dier moet lijden? Dat niet paardwaardig vinden?

Ik heb vorige week een rammetje verloren. Het dier had pijn, erge pijn, ik wil er alles wel aan doen om het beest te helpen en heb dat eerst ook gedaan, wat ab spuiten, water laten drinken, daar wil ik veel voor opofferen hoor. Maar ik kan het niet aanzien dat dat dier daar uren ligt te lijden. En waarom? Als er eigenlijk geen hoop meer is?

Is het dan juist egoisme om het beest te houden, omdat je zo graag wilt helpen? Het rammetje had daar geen boodschap aan denk ik. Uiteindelijk het beestje na uren uit zijn lijden verlost, met het akelige gevoel dat ik het direct had moeten doen, dat ik hem dan die laatste akelige uren had kunnen besparen.

Nick Altena schreef op dinsdag 15 augustus 2006, 18:11:


AdB laat telkens weer zien dat pijnklachten bij paarden verdwijnen door gerichte training. Zeg maar fysiotherapie / mensendiek / yoga etc. Reken maar dat je daar pijnvrij van kan worden!


Nee dus.


Zoals Ans al gezeg heeft, KUNNEN botwoekeringen en artrose verschijnselen verdwijnen. Vaak gebeurt dat niet. De vaak bijbehorende pijnklachten verdwijnen wel vaak met gericht training en ook met supplemten.


Botdichtheid kan toenemen. Daar zijn onderzoeken naar gedaan bij mensen op oudere leeftijd: door gewichtstraining te doen, nam de botdichtheid van oudere mensen duidelijk toe. Gewrichten kunnen inderdaad vergroeien, juist met het vergroeien nemen de pijnklachten vaak af (spat bijvoorbeeld). Er zijn ook wel voorbeelden van gebroken straalbeentjes of zo iets, waarbij het hele beenderwerk in de ondervoet tot een geheel is vergroeid. Het bijbehorende paard zal niet mooi gelopen hebben, maar was wel pijnvrij stond erbij. Mooi staaltje zelfredzaamheid van de natuur vind ik dat.

Nick Altena schreef op dinsdag 15 augustus 2006, 19:13:


Dan geloof je het niet, mij ook goed. Blijkbaar is dit voor jou erg interessant, dus dan zou ik er zelf eens naar zoeken als ik jou was. Ik dacht dat het vrij algemene koek was.
Gewichten belasten botten meer (ook nog onder invloed van de zwaartekracht) om dit aan te kunnen, krijgen de botten dus een seintje dat ze sterker moet worden.
Zo simpel als wat.

In de ruimte neemt de botdichtheid van astronauten ras af. Simpelweg omder er geen druk op staat.


In ziekenhuizen weten ze heel veel niet. Specialisten zijn beroepsblind en weten amper iets van voeding, training, werking van vitaminen e.d.


Omdat er bij ouderen geen sprake is van vergroeiing, maar alleen maar van het afnemen van de gewrichtsvloeistof tussen de gewrichten en/of het vormen van woekeringetjes op de botten.


Nick, ga gewichtheffen, neem de proef op de som en laat je artsen na een jaar nog eens kijken of de botdichtheid is toegenomen.

Op de bank blijven zitten en pillen slikken wordt niemand beter van.
Ook voor paarden geldt dat: onder invloed van training kun je een paard dag en nacht veranderen.
Revalideren heet dat.

Nick Altena schreef op dinsdag 15 augustus 2006, 19:13:


Dan geloof je het niet, mij ook goed. Blijkbaar is dit voor jou erg interessant, dus dan zou ik er zelf eens naar zoeken als ik jou was. Ik dacht dat het vrij algemene koek was.
Gewichten belasten botten meer (ook nog onder invloed van de zwaartekracht) om dit aan te kunnen, krijgen de botten dus een seintje dat ze sterker moet worden.
Zo simpel als wat.

In de ruimte neemt de botdichtheid van astronauten ras af. Simpelweg omder er geen druk op staat.


In ziekenhuizen weten ze heel veel niet. Specialisten zijn beroepsblind en weten amper iets van voeding, training, werking van vitaminen e.d.


Omdat er bij ouderen geen sprake is van vergroeiing, maar alleen maar van het afnemen van de gewrichtsvloeistof tussen de gewrichten en/of het vormen van woekeringetjes op de botten.


Nick, ga gewichtheffen, neem de proef op de som en laat je artsen na een jaar nog eens kijken of de botdichtheid is toegenomen.

Op de bank blijven zitten en pillen slikken wordt niemand beter van.
Ook voor paarden geldt dat: onder invloed van training kun je een paard dag en nacht veranderen.
Revalideren heet dat.

Nick Altena schreef op woensdag 16 augustus 2006, 14:55:


Nick, ik ben eigenwijs en weet dat ik gelijk heb. Waarom moet ik daarvoor bewijs aandragen?

Van mij mag je best de stelling aan blijven hangen dat de botten niet meer dichter kunnen worden na je 35ste, dat moet jij weten, lig ik niet wakker van.

Als ik alleen broze botten zou hebben, en iemand zou me vertellen dat die botter dichter kunnen worden, dan zou ik toch zelf even op zoek gaan.

Overigens vind ik het wel treffend: je bent anders altijd zo cynisch tov beroepshoefsmeden, dierenartsen etc. Maar je eigen artsen zijn heilig?

jose schreef op woensdag 16 augustus 2006, 15:11:


Om je vast te helpen

http://www.fitforum.nl/powerplate.html

http://66.102.9.104/search?q=cache:1sPpI04MAGcJ:www.willebroek-online.be/personal.htm+botdichtheid+toename+training&hl=nl&ct=clnk&cd=6&client=safari

Nick Altena schreef op woensdag 16 augustus 2006, 16:09:


Sorry hoor Nick, ik meld iets aan Ans, waar ze mogelijk iets aan kan hebben.
Jij lijkt me ook een mogelijke gegadigde met je zwakke botten, maar je doet alle moeite om mijn ongelijk te bewijzen?
Snap ik geen biet van, wat wil je nou?

Wat moet dit indrukwekkende lijstje mij vertellen? Dat jij net even langer gegoogeld heb dan ik met mijn ene seconde waarop ik direct pagina's vol treffers had?

Het maakt mij persoonlijk geen biet uit of je wilt geloven of niet, ik heb tenslotte geen zwakke botten.

Nick Altena schreef op woensdag 16 augustus 2006, 23:01:


Beste Nick, (wat een lekker kinderachtig gehouwehoer weer dit trouwens, maar goed).
Ik moet helemaal niks. Ik zet hier iets neer en jij zet daar op een vervelende cynische manier allemaal kanttekens bij.
Dat mag je doen maar daarmee heb je mij toch nog niet te verplichten met allerlei onderzoeken aan te komen?
Normaliter: als ik iets lees waarvan ik denk, he daar heb ik iets aan, of he, dat vind ik interessant, dan vraag ik normaal aan mensen hoe het zit, krijg ik half antwoord, dan ga ik zelf gewoon op zoek. Ik ben immers tenslotte belanghebbende: ik heb ergens vragen over, ik wil iets weten, dus dan ga ik op zoek.
Dan ga ik dus niet iemand anders vervelende berichtjes schrijven omdat hij mij niet alles wil voorkauwen, noch ga ik cynisch doen dat het allemaal wel niet zal kloppen. Tijdverprutserij op een vervelende manier.

Veel succes met je botten.

e m kraak schreef op zaterdag 12 augustus 2006, 13:18:


Nou, ik heb de Endure inmiddels getest en het is superspul.
We hebben een heel stuk door maisvelden, bossen, langs slootjes en open veld gereden en er heeft niet een enkele vlieg op mijn paard gezeten.

Zonder vliegenmiddel is ze niet te rijden, hoofdschudden, irritatie, echt niks aan.
Veel vliegenmiddels werkten voor ons niet afdoende.

Met dit spul, landt er dus geen enkel vliegend of stekend ding, Ze draaien er wat boven en vertrekken dan weer (ze vallen dus niet dood neer).

Ik dacht eerst, misschien zijn het geen vliegendagen meer. Maar toen ik later met iemand anders hetzelfde ritje deed, was het opvallend hoe erg haar paard last van de vliegen had, en die van mij helemaal niet.

Dusss, wie weet hebben meer paarden hier iets aan, met name schuurders.