>
> Nee, je bent gewoon de enige met pech
(op dit moment)
> Ik doe alleen handschoenen aan als het te smerig wordt, als er
> mest uitgespoeld moet worden of zo. Maarrrrrr ik was altijd wel
> meteen nadien m'n handen voor ik weer op m'n nagels ga knagen.
Nog één keertje en dan houd ik erover op. Laten we eerlijk zijn. Die ringworm is helemaal niet zo erg. Het is vervelend, lastig maar we komen er wel weer overheen. Het is de vierde keer dat ik het heb en in de omgang met dieren loop je dat risico nu eenmaal. De dierenarts heeft het om de haverklap en gooit er twee keer 10% jodium oplossing over. Goed hij verbrand zijn huid er ook mee maar de ringworm is weg. Nee waar ik mij zorgen over maak is iets heel anders. Het gesprek met de dierenarts over het gemak waarmee allerlei enge dingen versleept worden.
Hij zei tijdens ons bezoek:"Wees blij dat het maar ringworm is, voor hetzelfde geld is het die schimmel die ze laatst in dat ziekenhuis hebben gevonden en dan ben je mooi in de aap gelogeerd want daar is geen middel tegen." En vervolgens dwaalde het gesprek af naar het onderwerp over allerlei enge dingen en het gemak waarmee we het verslepen.
Met dat in mijn achterhoofd las ik het berichtje van het bezoek van Cedric aan Piet en de ringworm die hij daar vond. Stel dat het geen ringworm was geweest maar een andere veel akeligere schimmel?
@ Wil, stel je toch eens voor dat jouw paarden een schimmel of iets anders bij de SeMe hebben gekregen. Iets dat zich lekker voelt in een warme en natte omgeving dus 's winters sporen vormt en zich schuil houdt en zomers als je paard zich weer kapot schuurt door de vliegjes weer groeit en lekker in de wonden gaat zitten.
Gewoon even een gedachteneperiment, het hoeft niet zo te zijn.
Jij merkt niets van die schimmel, je schrijft dat je er vrij ongevoelig voor bent. Maar probeer je eens voor te stellen waar je allmaal geweest bent. En natuurlijk heb je je handen gewassen, dat doe ik ook na elk contact met dieren. Maar bekijk je vingertoppen eens onder de microscoop. Het zijn gigantische ravijnen op die vingers waar schimmelsporen veilig zitten voor borstel en zeep. En heus, ze overleven die schropbeurt met gemak.
Stel, stel dat je er een schimmel hebt zitten. Weet je nog wat je allemaal hebt aangeraakt, waar je bent geweest? Je opa in het ziekenhuis? De pasgeboren baby van je nichtje. Het veulentje van je vriendin. een handdoek op het toilet, je zoon droogt zijn handen ook met die handdoek af, gaat naar een vrienje, gebruikt daar ook het toilet. De mams daar ook weer. Gaat naar haar moeder in het verzorgingstehuis. En ga zo maar door.
Ik zeg niet dat we heel erg paniekerig moeten doen bij ons contact met dieren. Een mestbal kun je gerust met je handen oppakken en in de kruiwagen gooien. De kans dat je wormen oploopt is er maar die was je denk ik ook wel weer af. Maar toch. We zijn met zijn allen denk ik een beetje te laconiek over de kans dat je iets op kan lopen van een dier. Dat gebeurt bij een ander, niet bij ons.
En heus. Die ringworm van mij is zo erg niet. Het staat wel charmant, die pleisters overal. Maar weet je? Het had zo gemakkelijk iets anders kunnen zijn. Iets veel ergers. Ik wordt nu alleen met mijn neus op de feiten gedrukt hoe makkelijk je iets oploopt en wil iedereen gewoon waarschuwen. Mediceer veilig, rubber aan je handen.
Voor wie nog een griezelverhaal wil lezen in verband met besmettingen vertel ik het sprookje van de toxacara. (mijn man waarschuwt keer op keer op keer ervoor) maar als jullie zeggen. Nou nee het is nu wel weer even genoeg geweest met je enge beesten.......... Laat ik het.
Ik ga mij weer even met zalf insmeren.
Groetjes,
Sandra
Warboel
