Nick Altena schreef op dinsdag 8 augustus 2006, 22:03:


Ik las in het blad van de NVVR een verslag van de clinic van Klaus Ferdinand Hempfling in Nederland, een paar maanden terug.
Klaus schijnt bij één van de paarden gezegd te hebben: 'Dat paard heeft pijn aan haar voeten. Waarom heeft ze geen ijzers onder?'

Kennelijk heeft Hempfling zich nog niet in blootsvoets verdiept.
Maar misschien gebeurt het ook in Nederland wel eens dat er fouten worden gemaakt?
Groet,
Coralie

e m kraak schreef op woensdag 9 augustus 2006, 19:19:


Ja graag. Met de pers er bij. TV camera's aub!
Groet,
Coralie

e m kraak schreef op woensdag 9 augustus 2006, 22:45:

...knip...

Hallo, Egon,
Als je zo'n artikel aandraagt en mensen herkennen dat in hun eigen paard dan is het toch logisch dat er ook over oplossingen en hoe daartoe te komen gepraat wordt. Dat jou dat niet interesseert, best, MIJ interesseert het wel, het maakt het verschil of ze goed kan lopen of niet. En het stoort mij dat er dan niet verder over gepraat mag worden omdat het jou niet interesseert. Sorry, maar IK heb er omwille van mijn paard een heel groot belang bij of die problemen met de achterhand daardoor blijvend kunnen worden opgelost.
Ik vind paardnatuurlijk een heel goede methode, Indy heeft er absoluut baat bij gehad, het was haar redding, maar ik heb nu ervaren dat het ook door kan slaan en hoeven uit zichzelf te recht kunnen worden door simpelweg de zool te volgen, waardoor mijn paard zichzelf vastloopt.
Mijn paard is inderdaad haar hele leven ingesteld op franse stand, ik ben naar mijn mening wel degelijk aan het sturen doordat ik de zool volg en die heeft een andere mening met betrekking tot de ideale stand dan haar gewrichten!
Ik ben nu bezig uit te vogelen waar de middenweg zich bevindt waarbij zool en gewrichten zich prettig voelen en de stand uiteindelijk uit zichzelf ook zo blijft.
Groeten,
Monique

Hallo Monique,
Omdat dit onderwerp volgens mij op HN thuishoort, heb ik het verplaatst.
En ga er zometeen op reageren.
Groet,
Coralie

Coralie van W schreef op donderdag 10 augustus 2006, 20:24:

(knip)

Hoi Monique,
Ik ben heel blij met jouw verhaal, met de ervaring bij Indy.
Dit is informatie waar we allemaal veel aan hebben.
NB is een behoorlijk nieuwe methode, waar uitgebreid van is bewezen (en door veel forumleden ervaren) dat het heel goed kan werken.
Maar er is voortdurend ontwikkeling, en daar draag jij nu aan bij!

Ik vind het een logisch verhaal dat een paard met 'verkeerde' hoeven daar in al die jaren met haar gewrichten en spieren/pezen op is ingesteld geraakt. En dat een 'goede' stand dan bij wijze van spreken voorzichtig moet worden geïntroduceerd, zodat die andere organen de kans krijgen hier beetje bij beetje aan te wennen.
Ik ga hier beter op letten bij mijn eigen paard.
Nogmaals: bedankt!
(En sterkte met de schouder van Indy!)
Groet,
Coralie

crystal schreef op donderdag 10 augustus 2006, 17:33:


Hallo Crystal,
Wat heeft jouw paard ook? Twee paar ongelijke hoeven die langs de diagonaal bij elkaar horen?
Of de voorkeur om steeds naar één kant gesteld te zijn (bij mij links), of...?
Ik ben erg geïnteresseerd in jouw verhaal.
Groet,
Coralie

sandratien schreef op donderdag 17 augustus 2006, 16:16:



Ah ah,
Nu komen er toch ineens grote verschillen aan het licht hier.
Ik ga totaal anders met mijn paard(en) om.
Da's een ontwikkeling geweest hoor, vroeger deed ik het ook zoals jij hier beschrijft, Sandra:
Als er iets verkeerd gaat dan is het paard daar de schuld van, en moet het 'aangepakt worden'.

En daar denk ik nu heel anders over.
Onder meer na het lezen van de boeken van Hempfling, en na het volgen van twee cursussen bij Pieter Baalbergen (Terra Natura).
Als er een probleem is dan zoek ik de 'schuld' bij mezelf. En werkelijk, het helpt altijd. Durft het paard niet, of schrikt het ergens van, dan ben ik niet rustig genoeg in mezelf. Als ik mijn vertrouwen vergroot en rust in mezelf weet te scheppen, is het probleem meestal direct voorbij.

Nu heb ik wel een Arabier, en dit ras reageert heel gevoelig. Bij mijn Haflinger was het moeilijker. Als die eenmaal opgewonden of angstig was, dan duurde dat even voor het over was (de adrenaline weer uit het bloed was, of zoiets).
Maar het werkte ook bij haar echt wel: als ik rustig in mezelf was, schrok ze nergens van en liep overal langs.
Groet,
Coralie

Ans Jondral schreef op woensdag 16 augustus 2006, 18:08:

Hé Ans,
Je schrijft: 'Die Strasserbekapper vond dit logisch, had hier een theorie voor'.
Wat was die theorie?
Ik zit met hetzelfde probleem met mijn paartd: lange tenen en ondergeschoven, lage hielen. (Loopt gelukkig wel goed, maar ik moet hoefschoenen gebruiken omdat ze anders steeds hoefzweren krijgt).

Ik wil dus heel graag die theorie horen!!
Groet,
Coralie

sandratien schreef op vrijdag 18 augustus 2006, 12:27:

Hallo Sandra,
Dit is voor ervaren paardenmensen een bekend verschijnsel:
als een paard opgewonden is 'vergeet' het haar pijn.
En zodra de adrenaline weer uit het bloed is, komt de pijn weer in de aandacht.
Maar leuk dat jouw aanpak van: 'we gaan toch draven, kreupel of niet', heeft geholpen: kreupelheid geneest vaak het best door veel beweging!
Groet,
Coralie

Ans Jondral schreef op vrijdag 18 augustus 2006, 23:29:


Bedankt Ans,
Ik begrijp het heel goed. De eerste uitleg vond ik al direct duidelijk.
Maar wat betekent dit dan voor jouw paard Tempête?
Zijn het die ontstekingen bij de inwendige steunsels die de hoofdoorzaak zijn van haar probleem? En hoe werkt dat dan? Gaan die ontstekingen over in arthrose of zoiets?
Groet,
Coralie

Hallo,
Ik kan dat bericht niet meer vinden over hoefbevangenheid en vetophopingen in het lichaam die al vóór de hoefbevangenheid te zien zijn. Met een link erbij naar foto's, ook van vet bij de staartinplant.
Toen ik het las dacht ik, daar ga ik later naar kijken, als ik meer tijd heb. Maar nu kan ik het nergens meer vinden!
Wie helpt me?
Groet,
Coralie

Nick Altena schreef op zaterdag 19 augustus 2006, 14:19:


Dankjewel Nick,
Ik heb het gevonden.
Raar wel dat ik het niet terug kon vinden. Niet met de zoekfunctie, en niet op 'onderwerp volgen' bij Piet....
Maar ja, niets is volmaakt op deze wereld die nu eenmaal bedoeld is om te leren, en van volmaaktheid valt weinig te leren.
Coralie

Ans Jondral schreef op zaterdag 19 augustus 2006, 10:27:


Dus als het lukt haar hoeven gezond te krijgen via de Strassermethode, dan kan het nog zijn dat haar situatie niet verbetert.
Wat een vervelend probleem!

Het enige dat ik kan zeggen is, dat mijn 19 jarig paard ook zulke hoeven heeft, en toch goed loopt.
En er zijn er meer: Anna van Rheden schreef dat bijna alle paarden in Indonesië lage ondergeschoven hielen en hele lange tenen hebben.

Die hoeven kunnen denk ik niet de hoofdoorzaak zijn van het probleem dat jouw paard heeft.... Dus misschien moet je het daar niet te véél in gaan zoeken...?
Ja, ik heb makkelijk roepen. Ben blij dat ik niet in jouw schoenen hoef te staan. Ik zou haar ook niet gauw laten inslapen, zou haar zo veel mogelijk kansen laten.

Het is jouw paard en jouw keuze. Alle deskundigen en adviseurs kunnen roepen wat ze willen, uiteindelijk moet jij de beslissing nemen.
'k Zou geloof ik zo rustig mogelijk blijven en er nog een nachtje over slapen......
Groet,
Coralie