Frans Veldman schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 13:42:


Ik heb nog wat gevonden

Onkruidbestrijdingsmiddelen en het milieu

Onkruidbestrijdingsmiddelen op basis van organische vetzuren
Deze middelen werken tegen alle kruidachtige planten. Door de bestrijding van onkruid kunnen dus ook andere planten worden gedood. De vetzuren lossen de celwanden van de bladcellen op, waardoor de plant leegbloedt en verdort. Organische vetzuren zijn zeer goed afbreekbaar in de bodem. Uiteindelijk zullen ze door micro-organismen worden omgezet in CO2 (kooldioxide) en water of door de micro-organismen worden opgenomen als voedingsstof. Ook in water breken vetzuren snel af. In grote hoeveelheden zijn ze giftig voor waterorganismen. Vetzuren zijn irriterend voor huid en ogen.

Chemische bestrijdingsmiddelen
Onkruidbestrijdingsmiddelen die zijn toegelaten voor gebruik in de tuin bevatten glyfosaat, glufosinaat, dichlobenil, 2,4-D, MCPA, MCPP of dicamba. Producten met deze actieve stoffen worden onder verschillende merknamen in de handel gebracht. Op het etiket van het product staat welke actieve stof(fen) een bestrijdingsmiddel bevat.

Glyfosaat wordt opgenomen door stengels en bladeren en werkt tegen alle kruidachtige planten en is dus alleen geschikt als alle planten moeten worden gedood. Glyfosaat wordt na contact met de grond als regel snel afgebroken. Het verspreidt zich langzaam in de bodem en zal daarom nauwelijks uitspoelen naar het oppervlakte- en grondwater. Komt het toch in het oppervlaktewater, dan zal het daar langzaam afbreken. Zorg daarom tijdens het gebruik dat het niet in sloten of vijvers komt. Glyfosaat is weinig giftig voor bijen en vogels.

2,4-D, MCPA, MCPP (mecoprop) behoren tot de groep van de fenoxyzuren. Het zijn selectieve bestrijdingsmiddelen, ze werken alleen tegen bepaalde kruiden zoals herderstasje, klaver, hoornbloem, madeliefje, muizeoor, weegbree, paardebloem en varkensgras. Planten nemen MCPA, MCPP en 2,4-D op via het blad. Het zijn synthetische plantenhormonen: ze verstoren de normale groei en de plant groeit zich dood. Omdat fenoxyzuren goed in water oplossen, is de kans groot dat ze vanuit de bodem naar grond- en oppervlaktewater uitspoelen. Daarom mogen deze middelen niet of slechts beperkt in of rond waterwingebieden worden gebruikt.

De werking van dicamba is hetzelfde als die van de fenoxyzuren. Dicamba is ook matig afbreekbaar en spoelt ook uit naar bodem en grondwater.

Glufosinaat-ammonium is werkzaam tegen heel veel kruiden: éénjarige-, één- en tweezaadlobbige. De stof is goed afbreekbaar in de bodem; in water is het redelijk afbreekbaar. Het middel is weinig mobiel in de bodem en spoelt weinig uit naar het oppervlakte- en grondwater. De acute giftigheid voor zoogdieren is laag. Gegevens over de giftigheid op de langere termijn ontbreken nog. Het is daarom verboden om dit middel in grondwaterbeschermingsgebieden te gebruiken.

Piet schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 14:13:


En toen drukte ik op het verzendknopje, terwijl ik nog had willen toevoegen dat Glysofaat de werkzame stof in Round up is en dat dit middel vaak wel werkt waar mccp niet werkt. Ik denk wanneer je zulk spul alleen maar pleksgewijs toepast dat de verontreiniging wel mee valt. In ieder geval is het erop gemaakt om planten te doden met vanuit de fabriek gezien zo weinig mogelijk bijwerking.
Het lijkt me, als ik zou moeten kiezen uit twee kwaden,verre te preferen boven het ongelimiteerd strooien met zout. Dat vermoordt alles, zoals Frans terecht opmerkte. Uitsteken is natuurlijk de veiligste methode,maar ik kan me voorstellen dat dat wel eens andere problemen geeft.
Piet

Huertecilla schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 14:31:


Ik moet ook naar Spanje daar zitten meer uren in een dag