e m kraak schreef op vrijdag 28 juli 2006, 1:30:
>> Peter Donck schreef op donderdag 27 juli 2006, 22:06:
>>
>> waarmee ik gewoon wil duiden dat doorfokken op
>> één kenmerk gewoon niet kan,
>> je sleurt altijd en aantal andere eigenschappen mee,
>> gewilde en ongewilde
>
> Met name ongewilde, en onbewust. Zover mijn kontakt met
> dergelijke club verlopen is wil men dat ook niet weten want is
> veel te lastig en geeft allerlei ongewenste implicatie bij het
> godje spelen, laat staan dat je als stamboek moet toegeven
> contraproductief bezig te zijn!
Zo kennen we ze inderdaad !
>
> Ons kleine dispuut startte echter bij jouw aanname dat
> degeneratie weergegeven in kleuren een evenredige algemene
> degeneratie weer geeft. Dat lijkt mij te makkelijk...
nee, het woord "evenredige" heb ik nooit gebruikt,
kleurdegeneratie is enkel een aanduiding
> correlaties zijn nu eenmaal niet automatisch reciprook of
> zomaar te extrapoleren. Daar worden veel fouten (al dan niet
> met politieke opzet) mee gemaakt.
vandaar ook voor mij "niet-evenredig"
> Bijvoorbeeld (om in kleuren te blijven): Overo lethal white
> foal syndrome , Chr. ECA17q (Metallinos et al., 1998; Santschi
> et al., 1998; Yang et al., 1998.) is op zichzelf een eigenschap
> die niet reproduceerbaar homozygoot kan bestaan... het wordt
> wanneer ontdekt tegengegaan en toch komt het steeds weer boven.
kan ook niet anders, elk recessief kenmerk
kan ongemerkt blijven opduiken
helaas blijkt overo dominant te waardoor je het snel kan uitroeien
maar blijkbaar is de minimale expressie van overo zo minimaal
dat het zich in niets onderscheidt van een effengekleurd paard
(zie de witte buikvlek)
Oo x Oo = 25% effengekleurd, 50 % overo heterozygoot
en 25% overo homozygoot dus dood (wegens ontbreken van koppeling
tussen dikke darm en aars, leuk bijkomend lichamelijk defektje)
overo is dus homozygoot wel reproduceerbaar doch niet aangeraden
wegens lethaal,
maarwel is overo homozygoot niet reproducerend
omdat je met dode paarden niet kan verderfokken
> Beter voorbeeld nog: Cream dilution coat color, Chr.ECA21q
> (Locke et al., 2001; Mariat et al., 2003) en Gray coat color,
> Chr. ECA25q (Henner et al., 2002; Locke et al., 2002; Swinburne
> et al., 2002) zitten beiden vlak bij Agouti, Chr. ECA22q
> (Rieder et al., 2001)... komen ze ook even vaak voor? Dacht 't
> niet....
hoeft ook niet, dichtbijeen zitten is niet hetzelfde als
samen door hetzelfde gat vallen .......
misschien is cream wel een afwijking op dun
gezien de verdunning bij dun stabiel is
maar bij cream steeds verder gaat
en waarbij cream in heterozygote toestand enkel rood pigment aantast
en homozygoot cream ook het zwart pigment gaat aantasten
en misschien is gray ook een afwijking op dun
waarbij de ontkleuring volledig is en niet per generatie meer verdunt
maar in tijd op hetzelfde paard al gebeurt
misschien zijn die dicht opeenzittende faktoren gewoon
variaties op een soort binaire kode
maar dit laat ik aan de wetenschap zelf hoor
>
> Een veel lastiger, samengesteld en écht probleem hebben we met
> SEME, met (nog) als enig aanknopingspunt (ELA W23; Unkel 1985).
> Ook hier ligt nmm de uiteindelijke sleutel in genemapping.
as usual toch
pas als we de volledige kaart kunnen lezen
kunnen we de gaten vermijden of dicht krijgen
>
> groeten, Egon
> No Tail No Service!
no quails but partridges
Warboel
