nienke mulder schreef op maandag, 10 mei 2004, 15:34:


Dat is een heel eind bij mij vandaan. Wel kom ik eens in de zoveel tijd in Ter Apel om les te geven. Misschien iets om dit te cobineren als je wil.

Neschka schreef op maandag, 10 mei 2004, 20:59:


Ik zou het zo ook niet weten, maar je kunt natuurlijk wel water met gewoon keuken zout gebruiken. Vroeger gebruikte ik dat voor kleine wondjes schoon te maken.

Marsha de Blieck schreef op Mon, 10 May 2004 22:57:48:


Hoi. dat is wel een heel eind voor me hoor. Ik woon namelijk vlakbij Apeldoorn.
Er zijn wel andere mogelijkheden. Wil je die weten mail me maar even.

Jos Verhoeven schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 21:22:


Dit lijkt veel op wat mijn pony het eerste jaar hier had, maar dan in veel mindere mate. Bij haar waren het kleine wondjes die snel dicht gingen. Nuheeft ze er af en toe een die binnen een week weer weg is.

Wat ik er aan gedaan heb? eigenlijk niks. Ik haar door haar te laten eten wat ze wilde, zelf laten oplossen. Ik weet niet of een een link te leggen is tussen hoefbevangen en deze wondjes. Mijn pony is twee jaar geleden hoefbevangen geweest. Na dien waren er meer wondjes, maar nu die hoefbevangenheid bijna genezen is niet meer.

Daarbij heeft mijn pony dit in het voorjaar en zomer. In de wintermaandedn niet.

Bij mij kwam het gevoel dat er verkeerde stoffen in haar bloed zaten die door de huid zulke wondjes gaf. Ik zal ook echt van binnenuit dit gaan oplossen. Dus met bloed zuiver planten zoals paardenbloemen brandnetels enz.

Ik hoop dat je hier wat mee kan. Het is wel heel erg bij jouw. Tjong dat zijn nogal een wonden en geen dierenarts weet wat het is. Misschien iets om een bloed onderzoek te laten doen.

Roos Wattel schreef op woensdag, 12 mei 2004, 11:48:


Als je NH gaat doen, dan kom je ook het tempo controle tegen. Dus los het probleem niet op tijdens het rijden, maar met grondwerk.

cornelie schreef op vrijdag, 14 mei 2004, 17:37:


Meestal zeg je gevoel wel of het goed of niet goed is en het relsultaat liegt er ook niet om.

Veel mensen gaan hangen aan de teugels als het paard schrikt. Gooi je juist op dat moment de teugels los of blijf je gewoon ontspannen zitten en beloon je hem dan door hem een klopje op de hals of anders te geven. Dan beloon je niet het weg rennen, maar het alert blijven op jouw. Natuurlijk kun je niet de teugels in eens weg gooien als je op een paard zit dat niet te stoppen is als het schrikt, maar het is beter dan te gaan trekken.

Je hebt gemerkt dat je na verloop van tijd, eigenlijk geen moeite meer heb om hem te stoppen. Het paard heeft geen negatieve gevoelens gekregen bij het weg rennen. Het weg rennen doet het paard namelijk als er iets negatiefs als b.v. iets engs of een ruiter die gaat hangen. Op het moment dat het weg rennen niet meer negatief is, zou het paard ook niet zo sterk meer gaan rennen tot helemaal niet meer gaan rennen. Het schrikt zet een grote stap, waarna hij weer stil staat om te kijken of het nu wel echt iets was. Op dat moment kun je het paard uit gebreid belonen, zodat hij zelf verzekerder word en gaat kijken wat er is en later enkel een schrik reactie geeft zonder weg te rennen.

oevermans schreef op vrijdag, 14 mei 2004, 18:03:


Waarschijnlijk schrikt je paard zich een hoedje als de trailer ineens begint te rijden. Mijn ervaring met ijslanders is dat ze ten eerste zeer gevoelig zijn, ook al lijkt dat vaak niet zo en dat ze zich niet schikken in de situatie. Ijslanders geven niet op, wat naar mijn mening een goede karacter trek is. Alleen is hier jammer genoeg niet iedereen mee eens.

Hij gaat wel rustig de trailer op. Laat dan iemand anders auto rijden en blijf zelf bij je paard. Laat hem regelmatig stoppen en weer beginnen te rijden. Zo leert je paard die bewegingen kennen en in evenwicht te blijven. Zelf blijf je er bij om hem rustig te houden, maar meer ook niet.

Ook goed is om eerst een teken te geven als je voor het eerst start. Dus even gas geven zonder ook te gaan rijden of elke keer direct na het starten van de auto te gaan rijden. Ik weet natuurlijk niet of dat te horen is in de trailer. Je hebt automaten die bijna geruisloos starten. Dan is dus een teken van je gas b.v. goed om je paard voor te bereiden omp wat er komen zal.

Marsha de Blieck schreef op Fri, 14 May 2004 19:33:23:


Ik beloon ook met een paar brokjes. Dit enkel voor de positiefe versterker zoals men zegt met CT.
Voordat je kunt belonen met voer, moet eerst heel duidelijk voor het paard zijn dat jij die gene bent die de baas is en de leiding heeft. Anders krijg je levensgevaarlijke tavareelen. Van schooien tot het aanvallen. Om deze reden neem ik nu ook bij het les geven geen biks meer mee. Men dacht namelijk dat dat er bij hoorde en was ik vaak te laat met het duidelijk maken dat er daarvoor wel eerst wat nodig is en dat men niet zomaar kan gaan belonen met voer.

Marijke schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 15:50:


Wat ik eigenlijk altijd adviseer is het inrijden met iemand die weet wat hij doet. Ik vind betrokkenheid bij de hele training heel erg belangrijk. Inderdaad zou het paard jouw angst over nemen na het inrijden. Daarbij weet je niet hoe er daar met je paard word omgegaan.

Ik begelijd regelmatig mensen die hun paard op deze manier inrijden. Dit gebeurt dan vaak in de vakantie's zodat de basis er goed in zit. Daarna regelmatig een les om het verder af te werken.
De meeste mensen zijn blij met deze aanpak. Ze leren zo hun paard beter kennen en daardoor weten ze wat ze kunnen verwachten wat weer goed is tegen de angst van de ruiter.

Groetjes Josien

Charlotte Smit schreef op zondag, 16 mei 2004, 19:20:


Welkom zou ik maar zeggen. Je vind hier veel verschillende mensen die met verschillende methode's werken. Over die trucjes zou denk ik maar weinig hier eens zijn.
Bijmij komen hun vaak ook zo op mij over. Hoewel het geen trucjes zijn, maar vaak zo worden gebruikt.

Heel jammer

hester schreef op zondag, 16 mei 2004, 21:41:


Parelli trucjes. Ik ben niet zo bekent met parelli dat ik trucjes kan opnoemen, maar Charlotte vind dat Parelli werkt met trucjes. Niet helemaal mee eens, maar wel gedeeltelijk.

Wat ik jammer vind dat men op shows en domo's NH dingen laat zien wat sterk lijkt op trucjes. Noem enkel maar het paard zonder touw binnen een half uur laten volgen.

Linda schreef op maandag, 17 mei 2004, 11:14:


Inderdaad doet Hempfling dat ook, maar niet op manier waar je zegt het is een truc. Je ziet dat hij heel aandachtig bij het paard is en zijn lichaam laat praten. Dat zie je niet bij Emiel en Parelli dacht ik ook niet. Daar komt het neer op weg sturen en enkel armen benen gebruiken. Je ziet daar niet de echte communicatie tussen paard en mens, Maar dit is wel mijn mening. Er zullen er zijn die hier helemaal niet mee eens zijn.

viola schreef op dinsdag, 18 mei 2004, 16:00:


Bij mij is het een teken dat ik mijn paard te veel informatie heb gegeven of te veel en te moeilijk heb laten werken.

Het zelfde idee als je zelf in de les zit van 3 uur en alle infomatie over je heen krijgt. Aan het eind van de les ben je duf, lui en moe als wat. Gevolg gaapen, hoewel je lichaam nog niet moe is.

Roos Wattel schreef op dinsdag, 18 mei 2004, 16:02:


Hij wil duidelijk graag naar huis. Geef je hem eten nadat je thuis bent gekomen?

Ik zelf heb er nooit last van met mijn paarden. Dit komt omdat ik mijn paarden altijd op de terug weg ergens laat grazen. Zo trekt de stal minder ookal mag hij niet grazen.

Charlotte Smit schreef op dinsdag, 18 mei 2004, 20:45:


Ik heb nooit problemen met zijn boek gehad. Paarden karacter zullen we maar zeggen hahaha.
Wel is het een boek die je meerdere keren moet lezen om het ook echt goed in je op te nemen. Ik hou niet van boeken die je na een keer lezen kent. Je moet steeds weer nieuwe dingen ontdekken als je verder komt in je ontwikkeling. Vandaar dat zijn boek "natuurlijk paardirjden" als een soort bijbel voor mij is.

Zijn laatste boek vind ik wat minder. Kan er wat minder mee, maar nog steeds interessant.