Ik heb 6 oude bomen in de paddock om de stal staan, waarvan ik de stam tot knaaghoogte heb omwikkeld met kippengaas. De uiteinden heb ik aan elkaar gevlochten met ijzerdraad. Functioneert al 10 jaar prima.

Fred Emmerig schreef op dinsdag 25 juli 2006, 23:06:


Ik zag bij Cadiz, die achter meer op de buitenkant van zijn hoeven landt, op zijn achterhoeven roze verkleuringen over de hele zijkant, vanaf een scherpe rechte lijn, parallel aan de kroonrand, tot aan de grond. De lengte waarop het begon kwam overeen met het moment van ontijzeren. Ik nam aan dat het onderste stuk hoefwand door het nieuwe, hardere hoorn gekneusd/geplet werd en dan met name aan de zijkant, waar het paard zelf de meeste druk uitoefent.

Ans Jondral schreef op dinsdag 25 juli 2006, 23:35:


Het enige wat ik je kan vertellen, is dat mijn voormalige hoefsmid, die ik nog steeds hoog heb zitten, ooit vertelde dat men in Nederland exact andersom binnendoor zet dan in Duitsland, maar daarbij wel dezelfde redenatie hanteert kwa ontlasting etc. Maw het is per land/per dierenartsstroming de gewoonte om dit of dat te doen, en men redeneert naar de oplossing toe.

Els Kleverlaan schreef op woensdag 26 juli 2006, 10:49:


Hier ook!

iss schreef op woensdag 26 juli 2006, 13:11:


Zijn de hoeven misschien niet gewoon wat te lang? Dan kunnen ze gaan flaren en in die flares is de witte lijn slecht, voos en wijkend. Zie ik bij Buck bijvoorbeeld. Momenteel groeien de hoeven als een speer, óf er wordt minder af geraspt door de ongelooflijke hardheid met dit droge weer, kan ook, dus ze worden makkelijk te lang als ik niet dagelijks een uur over asfalt rijd (wat ik niet doe). Wellicht is jouw 6 a 8 weken wat te lang?

Wil schreef op woensdag 26 juli 2006, 13:13:


Toen Cadiz als 6-jarige vers uit Spanje bij Buck -toen 10 jaar- kwam, heb ik ze enkele dagen met een schriklintje ertussen in de paddock gezet. Over het draad heen stonden ze leuk te neuzen en er werd niet gegild. Op een gegeven moment rende Cadiz door de draad heen naar Buck toe. Die was er niet van gediend en joeg hem van hot naar her. Cadiz liet zich in een hoek drijven waar Buck er met zijn achterbenen op los begon te meppen. Nog nooit had ik mijn lieve Buckje zo woedend gezien. Door mijn geschreeuw hield hij ermee op en vanaf dat moment heb ik ze 4 maanden door een houten balk gescheiden. Conclusie: je kunt uit het gedrag mét lint niets afleiden over het gedrag zonder lint.
Na 4 maanden ging de balk weg en was het goed. Ik denk dat dat lang genoeg was voor Buck om te ervaren: dit is de situatie zoals hij is. Toen het de eerste keer gebeurde, was het gewoon te snel, Cadiz was nog steeds nieuw, een indringer.
Ik let er nog steeds op dat ik Bucks leiderschap bevestig door hem als eerste te begroeten, te kroelen. Anders koelt hij zijn frustratie op Cadiz en das niet nodig.
Ik zou zelf meer tijd nemen als ik jou was.
Aan de andere kant 'kennen' jouw paarden elkaar en spreken ze dezelfde taal omdat het familie is, het is dus geen identieke situatie.
Mijn paarden gaan nl nog steeds hortend en stotend met elkaar om.

Huertecilla schreef op woensdag 26 juli 2006, 16:05:


Was het maar zo. Ik dacht het ook. De praktijk bewees het tegendeel. En er zijn hier geen merries.

Wil schreef op woensdag 26 juli 2006, 18:03:



Kleur. Heb je het weer! Buck (buckskin) werd in een nog niet bestaand groepje van nog 3 bruinen continu weggestuurd, 2 merries, 2 ruinen.

Buck kwam per ongeluk in een bestaand groepje van een bruine en een haflingerruin en witte schimmelmerrie en zijn gezag werd onmiddellijk erkend, één oor was voldoende om de rest opzij te sturen. Schimmel Cadiz, zijn rechterhand, sloot zich aan bij en werd geaccepteerd door de schimmelmerrie.

Het lijkt of afwijkende, zoals lichte kleuren impopulair zijn omdat ze misschien de aandacht trekken van predatoren. En dat deze kleuren steun zoeken bij elkaar, immers dan maar collectief aandachttrekkend.

Huertecilla schreef op donderdag 27 juli 2006, 9:25:


Hier wel een Mac en geen verdubbeling.

sandratien schreef op donderdag 27 juli 2006, 14:05:


Kan autisme misschien ook voorkomen? Of gewoon een klap van de molen? Dat een paard er niet persé gevaarlijk van hoeft te worden, maar een beetje geestelijk gestoord?

Huertecilla schreef op donderdag 27 juli 2006, 15:17:


Huertecilla schreef op donderdag 27 juli 2006, 15:17:


Jij gelooft dus niet dat zwakzinnigheid zoals bij mensen bij paarden voorkomt? Dat dit soort geestelijke afwijkingen slechts voorbehouden is aan de menselijke soort? Dat de dierenarts uit Eddy's bericht over zuurstoftekort bij de bevalling niet wist waarover hij praatte?

Huertecilla schreef op donderdag 27 juli 2006, 17:44:


Vertel mij waar ik een foute conclusie trek. Ben er niet op uit om je te laten struikelen door bewust selectief te lezen en ik meende toch heus dat je bedoelde dat 'gestoord' gedrag niet aangeboren is, maar altijd aangeleerd.

Wil schreef:

Ze week af van de stelling omdat zij o.a. een 'gek' paard heeft gehad. Jij reageerde:
...knip...

Waarop ik reageerde:

Het lijkt toch echt uit je tekst dat je de stelling: "valse paarden bestaan niet" onderstreepte en dat leek mij stug, aangezien er zoveel voorbeelden van het tegendeel aangedragen worden.

En dan vind jij:

Voor mij was je schrijven in elk geval niet helder genoeg en nu ik het nalees eerlijk gezegd nog steeds niet. Soit.

sandratien schreef op donderdag 27 juli 2006, 21:39:


Ik heb het. Tis wel leuk en een beetje leerzaam, meer niet. Doet mij enigszins denken aan: mensen met doorlopende wenkbrauwen zijn misdadigers. Op het randje dus.
Ook gaat LTT ervan uit dat een paard 24 uur per dag hetzelfde gezicht trekt, waarmee het dus voldoet aan de karakterkwalificatie betrouwbaar, grillig, onderzoekend, attent, nieuwsgierig etc. Pffft.
Een hartvormige bovenlip duidt op een onderzoekend karakter? Hou er maar eens een wortel voor, dan krijgt elk paard zo'n lip en dus zo'n karakter. Frommelkin duidt op onbuigzaam type? Plaag hem maar eens, dan komt de kin vanzelf.

Fred Emmerig schreef op donderdag 27 juli 2006, 23:14:


Ik snap je juridische overwegingen, maar wie zou er nu handiger en ervarener zijn in het opensnijden van een hoefzweer: De smid/bekapper die dagelijks alleen maar hoeven in handen heeft, of de dierenarts in de kliniek die nog zoveel andere handelingen doet?

Wil schreef op donderdag 27 juli 2006, 23:23:


Een vriendin had een Andalusier hengst (6) en kocht er een haflingerruin (11) bij. Eerst een maand gescheiden gehouden door een draadje, daarna met 2 hopen hooi zonder draad. Ging meteen goed. De hengst was zonder veel machtsvertoon de baas, hij woonde er natuurlijk ook al. Ook dekt hij de haflinger, die hem dan een schop geeft.
Ik zou het persoonlijk wat meer tijd geven, Wil.