Nel Gommans schreef op zaterdag 22 juli 2006, 8:42:


Wat een reacties. Gewonde paarden doen het altijd goed. Ik had al een reactie geplaatst maar op onverklaarbare wijze kon ik die niet meer terug vinden. Dus opnieuw. Zelf heb ik twee Fjorden en het veulen van de eerste kreeg in de trailer een behoorlijke snee in het koppie vlak boven het linker oog. Elke keer dat ze haar oogje sloot week de wond uiteen. Ik heb het niet laten hechten toen, maar thuis gelijk in het land gezet. In het land is het schoner dan op stal. Al maak je die nog zo schoon. En vliegen zijn daar ook veel meer dan in het land met wind. De zon werkt als een desinfectie middel. Elke dag deed ik een druppeltje Johanneskruidolie (niet schikken, dit is wat anders dan Jacobskruiskruid) in de wonde. Die bleef mooi roze en later wat geler. Ook bleefde wonde soepel! Omdat het niet was gehecht kon er ook geen onreinheden ingesloten worden. Vliegen die er al op kwamen ruimen alleen rommel op. Maar Johanneskruidolie lusten ze niet.
De wond genas voorspoedig en je ziet totaal geen lidteken! Dit is mijn ervaring met deze olie op nog veel grotere wonden. Ook zadeldrukkingen verdwenen en er kwam zelfs geen wit haar op! Bij jouw paard zal het wel moeilijker zijn omdat het dichter bij de oogbol is. Een druppel op de vinger en er even bij langs strijken is voldoende. De zon doet de rest in de natuur.
Johanneskruidolie wordt getrokken in glazen potten met olijfolie en jawel in de ZON.

klaas.feuth schreef op zaterdag 15 juli 2006, 14:55:


Dit is waarom ik altijd zoveel mogelijk (en dat is veel) van mij af werk met een renet. Schiet ie dan uit, raakt ie alleen lucht. Wel oppassen, maar dat weten we allemaal, dat je niet je hand of een vinger achter de snijrichting zet. Een goede rasp doet al heel wat (op tijd vervangen). Een hoefkniptang van goede kwaliteit kan ook hulpzaam zijn. Een goede rasptechniek is dat je niet teveel drukt en de rasp het werk laat doen. Als het veel werk is en er nogal meer tijd in gaat zitten, de hoeven gewoon weer even neerzetten (en een andere pakken) en je kunt ook zelf even rusten als dat moet. Neem de tijd en geduld. Los het op met fantasie. Geef jezelf en het paard de tijd en hou het een plezierige bezigheid voor beide.

Even het volgende. Vanmorgen bekapte ik zoals gewoonlijk een Welsh Cob van een vriendin. Deze heeft witte hoeven. De hoefwand vertoond hier en daar een roze kleur. De pony is niet kreupel of gevoelig. Het is vandaag behoorlijk warm (28 graden). Is het gewoon doorbloeding dat je zit of is het wat anders? Zwarte hoeven zullen dit ook wel hebben, maar dat zie je niet.
Heeft iemand hier ervaring mee?

Marleen den Arend schreef op dinsdag 25 juli 2006, 22:05:


Met drastisch hielen verlagen ben ik altijd voorzichtig en deze Welsh had van zichzelf al lage hielen. Kwartierboogjes heb ik er ook ingesneden, tenminste waar dat nodig was. De pony staat nu wel op een landje waar ze over puin moeten lopen om er te komen., misschien dat daar door stoten kneuzingen zijn ontstaan. Pony's met zwarte hoeven zullen dat ook wel hebben, maar dat sie je aan de buitenkant niet. En zoals ik zei de welsh is niet kreupel. Loopt zelfs als een kievit. (bij wijze van spreken)
de hoeven worden eens in de vier weken bekapt. Ze worden ook mooi mvan een mustang-roll voorzien. Hij heeft wel flares in de toon en als de vierweken om zijn moet je daar behoorlijk weer aan werken. Ik heb voorgesteld in de tussentijd een "pits-stop" te houden en ze even van een nieuwe mustang-roll te voorzien.

Frans Veldman schreef op donderdag 16 februari 2006, 15:26:


Juist, bloedonderzoek is een moment opname. Als er bijvoorbeeld teweinig calcium aanwezig is, kan het zijn dat dit al uit het bloed is opgenomen door een lichaamsdeel of orgaan die het eruit heeft gehaald. Dus bloedondrzoek zegt: Te kort. Nu heeft het paard pas gegeten en de bestanddelen zijn opgeomen in het bloed. Bloedonderzoek: Genoeg. Paar uur later: Te laag. Dus er is iets in het lichaam dat ontzettend veel calcium vraagt. Zaak is er achter te komen waar en waarom. Het kan ook een overdadig gebruik zijn of afstoten wellicht. Er is kennelijk iets uit balans.
Verder nog. Het paard is lui. En lui is nog niet altijd moe. Het is een emotionele toestand. Net als dat hij te druk is. En in feite in het prooidier gedrag is op dat moment. Vechten heeft geen zin. Daarna komt ie weer terug en heeft geen werklust. De emotie heeft hem "down" gemaakt en geeft het op, kortom geen plezier in het werk.
En nu de vraag: Voelt hij zich niet fysiek lekker omdat het een emotionele oorsprong heeft, of voelt hij zich niet emotioneel lekker omdat het een fysieke oorsprong heeft. Een tijdje rust en ontspannen spel kan de zinnen verzetten. Van zowel de ruiter/amazone als wel vaan het paard. Neem daar eens de tijd voor. En let op zijn eetlust. Eet hij graag en hoe en wat.
Hoe is zijn gedraag in de kudde, etc. Observeer en leer. Er iets bij geven in het voer kan voor het moment even lekker zijn en ontspannen, maar het kan ook de werkelijke oorzaak verdoezelen.
Dit zijn enkele overwegingen, misschien dat er wat tussen zit.

iss schreef op woensdag 26 juli 2006, 13:11:

Muesli bevat veel suikers.(fructaan is er een van en maltose) En wat paarden al helemaal niet nodig hebben zijn die suikers. Pas daarvoor op.
Wat je er boven in gooit komt er onder weer uit.
Voorts kan de bekapper kijken wat er aan scheelt en daarvan leren. Een hoef is een levend organisme en is constant aan invloeden onderhevig. Zoals inderdaad het voer, stofwisseling en hormoonhuishouding. En de factoren van buitenaf. Bodem.
Het snijden in een hoef door een bekapper of hoefsmid vind ik niet juist. Want dit betreft een chirurgsche handeling en is naar mijns inziens voorbehouden aan een dierenarts. Je hebt ook nooit de hygiënische toestand die er bij nodig is. En als het fout gaat (infectie) hangt de bekapper een claim aan de broek. Hij is niet opgeleid tot zo'n veterinaire handeling. Zelf begin ik daar dus nooit aan . (en dit heb ik op aanraden van Pete Ramey).
De witte rand wijkt zei je. Je bedoelt de ongepigmenteerde hoefwand, dan vormt er dus een flare, want de gehele hoefwand wijkt. Als dit bij de toon is mag ze al helemaal niet suikers hebben. Dit lijkt op een begin van hoefbevangenheid. In ieder geval afronden tot de witte lijn dan om de hoefwand weer stevig naar beneden te laten groeien. Want anders blijft die worden opgetild. Zogende merries kunnen ook een veranderde suikerspiegel hebben vanwege het lacteren, dit kan ook invloed hebben op de hoef. Dit is echter tijdelijk en zal stabiliseren.

Piet schreef op donderdag 27 juli 2006, 8:58:

Ieder kan zich professioneel noemen die staat ingeschreven bij de Kamer van koophandel. Maar dit is nog geen bewijs van vakmanschap. Die moet je wel opzoeken. Dit is niet zomaar uit de Gouden Gids. Een goede kliniek heeft wel de kennis in huis, daar zou je dan ook heen moeten. Niet voor een klein kneuzinkje natuurlijk, maar een ersnstiger aandoening waarbij in het levende geddelte moet worden gesneden.
Maar aan de kant van de bekapper hangt ook een juridisch plaatje. Krijgt het paard complicaties dan heeft hij geen been om op te staan (mits hij werkt in opdracht van een dierenarts, en dan nog..). Voor een chirurchische ingreep aan mijn voet ga ik ook niet naar een pedicure.
Zelfs niet naar een huisarts. Dus snijden in het levende deel is voor de (paardenhoef)specialist verbonden aan een dierenkliniek. Ik weet ook dat er van oudsher door zuinigheid misschien of door gewoonte er meestal door de hoefsmid in werd gesneden. Dit is gewoon blijven hangen. En ik twijfel niet aan de ervaren kundigheid van velen, maar zij zijn niet opgeleid tot chirurgische handelingen. Zo kan er op de kliniek ook eerst een foto desnoods gemaakt worden. En steriel worden gewerkt, dit is de reden van mijn tip.

Nick Altena schreef op woensdag 2 augustus 2006, 22:15:


Zelf ben ik gereedschapsslijper parttime voor beroep. Een zaag slijpen is secuur werk. Als je de ene tand meer slijpt dan de ander dan is de zaag niets meer waard. Want dan komt er een tand lager te liggen dan de ander en dan krijg je gehakkel en onbalans. (Bij een kettingzaag niet ongevaarlijk!)
Dus elk tandje evenveel slijpen, al is die ene scherper dan de ander. Is er een tand gebroken dan moet de gehele zaag vertand worden, maar dit is moeilijk bij een kettingzaag. Dan moet je een nieuwe ketting(zaag) erop zetten. Nils Holgersson (natuurlijk bekapper: zie lijst) is van beroep boomverzorger en werkt dagelijks met kettingzagen, misschien kun je die om raad vragen. Ik slijp alleen gereedschap voor de metaalindustrie (cirkelzagen, boren en frezen). Succes.

Wat kan de oorzaak zijn van een tranend paard? Mijn Fjord is de laatste tijd aan het tranen laten. Het zijn hopelijk geen tranen van verdriet. Alleen mensen en zeezoogdieren huilen zoute tranen. Wat betekent dit als bij een paard een oog traand? Kan dit te maken hebben met het nieuwe hooi?

Isabel van der Made schreef op donderdag 24 augustus 2006, 17:04:


Bedankt voor de informatie. Dus Cavasan. Vliegen ja, daar zitten ze vol mee op de rug. Vooral mijn Fjorden lijkt het wel. Ik n=moet zeggen dat deze ook heel veel talg produceren (voor hun waxcoat) en daar komen natuurlijk ook de vliegjes op af. Ze zijn iets kleiner dan je normaal vliegen ziet. Kan het ook van teveel eiwit komen in het nieuwe hooi? Het tranen bedoel ik. Fjorden groeien al van de wind moet je weten.

Marianne Sychold schreef op vrijdag 25 augustus 2006, 20:29:


Tsja, zelf heb ik ook die ervaring. Een stukje brood en Odessa bkijft staan en je doet zo het halster om. dit is natuurlijk een gewenning en een spel geworden van Odessa. In feite is het ook een dominantie spel. Als je het paard iets geeft is dit in feite een beloning voor haar of hem dat ze de meerdere is. Wij denken nog veel in ons straatje, wij zijn in feite roofdieren. en het gedrag dat bij ons als een bloning is van een hogere naar een lagere geldt bij prooidieren niet! Daar is het andersom. Maar als het helpt, goed, maar dan wel een spel spelen die jij weer als hogere in rangorde bevestigt.
Beter is het nooit te beginnen met lokkertjes.
Om een voorbeeld te noemen hoe het bij paarden gaat: Er staat over iets te eten in het veld. Komt een andere soortgenoot in de buurt en degene die er stond staat het eten af, dan is die aan het wijken.
Dat paarden een spel maken om weg te lopen is bekend. Dit heeft ook te maken met de druk die wij leggen om erop toe te lopen en zijn persoonlijke ruimte binnen stappen. En dan ongelukkigerwijze ook nog op het hoofd af! Geen wonder dat het paard dan uitwijkt. Vindt uit hoe ver de ruimte bij jou paard zich uitsterkt. Merk de druk. Gaat hij lopen of draaien, doe een stap terug en ga in een boog er weer heen. Blijf stil staan en ga verder, etc. Het paard dat je kunt naderen en stil staat geeft jou toestemming om erin te komen. Dan beloon je hem niet met een koekje, maar met bijvoorbeeld wrijven over het hele lichaam. Doe het halster om en herhaal de beloning. dan neem je hem mee. En al lopend laat je het paard nu en dan grazen of herhaald de beloning. Ga via een kromme lijn naar je doel. En vooral nieuwsgierige of opdringerige paarden bij jou en je paard weghouden. Dit geeft jou meer respect van je paard, want jij bent dan de Alpha. Ik zag dat in de ogen van Odessa, toen ik dat deed!
dit geldt ook als je erop zit. Jij hebt de plicht andere paarden bij je weg te houden, ook al zit er een ruiter op. Dit respecteerd je paard enorm. Zo kun je een band opbouwen dat sterker is dan iets lekkers.

marielle schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 14:56:


Kan heel goed zijn. Er is een rangorde. Maar als jij de baas bent is de pony twee en de rest volgt. Zeker andere mensen. Dat kan zo zijn. Of het is het verjagen van een bedreiging. Het kan zo zijn dat een roofdier met haar jongen het land in gaat en de groep nadert dat de pony een bedreiging daar in ziet. Je moet wel denken dat het een dier is dat zo is geëvolueerd. Ten eerste zal een kudde altijd van een bedreiging weglopen. Kan dat niet omdat het landje te klein is, kan er een verdedigingsmechanisme ontstaan.
Een paard is nooit angstig omdat je hem pijn zult doen, nee, hij krijgt het gevoel (impuls, rechterhersenhelft) dat hij zal worden gedood! Dit is een gevaarlijke situatie voor ons. We kunnen het dier alleen maar door vertrouwen weer terug krijgen in de linker hersenhelft. Hier zijn technieken voor die voortkomen uit het spel dat paarden met elkaar spelen. Als je jepony uit het land wilt halen, doe dat dan alleen en laat de kinderen erbuiten. Tenminste als hij erachteraan gaat jagen. Dat hij een andere pony wegjaagd behoeft geen probleem te zijn. Of de pony is heel dominant of juist lager in rang en dominant, dan probeerd ze een plaats te veroveren. Een leider hoeft dat niet, die is het. De enige overeenkomst met het paard van een mens is: Hij leeft in groepen. En daar gelden bepaalde regels en afspraken. Leer de afspraken van de paarden kennen en benut die. Het is onmogelijk de mensengroep afspraken een paard/pony op te leggen. Maar spreek je eenmaal hun taal, dan heb je contact. Andersom gaat niet.

Christel Provaas schreef op donderdag 7 september 2006, 21:58:


Niet altijd. Soms is een bepaalde behandeling nodig. Maar altijd maar smeren om rottigheid te voorkomen lijkt mij inderdaad niet goed.
De bolletjes kunnen inderdaad te maken hebben met een schimmel of bacterie. Ik las even eerder dat ook een ander paard er last van kreeg.
Van in het land lopen komt het niet. Land is schoner dan een stal. Maar het kan wel ergens in de grond hebben gezeten. De hoeven geïnfecteerd en voilá. Het kan zijn dat dit ook weer vanzelf verdwijnt. Zo niet dan dient een behandeling te volgen. Zelf ben ik bezig met de straal van mijn paard met "Desiccatio" van RWL-Quality zie op www.rwl-quality.com.
Na twee keer gebruiken werd de straal al duidelijk schoner. Het bhandeld de straal en hoef tegen schimmels en bacteriën en helpt goede hoornlaag te vormen. Als dit goed uit pakt blijkt het een goede keuze. Het is wetenschappelijk ontwikkeld in samenwerking met dierenartsen en hoefsmeden. Maar worden de bolletjes niet groter en verdwijnen ze weer gewoon des te beter.

van lennep schreef op vrijdag 8 september 2006, 19:02:


Het probleem is niet het slijten, maar de druk, denk ik. Als de zool zo zacht is dat je het kan indrukken is die te dun. Hoe komt die zo dun? Is er in gekapt of gesneden. Is de zool plat i.p.v. gewelfd? De zool met rust laten met een bekapping (ook het losse poeder) Door de druk onder het lopen gaat de zool zich in elkaar persen en vomt een dikke stevige laag. Doordat de zool indrukt en harder wordt zal ook het hoefbeen hoger in de hoefschoen komen. Let wel dat de hoefwand niet flaret. Afronden is belangrijk. Het zand niet te rul maar stevig. Zachte grond is minder goed voor de hoeven dan harde grond. In de hoefschoenen kunnen ook (gel)pads aangebracht worden die de druk gedoseerd geven, zodat er geen kneuzingen optreden bij een zeer gevoelige hoef. Maar door de druk zal de zool zich verbeteren. Verder kost het dus tijd en geduld.

van lennep schreef op vrijdag 8 september 2006, 18:45:


Voor een proef van vijf minuten staat het paard de rest van de tijd dus ook op die ijzers. Het is maar wat je wilt. Paarden kunnen heel goed omgaan met de grond waarop ze lopen. Het geval wil echter dat als er iemand op de rug van het dier gaat zitten de balans snel onnatuurlijk is verstoord.
Op blote voeten is het beter dan op ijzers. Maar om het paard op proppen te zetten zijn er weer ijzers of schoenen nodig. De schoenen kan je daarna weer uittrekken, das een voordeel. Maar als het werkelijk zo glad is, is het eerlijker er niet te rijden. Of je moet aangepast rijden. Het paard niet storen in zijn pogingen zijn balans en grip te houden. Maar dan lijkt de proef misschien nergens meer op. Dit dilemma zul je altijd tegenkomen. Maar om voor die vijf minuten ijzeren schoeisel er onder te slaan. Tja, een persoonlijke afweging.