Spirithorses schreef op maandag, 10 mei 2004, 12:10:
> Nou, Josien, dank je, hier heb ik iets aan, ik was in de
> veronderstelling dat dit een zeer zacht bitje was dat zich
> helemaal voegt naar de paardenmond,
Dat heb ik ook vaker gehoord... Geen eigen ervaring ermee. Let er wel op dat het leer goed schoongespoeld is en er niet meer allerlei chemische looi-middelen opzitten.
> Ik denk toch dat ik het touwhalster
> maar es ga uitproberen, ligt wat losser op de neus en geeft
> alleen druk als je erom vraagt. Als iemand anders nog
> waardevolle tips heeft hoor ik die graag.
Misschien een goede tip voor een touwhalster. Er zijn neopreen-'dingetjes' te koop bij ruitersportzaken. Waar ze officieel voor zijn weet ik zo niet, maar ze passen precies om de twee neusbandjes van het touwhalster, je kunt ze met klittenband open en dicht doen. Het is echt heel erg zacht, ik heb ze bij baladeika in het begin gebruikt omdat dat touw op die neus me niet aanstond (hehe erg he, de meeste paarden zouden allang blij zijn
), maar nu is ze zo licht bestuurbaar en te stoppen dat het gewoon echt overbodig is. Maar voor jouw paard zou het heel fijn kunnen zijn!
Oh ja, als je een touwhalster knoopt kun je die het beste met mooie platte knoopjes knopen voor cherokee... Dat scheelt vast ook.
> Vergeet niet dat ik
> dit paard pas ben aan het inrijden, ook al is ze al 9 en is ze
> al door de vorige eigenaar bereden, we zijn lekker helemaal
> overnieuw begonnen, want ze was erg "bot" door goedbedoelde
> onkunde van de vorige eigenaar. Pien
Zo te horen lijkt ze een beetje op een arabiertje waar ik ook veel tijd ingestopt heb (ze had op de renbaan gelopen). Die raakte in paniek als je teveel van haar vroeg (ging dan hard racen en met het hoofd slaan), was vre-se-lijk kopschuw, liet zich niet vangen en had gewoon niet veel vertrouwen in de mens. Dmv grondwerk (
parelli) alles opgelost. Zo mooi, ik kon haar gewoon uit de wei halen, ze kwam zelfs een stukje in mijn richting, het rijden ging ontspannen op halstertje (met zo'n neopreen dingetje, zij had een erg gevoelig neusje), ze bleef ontspannen staan als ik aan haar hoofd kwam, in haar oren: geen probleem. Het allermooiste wat ze me gaf is dat ik bij haar in de wei mocht gaan liggen, tegen haar aan (heb ik ook nog foto's van).. terwijl ze altijd op de 'vlucht' ging als er iemand in de wei kwam.
Even een afdwaling, ik moest ineens weer aan dat lieve dier denken.
Anyway, dat neopreengevalletje zou dus wat voor je paard kunnen zijn.
Groetjes Ilona
Warboel
