Christel Provaas schreef op maandag 17 juli 2006, 14:48:
> Hoe moet ik me dat voorstellen?
Als zelf actief in fase bewegen.
>Niet met het paard meegaand
> maar synchroon?
Ja.
> Niet meegaand?
Ja.
De term dansen wordt in verband met paarden vaak wat vreemd gebruikt doch in dit specifieke verband is het een treffende beeldspraak. Als je met je danspartner mee beweegt ben je altijd te laat en beweegt die partner jou voort.
Volgen is bij dansen ook spraakgebruik maar als je daadwerkelijk volgt en niet zelf goed op tijd dezelfde passen maakt ben je altijd te laat.
Idem paardrijden. Met je paard meegaan, je paard volgen maakt dat je altijd NET uit fase bent.
Om met je paard synchroon te bewegen moet je feitelijk de juiste gangbewegingen beginnen te maken VOOR het paard ze maakt.
Omdat bijvoorbeeld in draf synchroon bewegen niet zo vanzelfsprekend is, helemaal vergelijkbaar met stijldansen is, is het zgn licht rijden uitgevonden.
Meegaan, volgen is per definitie uit fase. In fase is synchroon.
Als je dit beheerst kun je door in aanzet iets uit fase, sneller of trager, te bewegen een hulp geven.
Wellicht is het een kwestie van semantiek en bedoelt Pien hetzelfde, doch meegaan in de beweging is statisch en volgend, is te laat, ook in deze context niet het goede begrip. Synchroon is actief in fase.
De vergelijking met dansen is dit keer treffend. Beide partners moeten dezelfde beweging op hetzelfde moment maken. Synchroon bewegen.
De woorden leiden of volgen bij dansen geeft alleen aan wie de timing van de veranderingen aangeeft, wie de hulpen geeft. Bij paardrijden is de paard degene die volgt....
Go-with-the-flow is ook een goede, verhelderende VERKEERDE beeldspraak. Als je in een rivier je door de stroom laat voortbewegen ga je langzamer dan die stroom. Verricht die stroom arbeid. Wil je een vergelijking met synchroom bewegend paardrijden maken dan moet je net zoveel actief in de stroomrichting zwemmen dat jij en stroom gelijk voortbewegen, het water voor jou stil staat.
De zit, in een tweeledige betekenis, dus zowel de houding als de beweging is sleutel voor goed rijden. De bouw en bewegingen van het paard dicteren de inhoud.
Dat geeft gelijk aan wat er zo verrekte lastig is aan het zadel omdat het als interface niet alleen door de rug en bewegingen van het paard maar ook gedicteerd wordt door de anotomie en biomechanica van de ruiter...
Ik ga er van uit dat ik dit niet uitputtend en voldoende helder uitleg en verwijs daarom voor meer naar
- Nancy Nicholson, Biomechanical Riding Atlas
- Heinrich & Volker Schusdziarra, Anatomy of Dressage
HC
Warboel
