Spirit schreef op zondag 16 juli 2006, 10:52:


Ja de steunsels snij ik ook bij, als ze slijten op de vlakke weg heb ik ze te hoog gelaten.


En meegeteld, de natheid, die maakt van de harde hoef in 2 dagen een zachtere. Bij jou toch ook? Wat dan weer mee gaat spelen is de groeisnelheid, meer slijtage/rijden op de straal geeft een snellere groei. Die snelere groei heeft echter ook tijd nodig. Kun je gewoon doorgaan met elke dag de voor jou lange afstanden, als de hoef door natheid plotseling zachter is geworden?

Michiel


groet Pien

Els Kleverlaan schreef op zondag 16 juli 2006, 15:11:


Prachtig, leuk is dat, eerst onderzoeken en dan uitproberen.
En dan werkt het ook nog!

Voor mensenvoeten met veel eelt hebben we thuis nog een tube Klovenzalf, dat zal ook wel werken denk ik, goed inmasseren staat erop. Speciaal voor eelt, gebarsten droge en ruwe huid, merk Gewol.

Michiel

Michiel schreef op zondag 16 juli 2006, 19:49:


Els zou het bekappen ook makkelijker gaan met de uierzalf van de dag ervoor? Jur heeft namenljk platen van overgroeide rand (rond de straal) en aan de haakse slijper gaan voor die paar weken droogte ... dan liever maandag uierzalf kopen.
Michiel

Els Kleverlaan schreef op zondag 16 juli 2006, 22:10:


Goed om te weten, en wéér een idee wat werkt.
Ik zal eens kijken en overleggen of we geen waterrand
kunnen metselen ergens bij de spoelplaats.
Extra potlander er door heen en het is winter en watervast.

Als ik alles wil uitvoeren wat ik graag wil, siergrind, waterplaats, heuvels in de wei, kruiden, geen droog kuilvoer maar goed hooi, niet meer afwachten welk paard komende winter bij Jur buiten mag staan, dan kan ik beter een andere plek zoeken, Nikki om stalling vragen bijvoorbeeld ha ha zou ze meelezen?

Michiel

Piet schreef op maandag 17 juli 2006, 8:00:


Precies, en Trea drukt daar mee uit de flinke moeite die ze eerst had, met mes en vijl, en het gemak dat ze nu ervaard met de haakse slijper. Een kind kan de was doen, drukt haar opluchting uit, het grote verschil met eerder.

Michiel

Okke schreef op maandag 17 juli 2006, 2:42:


Zó dat mag ook wel eens gezegt worden!
Punt één is dus, als je een paard stalt bij en boer, dat de boer bereid is te luisteren naar de wensen van de paarde eigenaar. Zo niet, begin er niet aan, omdat je er net een jaar zit en dan weer snel weg wilt zijn. Heb het al vele malen ondervonden dit.

Michiel

Spirit schreef op maandag 17 juli 2006, 1:11:


Ze zullen wel taaier worden en daardoor niet sneller slijten.
Autobanden slijten ook weinig en daar kun ook gemakkelijk een stukje van afsnijden.

Michiel

Wat denken jullie, is het beter de paarden op stal (35 graden inde schaduw) te zetten met deze hitte van 40 graden in de felle zon ... als je geen schaduw in de wei hebt?

Michiel

Michiel schreef op dinsdag 18 juli 2006, 15:54:


Sorry verkeerde forum, zal hem op PN opnieuw posten.

Wat denken jullie, is het beter de paarden op stal (35 graden inde schaduw) te zetten met deze hitte van 40 graden in de felle zon ... als je geen schaduw in de wei hebt?

Michiel

Christel Provaas schreef op dinsdag 18 juli 2006, 19:12:


Zou dat echt zo zijn?
Dan ben ik benieuwd of er rasgebonden scahduwzoekers zijn?
Dat kunnen die mensen weten waar de paarden het op dit moment voor het kiezen hebben. 1 op de 3 paarden kiest voor schaduw, begrijp ik uit de reacties ... zo ongeveer, kan het mis hebben.

Michiel

marjolijn schreef op dinsdag 18 juli 2006, 20:00:


Bij ons hebben we heel weinig (steek)vliegen gelukkig.
Ook is het geen ramp om mijn paard een paar dagen overdag binnen te zetten. We zijn hier met zoveel mensen, en nu kunnen we ontdekken wat onze paarden echt nodig hebben.

Staan ze nu de hele dag in de schaduw?
Of slechts 1 of 2 uurtjes op een dag?
Zijn er rassen die wel vaak in de schaduw gaan staan?
Zijn er rassen die zelden in de schaduw gaan staan?
Zijn het misschien de paarden met gezondheidsklachten die de schaduw opzoeken?

Het is een bekend feit dat paarden graag een schuilstal in gaan om die stekers te ontlopen. Of paarden dat ook doen alléén voor de hitte, kunnen we alleen inschatten, bij mensen met bomen, heggen, etc. dus waar de vliegen gewoon blijven steken.

Michiel

Christel Provaas schreef op dinsdag 18 juli 2006, 21:06:


Iedereen zal het me je eens zijn dat keuzevrijheid in schaduw meer dan prima is. Een andere vraag is, of de ijslanders hier en in begrazingsgebieden bijvoorbeeld, op dit moment ook die schaduw opzoeken? Ja is goed, nee is nog beter omdat de paarden daardoor hittebestendiger zijn als de meeste mensen denken. Net zoals kou en regen en wind bestendiger als men doorgaans denkt. Het mooie is, dat dit dan geen theorie is, maar gedrag van paarden die zelf vrij kunnen kiezen. Hoe is het HC met de andere paarden in jouw omgeving? Ik zal ook eens opletten morgen, ga een dagje varen in Giethoorn, of er veel paarden in de schaduw staan.

Michiel

We zijn vanmiddag wezen varen in Kalenberg in de weerribben en hebben onderweg alle paarden geteld die in de schaduw van bomen konden staan als ze dit wilden.

Van de 39 paarden stonden er 17 in de schaduw en 22 in de zon. Het waren telkens kleine groepjes paarden (1 groepje van 6 en 1 groepje van 5 en de rest eronder). Maakt wel wat uit, er zat dus geen grote groep bij van 20 paarden die toevallig allemaal op de zelfde plek stonden.

We zijn lekker bezig geweest, ha ha van de 17 schaduw paarden waren er 15 shetlander en van de 22 zon paarden waren er 6 shetlander, 1 belg en 1 fries. Conclusie van dit korte maar leuke onderzoek, is dat paarden die de keuze hebben vaker in de zon blijven staan ook al is het zoals vandaag 35 graden in de schaduw en 40 graden daar buiten. De shetlanders uitgezonderd die zochten vaker de schaduw op.
Nog een Conclusie trek ik daaruit, dat keuze vrijheid voor schaduw wel mooi is natuurlijk, maar niet per sé noodzakelijk. En ik heb geen shet :)

Het was voor de gein en geen wetenschap natuurlijk, dat is duidelijk dacht ik. Toch zijn de reacties hier van jullie soortgelijk.

Michiel

e m kraak schreef op woensdag 19 juli 2006, 17:43:


Ja en in dat monotone hebben we de paarden in opgesloten.
Nieuwsgierigheid is het stuk natuur waar veel paarden niet aan toe komen. Daarom ben ik ook zo blij op het grensgebied te rijden van stad en land. Ben de veluwe ontvlucht waar ik telkens de vier rondjes moest rijden, met paden van een half uur rechtuit. Vreselijk , ha ha, nu in een uurtje rijden hebben we alles in bereik, bossen, vaarten, heuvels, bruggetjes in alle maten, bij de schapen en geiten kijken, de hengsten opgewonden laten worden, kinderen laten knuffelen, al die vreemde tuinen en voertuigen, de winkelstraat door en dan een galopje door het park, over of onder het spoor door weer naar huis. Zelfs een water om door heen te plensen. En dat miniatuur landschap met zijn eidelose mogelijkheden blijft zich herhalen in en rondom Zwolle als we verder gaan dan 1 uur van huis af.

Jur geef ik alle vrijheid om zich hier nieuwsgierig in uit te leven, op zijn eigen manier. Zijn behoefte aan een monotoon leven, daar lijken onze ritten prima in te passen. Lijkt me paardvriendelijker dat de paarden opsluiten in een natuurgebied, waar buiten de vogels, andere paarden en het weer, alles het zelfde is, jaar in jaar uit.

Michiel