@singel



De veters gaan naar een groot oog aan een katoenen singel of aan twee ogen aan een leren.

Hoe langer de veters hoe beter de plaatsvastheid van het zadel. Er zijn echter aan de singel zelf ook eisen die daar een grens aan stellen.
Ter hoogte van de oksels mag de singel niet in de weg zitten en onder de borst, waar de ribbenkast de kleinste radius heeft en dus de grootste druk, mag er niet het geringste hoogte-dikte verschil in de singel zitten.
De bevestingen van veters aan singel is per definitie een overgang en die mag niet op een sterke ronding vallen.

Dit vraagt om een singel niet te breed en niet te smal, zeg 7-10 cm. en zo lang dat de bevestiging op een zo verticaal en vlak mogelijk deel van de ribben kast ligt. Hoe minder de ronding hoe minder de druk op de huid.
Bij mijn paarden van circa 180-190 cm. omtrek op de singelplek is in combinatie met de Malibaud boom de prettigste lengte 75 tot 90 cm.

Er IS een ander oplossing en dat is HEEL lange singelstoten van de ene zijde direct aangespen of -knopen aan de andere zijde. Dat is wat Cuijp laat zien en met het gespsysteem zoals dat hier nog bij vaquera-zadels gebruikelijk is, is het snel en makkelijk aan te gorden.
Het nadeel bij een vierpuntsophanging, dus twee singels, is dat er onder de borst een borststuk nodig is waaraan HEEL hoge eisen worden gesteld omdat daar overgangen kritisch zijn. Daarom en vanwege het zweten onder een dergelijk noodzakelijkerwijze redelijk fors ding heeft me van deze oplossing doen afzien.

Al met al is de V-ophanging met vier veters en een middellange singel een erg praktische en helemaal KISS.

HC

trea hoex schreef op zaterdag 15 juli 2006, 2:04:

Trea, de hoeven van onze paarden zijn voor zover ik dat kan zien (een stuk) harder. Zoals Strasser terecht stelt, op rots als rots.
Ja, het is zweten, doch ik knip (indien nodig) en rasp. Gebruik verder wel bezweringsformules in een handvol talen en inderdaad geen mes want dat is toch onmogelijk behalve voor stukjes straal.

Ik zie zelf de noodzaak niet doch met enige hersengynastiek kan ik mezelf ervan overtuigen dat het theoretisch zou kunnen dat iemand mechanische hulp nodig heeft bij het raspen. Is dan een vlakschuurmachientje niet veiliger?
Nee ik heb dat niet van mezelf. Ben dat JAREN terug al ergens op het web tegengekomen van een echt afgelegen wonende amerikaanse dame met een rugkwaal.

HC

e m kraak schreef op zaterdag 15 juli 2006, 12:39:


Uiteraard. Daar struikel je met boogschieten gelijk over en daardoor kwam ik bijna 4 jaar terug alweer op het idee de McClellan ook in de zadeltest op te nemen.

Het skelet Egon kun je als je de panelen vergeet en vervangt door de Delrin panelen van de CorrecTOR letterlijk als een endoskelet zien.
Jij kunt inderdaad met jouw staalkennis een licht tordeerbaar frame maken dat toch niet onder singel- en stijgbeugelkracht vervormd.
Ik kan het niet e-tekenen maar zie het als twee asymetrische en gespiegelde S-vormen, smalle aan de schoft en breder aan de lendenen, onderling overdwars verbonden met een vrij stevige brug.
Op die brug kun je naar keuze steunen vn hout schroeven en een zit in rijgen, wat je later met leer overtrekt.
De S-strips versterk je met een ingelaste dunne staalstang waardoor je geometrische stijfheid maakt in die richting die je wil.

De dikte van de boom waar jij over spreekt is irrelevant omdat de panelen naast de ruggengraad liggen en je de verbindingsbruggen in het skelet net zo hoog of laag als je wil overheen kan eggen.

Ik ben er door de prototype fase mee bezig geweest doch heb het afgeblazen omdat ik er steeds weer achter kwam dat dit wiel al uitgevonden is. Voor onze paardjes voldoen de malibaud modellen op een correcTOR gewoon helemaal.
Ook de singelophanging welke ideaal leek, bleek nadelen te hebben en de oeroude vierpuntsophanging aan een middellange singel gewoon DE oplossing.
Ik heb daarom besloten GEEN eigen model te (laten) afmaken omdat de ecuyer in kwaliteit niet te overtreffen is en het met de CorrecTOR ook
gewoon werkt.

Het is na alle denk tot en met testwerk een grote stap geweest om de hand in eigen boezem te steken en te erkennen dat hoewel de hoofdstroom de weg goed kwijt is er wel degelijk zadels te koop zijn die net zo goed uitpakken als mijn eigen denkwerk.

Ik kan me voorstellen dat jouw ijslanders met hun maateisen wat lastiger zijn. Het heeft denk ik echter beslist zin om de smalle, korte Malibaud Randonnee in combinatie met de CorrecTOR er eens op te leggen en na te meten.
Bedenk dat deze boom voor relatief smalle, klein uitgevallen camargue paardjes bedoeld was.

Ik heb er hier 1, dus als je er niet aan kunt komen om te passen en
je mij een schoftprofiel op ruitjespapier stuurt hou ik die uitgeknipt
tegen de voorzijde van het zadel.
De lengte in totaal is slechts 48 cm. , die van de panelen 45 en dat is dan incl. de naar buiten en boven weglopende rand. Het dragende deel is dus korter. Op de Std. Western CorrecTOR vergroot je de randen en vervaag je drukpunten. Omdat de uitstekende delen verder niet belast worden mag dat gerust een paar cm. op de lendenen steken en het is juist gewenst het over de rand van het schouderblad te leggen.
Ik stel niet dat het de ideale oplossing is voor jou doch wel dat het je veel info op kan leveren voor je eigen idee en dat het niet onmogelijk is dat het op een groter exemplaar blijkt te zijn wat je zoekt.

Tip. De oude modellen Malibaud (ik weet niet welk bouwjaar maar Aimee kan je dat zonder meer vertellen) hadden vlakkere panelen dan de huidige. Mocht het passen dan zal Aimee vast en zeker zowel de oude als de nieuwe paneelvorm kunnen produceren.
Direct van zijn atelier zijn deze zadels eigenlijk helemaal niet duur.

Maar goed, zoals meermalen geschreven, zijn er ZAT Malibaud zadels in omloop en zijn er zonder meer in NL ruiters waarvan je het zadel mag passen. Het is minimaal leerzaam en van Esther Groen kun je een CorrecTOR te proberen krijgen.

Succes,

Peter

trea hoex schreef op zaterdag 15 juli 2006, 13:16:


Hm... dan zijn de hoeven inderdaad van geen kant zo hard als die hier.
Verder kan het zijn dat de dremel vol liep omdatdoor de hoge oppervlaktesnelheid het hoornmateriaal warm werd en ging plakken.
Ik bewerk hoorn ook met schuurpapier, zowel droog als nat en vol lopen is geen probleem.
Gewoon met de tang knippen en met de hand raspen of DESNOODS met de machine mooi schuren.

Ik heb een slijptol en ja die gebruik ik VEEL voor zowat alle bouwgedoe doch ben zelf HEEL voorzichtig met dat ding en zou er niet over DENKEN het (ook in een lichtere uitvoering niet) bij een paardenpoot in de buurt te houden. Onvoorziene dingen zijn per definitie niet te voorzien en een slijptol is niet inherent veilig. Als je een pees ook maar RAAKT is het einde knol, zelfs met een net losgelaten schakelaar.
Probeer het maar eens. Laat de schakelaar los en pak gelijk de schijf met je vingers beet om deze te stoppen. Als je dat geen goed idee vindt voor jouw vinders, dan zou je dat ding ook niet bij de nog VEEL kwetsbaarder paardenpoot in de buurt moeten houden.
Dan zijn lange nagels wellicht een rotgezicht maar een stuk minder schadelijk....

HC

Michiel schreef op zaterdag 15 juli 2006, 15:33:


KaaaaaaaaaaaaNIP! als dat al nodig is want inderdaad slijten die op een harde ondergrond met voldoende beweging gelijk met de zool, zeker onder de ruiter.

@Klaas.
Jij DENKT dat de schijf niet snijdt. Ok, dan stop jij de schijf met jouw onbehandschoende be-eelte handpalm tegen de buitenrand. Filmpje graag.
Tot dit filmpje baseer ik me op mijn persoonlijke ERVARING dat een vrij draaiende slijptol als boter door huid (en pees) gaat en inderdaad een rottig helende vuile rafelwond geeft.

In NL woont niemand afgelegen en is een slechte rug niet echt een excuus om er geen wel valide persoon bij te roepen. Ja, maar.... en zo gaat het eigenbelang weer eens boven dat van het paard.
Onder de streep vind ik dit een ERG vreemd onderwerp op een paardgericht forum waar eigenlijk naar NIET bekappen door paardgericht houden gestreefd wordt. Een streven naar een minimum aan natuurcompensatie

HC

http://www.distanzreiter.de/index.html?d_SecondHand_Malibaud_Paso_Sattel892.htm

met smalle en korte boom voor een erg net bedrag.

HC

Meesterzadelmaker Aimee poserend bij een zadel dat naar en door Aghanistan getrokken is.



Er stond trouwens ook een smalle randonnee hier op PN te koop. Wellicht is die er nog en kan je die proberen.

HC

De reden die veel ruiters opgeven om de ijzers er niet onderuit te kunnen halen is dat de hoeven te hard slijten.
Belinda heeft op de rit naar Rocio de ijzers er onder laten zetten omdat de hoeven te hard zouden slijten.
Aan de andere kant wordt Natuurlijk Bekappen gedefinieerd als hoeven inkorten en heeft weer een ander zelfs een slijptol nodig voor het Niet Beslaan.

Is nu de conclusie dat wie veel moet knippen niet genoeg rijdt of wat? Of is het allemaal geneuzel? Wat?!

HC

van lennep schreef op zondag 16 juli 2006, 9:25:

Meer rijden?


Meer verharding opzoeken?


Ja hoor, door het signaal van de straal.


Dank je.

HC

Michiel schreef op zondag 16 juli 2006, 10:33:



Hier is asfalt relatief vriendelijk voor de hoefjes. Aangewalst granietgruis en -split is de normale rij-ondergrond. Daarbij weinig vlak, alles omhoog of omlaag.
Met 20-25 km per dag onder het zadel is er een evenwicht. Vergelijkbaar met 30-40 km. vlak en denk dat dit niet toevallig is.

HC

Nel Gommans schreef op donderdag 13 juli 2006, 0:31:


Ben ik nu de enige die zich hierin verslikt?

HC

Spirit schreef op zondag 16 juli 2006, 11:00:


Logisch niet?! Ik rij daarom zo gevarieerd mogelijk. Zowel in tempo als in ondergrond en echt weinig in stap.
Het helpt natuurlijk enorm dat hier alles geaccidenteerd is en alleen daardoor al de belasting wisselend.
Tja, en verder maakt het uiteraard ENORM uit hoe de ruiter rijdt. Ik streef naar volledig onafhankelijk doorzittten. Niet met het paard meegaand maar synchroon.

Maar goed, dat is allemaal off-topic. Voor de HOEF is over gevarieerde ondergrond rossen voldoende natuurlijke bekapping en de rest cosmetisch onderhoud. Als je dat achterwege laat gaat het ook goed, alleen wat minder gelikt. Dat rand breekt er toch wel af en bij gezonde hoeven keurig in kleine schilfertjes.
Mijn hengst Capricho is een soort studie-project op veel gebieden. Hij is nu 5 en zijn hoeven hebben in zijn hele leven nog geen uur (in totaal) aan onderhoud gehad. Hij staat perfect op die hoeven en de smid vond het vrijdag wederom de sterkste en gezondste hoeven die hij kent.

Voor MIJ is natuurlijk onderhoud gewoon gericht gaan rijden. Actief natuurlijk bekappen blijft voor mij een specifieke vorm van niet beslaan. Beiden zijn eenvoudigweg andere invullingen van natuurcompensering.

HC

Spirit schreef op zondag 16 juli 2006, 11:31:

Huertecilla schreef :

Ja, maar....


Ja, maar...


Ja, maar....


Ja, maar...

Het zal best Pien. Ik kan niet beoordelen hoe jouw paarden lopen noch hoe jij rijdt en jouw praktijk zal vast de uitzondering op de regel zijn. Jij schrijft tenslotte ook dat je wel licht rijdt en juist niet volgens het boekje zit...

Ik hou me aan wat wetenschappelijke publicaties over belasting in de verschillende gangen, de ideale kruissnelheid, de 30 jaar trekking-ervaring van Solinski, wat ik zelf met de HSM meet en prepareer de paarden fysiek volgens Kikkuli.
Sofar so good.
Daarbij val ik ondertussen af als een wilde van het klussen. Dat rijmt dus het is zo.
Sofar ever so better.

HC (die vandaag geen paarden gaat vermaken want door de wespen van het dak is gestoken en met anti-histamine in de aderen naar de kroeg gaat om GP te kijken)

marjolijn schreef op zondag 16 juli 2006, 13:20:


Hmm.... euh... tja. Aan een dergelijk referentiekader kan ik helaas niet refereren. Ben ik niet vaardig genoeg voor. Sorry.

De paradox blijft bestaan.
Mijn mening erover is dat het schijnbare zich uit in het kunnen voorkomen van actief bekapen door gerichte beweging. Hoe elementair kan het zijn?!

HC

Okke schreef op maandag 17 juli 2006, 2:42:


Komt MIJ als een horrorverhaal over.
Zal helaas wel realiteit zijn en worden en dan is inderdaad voorlichting geboden. Een compromis.

De ECHTE vraag is natuurlijk of er wel genoeg plek is om alle paarden die er nu in NL zijn paardgericht te huisvesten en of een compromis wel in het belang van de paarden is.
Aan de basis van PN ligt het paardgericht houden. Als je geen aquarium hebt kun je geen goudvis houden. Als je geen weidegang (en dan geen uurtje uiteraard) kan regelen, geen paard.
Ja, maar ..... = eigenbelang van de ruiter.

Ik ben het met Okke eens. Nee, dat wil je niet.

HC