trea hoex schreef op woensdag 12 juli 2006, 17:53:


Dank je wel Trea, maar via internet moet ik ervoor betalen; als je het me kan mailen heel graag! hadewych.van.rheeden@wanadoo.nl

Groetjes Anna

Ons veulen Dono, nu 4 maanden, krijgt af en toe de kolder in z'n kop en bespringt dan vol enthousiasme zijn moeder. Dus: op de achterbenen staan en met voorbenen hangen op de rug of kont van mams, soms raakt ie ook haar hoofd. Mams vindt dit niet leuk en draait zich dan om en loopt rustig weg. Toch veroorzaakt dit wondjes op haar ruggegraat en veel blauwe plekken. En nu is het probleem: Dono heeft ook mij nu al 2 keer besprongen op deze manier, van achteren zelfs dus voor mij totaal onverwacht, op een moment dat ik Sheri zijn moeder aan het poetsen was. Mijn rug was al naar hem toegekeerd dus hij kan zich niet uitgenodigd hebben gevoeld om te spelen. Misschien dat ie gewoon z'n moeder wilde bespringen en mij even over het hoofd zag? Het levert gevaarlijke situaties op en ik krijg liever niet nog eens zijn hoeven tegen m'n kop. Weet niet goed hoe dit op te lossen als negeren en weglopen en de rug toekeren hem toch niet belet me te bespringen. Tips?
gr anna

van lennep schreef op zaterdag 15 juli 2006, 8:53:

Hai Esther, ja de merrie is erg zacht, TE zacht denk ik vaak want ze wordt behoorlijk aangepakt door onze andere merrie en ze doet nooit es wat terug. Tot nu toe was ik altijd in de situatie dat er wel meerdere veulens waren zodat ze met elkaar konden spelen, maar Dono is nu de enige en mams wil niet met 'm spelen en tante ook niet, beetje sneu is het wel want ik wil dus ook niet met hem spelen, tenminste niet op z'n paards! Maar je hebt gelijk, het blijft vooral een GENOT zo'n grappig veulen, dat gekdoen is heerlijk..... Groetjes anna

Spirithorses schreef op zaterdag 15 juli 2006, 8:57:

Hai Pien, ha fijn van die geruststellende woorden, was nog niet eerder in de situatie dat een veulen zonder leeftijdgenootjes opgroeit en volgens mij zit ie gewoon verlegen om een speelkameraadje! Ja een streng 'moven' danwel 'oprotten' brengen we in de praktijk en je hebt gelijk dat het na een minuut of 5 / 10 wel over is, even uitzitten dus moewaah. Bedankt voor de tips.... Succes met je stem! groetjes anna

Nils Vellinga schreef op zaterdag 15 juli 2006, 13:29:


Hai Nils en Olly, en Sandratien
Ik ga hard oefenen met kijken vanuit m'n achterhoofd... van een flinke schreeuw (die er toch wel vanzelf uitkomt als ik besprongen word) schrikt ie toch wel een beetje. Ach (en wee) het is vooral grappig hoor dat spelen maar ik had 2 keer die lieve hoefjes tegen m'n kop en er even genoeg van grrrrr.
Dono is geboren 14 april, dus alweer ruim 3 maanden (had me even een maand vergist, hij groeit ook zo ontzettend hard!). Hij zo'n beetje vernoemd naar de Javaanse opa van m'n vriend en z'n volledige naam is Donovan, wat weer een Nederlandse connotatie heeft ('van'). De richel uit z'n hoeven is er nu uitgegroeit, en er zitten mooie natuurlijke kwartierboogjes in maar raspen laat ie nog niet toe. Ik maak dus nog grof misbruik van z'n slaapjes met dit doel....
Groetjes! anna

trea hoex schreef op zondag 16 juli 2006, 0:08:


Hai Trea, en Piet!
Omdat ik nu al 4 en straks 8 tot 10 paarden te bekappen heb, en ik het inderdaad toch wel erg zwaar voor m'n ruggetje vindt - ondanks krukje en standaard (die ik niet bij alle paarden kan gebruiken), ga ik me na jullie info echt even verdiepen in deze materie. Als het maar VEILIG kan dan lijkt dit me een uitkomst! Hoe doen andere mensen het toch die meerdere paarden te bekappen hebben? Het liefst hanteer ik een paar keer per week de rasp en het renetmesje voor het onderhoud, maar soms lukt dat gewoon niet en sta je na 10 dagen toch weer flink te raspen.
Het lijkt me zeker dat meerdere mensen met een machine geholpen kunnen zijn, nogmaals zij het VEILIG kan. Kan jij, met jouw ervaring Trea, daar meer over vertellen? En je paarden laten wennen aan de herrie van zo'n ding, hoe is dat gegaan?
Groetjes! Anna

marielle schreef op maandag 17 juli 2006, 18:16:


Ha Marielle word helemaal blij van je bericht vooral van dat juichen, en jouw positieve ervaring! Dono heeft echt een wilde opleving elke dag zo rond 5 uur 's middags en het duurt niet langer dan een minuut of 10 dus het valt nog wel te doorstaan, we zeggen nu keihard nee! als ie op z'n achterbenen staat en gaan vanaf nu dus juichen als ie weer op 4 benen staat. Vind het wel jammer dat z'n mams zo onverschillig reageert, had graag gebruik gemaakt van haar opvoedkunsten maar die bestaan vooral uit negeren - juichen doet ze ook al niet helaas
groetjes anna

Jet van Gulik schreef op vrijdag 21 juli 2006, 11:03:


Wil me hier ook even bij aansluiten, kijk anders even op de homepage van Egon, ben je meteen overtuigd van zijn goede bedoelingen en integriteit. En nu: ACTIE want je paard moet geholpen worden... Succes!
anna

Nils Vellinga schreef op vrijdag 21 juli 2006, 22:03:

En dit is volgens mij precies de reden dat drie van mijn 4 paarden gaan staan (of liggen) zonnebaden op het heetst van de dag - in de tropen let wel, om van de insecten af te komen en meteen eventuele eitjes en ander ongedierte uit de vacht weg te branden als het ware. Alleen Sheri verkiest insecten boven de zon... Het blijft het beste om de paarden de keuze te laten lijkt me, zoveel paarden zoveel wensen...
anna

marjolijn schreef op zaterdag 22 juli 2006, 17:49:

En zo'n keuken he, vol pony's, je hebt gelijk, eigenlijk wel een verdacht figuur die egon....moeaaah
mij lukt het trouwens niet he, van dat soort foto's maken, krijg alleen die grote snoeten in m'n lens want ze willen niet op een afstandje stil blijven staan die mormels! wat doe ik toch verkeerd?

Joyce Jongen schreef op vrijdag 21 juli 2006, 15:01:


Toch nog even reageren want ons paardje had precies hetzelfde: onderooglid helemaal ingescheurd - geen idee hoe hij dat voor elkaar heeft gekregen.... en dat is er afgeknipt. Een nare wond. Tegen de vliegen hebben wij steeds goed schoongemaakt en gedept met blauwspray. Gewoon buiten gelaten... De wond heelde echt heel snel, steeds maar weer schoonmaken en deppen. Na 10 dagen was het dicht. Nu is ie wel z'n onderooglid -inclusief oogharen - gedeeltelijk kwijt en dat verzoorzaakt soms wel een tranend oog. Maar echt problematisch is het niet. Dus: het komt goed! Ik zou een paard niet op een dichte stal zetten hoor, echt niet.
Succes! Anna

Fred Emmerig schreef op dinsdag 25 juli 2006, 18:35:

Fred, ben het helemaal met je eens in principe, veel rust en ontspanning. Ik zelf laat m'n paarden vaak tussen de bedrijven door even een rondje wandelen of een plas doen (eventuele onrust blijkt heel vaak veroorzaakt door behoefte aan een plas of mesten!). Maar het probleem is nou juist dat als je zeg meer dan 3 paarden te bekappen hebt, je tijd tekort komt. Ik heb gewoon niet de gelegenheid uren met het bekappen bezig te zijn, er moeten ook nog andere dingen gebeuren, en dus ben ik echt geinteresseerd in de slijptol/flex . Helemaal als we straks 8 tot 10 paarden hebben rondlopen... Bovendien vind ik het best zwaar werk als je ook al hebt staan scheppen en uitmesten en doen. Hoe doen anderen dat met meerdere paarden? Groet anna