Marieke Ramandt schreef op woensdag 5 juli 2006, 12:19:
> hallo,
>
> Ik ben nieuw hier, maar zit al met een prangende vraag.

> Heeft er iemand tips om deze agressieve mama te benaderen? Wat
> kunnen we doen zodat ze ons terug toelaat?
>
> Groetjes
Hallo Marieke, welkom op dit forum! Is het haar allereerste veulen? Dan kunnen merrie's nogal eens beschermend zijn. Ze menen dat ze hun kind moeten 'verdedigen' tegen alles en iedereen. Een soort oer-moederinstinct.
Zoals je het verteld lijkt het alsof het veulen buiten, in het weiland geboren is?
Je was er dus niet bij?
Dit gedrag 'slijt' vanzelf wel maar is voor jullie nu, i.v.m.
ontwormen, even een probleem.
Ooit heb ik ditzelfde ook gehad. Met een appaloosa merrie die ik had overgekocht van iemand.
Het arme dier stond op stal want in het weiland was ze niet te vangen/benaderen.
Ze heeft haar veulen in het donker gekregen, in een oude en smerige varkensstal.
Ook het veulen had al een touw om, en was pas 5 dagen oud! Je snapt wel dat dit voor de merrie, haar eerste veulen (!!), een behoorlijk trauma is geweest....
We hebben beiden gekocht, op de trailer gezet en hier in het weiland losgelaten. Deze merrie was echt gevaarlijk, ze vloog je met open mond en met haar voorbenen aan!
Lokken met voer werkte niet, kennelijk wist ze niet wat dat was.
Wat ik gedaan heb... toch met een bakje brokjes de wei in... vooral er niet achteraan gaan lopen vangen! En hopelijk heb je een heel nieuwsgierig veulen!
Die van ons was dat wel. Je gaat gewoon in het gras interessant zitten te doen.
Trek een paar sprietjes gras uit, net alsof je aan het grazen bent en jij een heel interessant plekje gevonden hebt.... beetje rommelen met de brokjes... of stukjes appel... als het maar aantrekkelijk ruikt...
Het veulen was nieuwsgierig en kwam geleidelijk aan steeds dichterbij. De merrie vond dat in 1e instantie niet goed en wilde mij aanvallen... Gelukkig koos ze ervoor om het veulen weg te draaien....
Maar ja... veulens zijn eigenwijs... en zo heb ik dit spelletje zo'n 5 dagen volgehouden. Toen stond het veulen naast mij. En ik kriebelen... vooral op de hals, schoft, manenkam.... je krijgt een lip van hier tot tokio.....
De merrie was het er nog steeds niet mee eens maar viel ook niet meer aan.
Volgens mij had ze het opgegeven.... Je moet wel nonchalant doen alsof er niets aan de hand is..... Haha... op een gegeven moment wilde mams ook weleens weten wat daar nu zo interessant was.... en ze kwam! Gewoon blijven zitten, vooral hele verhalen vertellen en doorgaan met veulen kriebelen.... Diezelfde dag kon ik de merrie over haar hals kriebelen.... Niet te lang... op het moment dat jij aanvoelt dat ze zich terug wil trekken moet jij al gestopt zijn..... En vooral niet proberen haar te pakken!
En je gaat weg.... en je komt terug...
Je blijft dit spelletje net zolang herhalen totdat je de merrie + veulen ook overal kunt kriebelen....
Je zult zien dat je er dan wel gewoon bij kunt komen. Het kost wat tijd, maar je krijgt er ook het vertrouwen voor terug.
Trouwens nooit een grotere knuffelkont gehad als die merrie met haar veulen!
180 graden omgedraaid....
Ik hoop dat je er iets aan hebt...
Groetjes en succes!
Wil