Piet schreef op woensdag 28 juni 2006, 17:25:


Hoho de manwijven die worden nu gediscrimineerd, dat kan echt niet!!
Helaas ben ik nog nooit een manwijf, tegen gekomen die bergop kan vallen, misschien zijn die halve wijven dan toch ................alhoewel dat zijn natuurlijk pas echte kerels! Of zijn wij vrouwen, manwijven toch benadeeld door de schepping ( axgwpping in oud schrift, kijk maar op google) van Holy Christ?

Esther

Myrte schreef op woensdag 28 juni 2006, 19:38:


Ineens schiet me iets te binnen, ergens heeft Okke geschreven over het aanraken van Pura bij haar hoofd. Dit is heel herkenbaar, wij hebben er ruim twee jaar over gedaan om dat te kunnen bij Björk , soms kon het wel, als er idd te eten was, afleiding zogezegd, een moment later was dat helemaal mis, als de afleiding er niet meer was.
Ik durf er een wedje om te doen dat de oren van Pura zijn verminkt door knippen. Dat gebeurt zonder verdoving, bij Björk zijn er uit beide oren behoorlijke driehoeken uitgeknipt. Ik denk dat dat bij Pura ook zo is.
Wat ik er van heb begrepen, correct me if I am wrong, wordt een hele kudde bij een round up zoals dat genoemd wordt in kralen gedreven, dan "merken" de boeren hun paarden, iedere kudde heeft zijn eigen merkje, bij de ene de punt eraf genipt, bij de ander 2 knippen in linker oor, en ga maar door. Bij ons paard zijn beide oren laag ingeknipt in een driehoek. Vaak is het de eerste kennismakeing met tweebeners.
Ik denk wel eens dat eten ook een soort "verdoving" geeft, in ieder geval een ander bewustzijn. Wij konden het hoofd bij het eten wel aanraken, ook de oren. Als er niet gegeten werd, was dat reden tot erg wantrouwen en het hoofd wegtrekken. Heel in het begin was dat ook echt wegwezen.

Esther

marjolijn schreef op donderdag 29 juni 2006, 11:52:


Hoe het precies zit dat weet ik niet, maar bij de dure paarden doen ze dat in ieder geval niet. Wat ik er van heb begrepen, en er rust een taboe op, ( ik heb nog niemand gesproken die me er een echt antwoord op heeft kunnen of willen geven) is dat het een merken is van de kuddes die in de bergen lopen. Door de verminking kunnen ze zien bij welke eigenaar het paard hoort. Maar is dus wel degelijk verschil, de echt goede paarden worden niet geknipt. Ik zal het eens vragen aan iemand die op IJsland is geboren, misschien weet hij het. Het trieste is dus dat ieder veulen bij de eerste kennismaking met mensen deze behandeling kreeg. Ik weet niet of het nog steeds gebeurt trouwens. Het is meen ik ook verboden, maar ik weet niet vanaf wanneer dat verbod telt.
In IJsland wordt een paard vaak ook heel anders gezien als in Nederland, IJsland heeft amper industrie, paarden worden ook veel gegeten. Het is daar ook een industrie zoals de visserij.

Esther

Hanne schreef op donderdag 29 juni 2006, 11:21:


Laura ik denk dat het probleem veel groter is dan alleen het pakken, ik begrijp wel wat er aan de hand is. Ook de andere paarden willen dit weglopen gaan kopieeren, ik denk echt niet dat het Okke er om is te doen om Pura te pesten. Maar op een ponnieclub kan dit gewoon niet, en zijn er te weinig mogelijkheden. Jij kan Pura dan wel pakken, maar andere kinderen niet, je bent er natuurlijk ook niet altijd. Ik vind het wel terecht dat er een andere plek gezocht wordt voor Pura, een plek waar ze misschien beter tot haar recht kan komen. Ik begrijp ook dat jij er problemen mee hebt, maar jij hoeft geen bedrijf draaiend te houden.
Het probleem is gewoon veel ingewikkelder dan het pakken alleen, het gaat ook om de hele groep paarden, daar moet ook rust zijn.
Ik heb in ieder geval inmiddels een IJslander ( een mens he, geen paard )de vraag gesteld over dat knippen in de oren en waarom dit precies gebeurt. Ik hoop dat ik er snel een antwoord op krijg.

Esther