eddy DRUPPEL schreef op woensdag 14 juni 2006, 1:20:


Dat laatste is iedereen het vast wel over eens.

Mijn indruk is echter wel dat AdB nu een beetje op hol aan het slaan is, als hij niet al op hol geslagen was.
Dat hij paarden die niet meer kunnen lopen, en waarvan de dierenartsen ook niet weten waarom, en het dus maar hko.htm">hoefkatrol noemen, weer kan leren hun lijf goed te gebruiken, wil ik best aannemen. Maar dat is geen hko.htm">hoefkatrol, dat was een foute diagnose. Het hele hko.htm">hoefkatrolgebeuren is zo onduidelijk als wat, het is een syndroom, geen ziekte, en dan weet je al genoeg, 't kan van alles en nog wat zijn.
Mij maak je niet wijs, dat een paard dat pijn in zijn voeten heeft, door verkeerde bekapping en of ijzers, weer goed gaat lopen, alleen maar door rechtrichten. Dan zal je toch echt de oorzaak van de pijn weg moeten halen, uit de voeten dus.

Dat hij nu zover gaat om er een stress verhaal bij te halen, doet me aan Leen Taal denken, en dat verontrust me. Het is zo'n gemakkelijke uitweg, als de behandeling niet aanslaat, is dat omdat het paard stress heeft in de wei, en dus weer in de kromming schiet. Toe nou toch.

Laat hij nou maar gewoon de ruk- en pluk mensen leren rijden, dan doet hij al genoeg goed werk.

Isabel

Eva Saegerman schreef op donderdag 15 juni 2006, 13:35:


Hai Eva,
ik heb weliswaar niet dit hoofdstel, zou het best eens willen proberen overigens, maar dat terzijde, maar ik denk dat je gewoon voor jezelf moet uitvogelen hoe het 't beste werkt voor jullie. En ik denk dat zowel neckreining als op de klassieke manier ermee sturen, zal werken. Het hele idee dat de hulpen zoals je die leert de enige en de beste manier zijn, is mijns inziens onzin, je paard reageert op de cue die je geeft, en het is een afspraak tussen jullie 2 wat het antwoord op die cue is. Het is niet een chemische reactie die van te voren vaststaat.
Dat is wat mij tegenwoordig mijn wijze oude hoofd doet schudden, als dressuurruiters neerkijken op clickertraining oid, en het afdoen als circuskunstjes. De dressuurhulpen zijn net zo goed circuskunstjes, is niet een hogere vorm van kunst.

Jouw beschrijving van stoppen zou eerlijk gezegd mijn paard harder doen lopen. Maar als dat jullie taal is, die jullie allebei verstaan, is dat prima. Als je daar dan nog een mondelinge cue aan toevoegt, denk ik niet dat je je zorgen hoeft te maken over het stoppen.
En toch ook sturen gaat voornamelijk met je lichaam.

Het gaat vast allemaal prima, volgens mij hebben jullie een hele goede band, en alleen maar denken wat je wilt, zal dan voldoende zijn. Iets wat je zo vreselijk goed leert beseffen als je dat bit niet meer in hebt.

Heel veel plezier,

Isabel

e m kraak schreef op donderdag 15 juni 2006, 12:25:

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 15 juni 2006, 18:17:


Heeft het ene paard meer gevoel dan het andere?

Isabel

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 15 juni 2006, 18:35:


Zou de zachtleren riem dan niet beter zijn voor alle paarden, ook degene die niet zo heftig reageerden op het scherpe touw?
Is het niet de opzet om tot een pijnloze communicatie te komen. Een paard voelt het echt wel, ook al is het leer nog zo zacht.

Isabel

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 15 juni 2006, 19:59:


Ja, en dat is nou precies waar ik naar toe wilde.
Ik denk niet dat het om een pijngrens gaat.
Pijn willen we uitsluiten.
Dus gaat het om: kunnen ze het voelen ?
Ja, ze kunnen allemaal voelen of er een aanwijzing gegeven wordt met een zachte leren band.
Zijn ze allemaal direct genegen om daar op te reageren, denk dat het antwoord nee is.

Dus we zullen ze moeten leren om op de zachtste druk te reageren.
En dat liever niet door pijnprikkels af te gaan geven.

Dus eerst je paard leren op de zachtste druk te reageren, en dan geen centje pijn meer.

Conclusie: nare scherpe neusbanden met dingen die pijn doen, kunnen op de brandstapel.

En nogmaals, gevoeligheid is volgens mij niet aan de orde, dat is dat oude jargon, waar ik zo graag van af wil.
"Paard heeft een harde mond", welnee, paard heeft dode geest.
Het is een woordneukerij, weet ik wel, maar we maken het ons er zo gemakkelijk vanaf, en denken zelf niet meer na, als we in jargon vervallen.

In dit voorbeeld: alle paarden zijn gevoelig, maar we kunnen het ons er gemakkelijk vanaf maken, door te zeggen, ach dit paard doet het er zo leuk op, hij is niet gevoelig...

Ben ik een beetje duidelijk?
't Is geen aanval ofzo, puur en alleen om even bij stil te staan.

Isabel

belinda defraene schreef op donderdag 15 juni 2006, 20:50:


Maar waarom dan geen schoenen??
Is zo'n simpele oplossing, als je paard nog gevoelig loopt, zijn de hoeven dus nog niet genezen, en had je in feite die tocht ook niet moeten maken met hem.
IJzers staan de genezing in de weg, schiet je niets mee op.

Isabel

Spirithorses schreef op vrijdag 16 juni 2006, 16:32:


En weet je Pien, je schreef nou wel dat je je kippen niet wilt opsluiten, want jullie sluiten de paarden toch ook niet op....

Zouden jullie de paarden niet toch ook maar wel 's nachts opsluiten als de gemene grote paardenwolf 's nachts als jullie liggen te slapen, ze kwam opeten, elke ochtend 1 paard minder??
Of iets anders verzinnen om ze te beschermen? Het is de natuurlijkheid wel erg ver doorgevoerd, de kippen maar domweg als avondeten laten dienen.

Of geen kippen natuurlijk.

Isabel

Isabel van der Made schreef op vrijdag 16 juni 2006, 16:37:


Ik zie nu pas de titel van deze draad, AdB zou eens moeten weten dat we het onder zijn wakend oog het nu over kippen hebben.

belinda defraene schreef op vrijdag 16 juni 2006, 17:04:


Oh, mooi dat je schoenen hebt besteld, welke zijn het?

En mijn kritiek klonk misschien hard, weet niet hoe het over kwam, maar ik ga er wel van uit dat je niet bewust op stap bent gegaan met een paard dat het naar bleek niet aankon. Dus neem het niet al te persoonlijk.

Isabel

Eva Saegerman schreef op vrijdag 16 juni 2006, 10:18:


Inderdaad, Eva, dat was precies wat ik bedoelde. Leuk om eens begrepen te worden.


Eva, ik kan het alleen maar 100% met je eens zijn.
Ik denk vaak dat het eigenlijk alleen maar een nadeel is om lang met paarden bezig te zijn geweest in het tijdperk van paard is slaaf. Bij alles wat ik vroeger geleerd heb, moet ik nu mijn vraagtekens zetten, en me afvragen wat er eigenlijk het nut van is.
Jij staat er zoveel onbevangener tegenover, en doet wat goed is, er vanuit gaande dat een paard een gelijkwaardig leven op deze planeet mag opeisen.

En ik denk door maar zacht te blijven zijn met je paard, je uiteindelijk beloond wordt met zachtheid. Open staan voor wat ze je te zeggen hebben, proberen te begrijpen waarom iets tegenstand of onwil oproept, en ga zo maar door.
De praktijkgevallen zijn op zich niet van belang, het gaat om de houding waarmee je het paard benadert. En dan bedoel ik niet de onzin van roofdier en dominantie.

Shit, ik stik in mijn woorden, moet ook weg, als het verkeerd begrepen wordt, merk ik het wel.

Isabel

Isabel schreef op maandag 19 juni 2006, 19:57:


Leuk, een naamgenoot.
Nee, niemand kan je bericht verwijderen, maar geeft niets, we doen allemaal wel eens iets fout.

Isabel

Christel Provaas schreef op maandag 19 juni 2006, 19:48:


Ik zou om te beginnen hem niet vastzetten.
Je zegt dat het de 4e keer is, hoe ging het de 1ste 3 keer dan? Is er iets gebeurd dat deze paniek in vaart heeft gezet?

Helaas kan ik je verder geen oplossing geven, heb ook nooit eerder van een dergelijk probleem gehoord.

Opal was vroeger wel bang voor de waterzakken die ik om haar voeten deed, maar die kon ze zelf uitschoppen als het haar teveel werd.

Ik zou ze gewoon heel vaak aan en uit doen, met veel belonen. Terwijl hij los staat, dus zich niet opgesloten voelt.

Isabel

Christel Provaas schreef op dinsdag 20 juni 2006, 0:41:


Piet kan je misschien een idee geven hoe je dit aan kan pakken.
Hij heeft daar meer ervaring in dan ik.

Isabel

Eva Saegerman schreef op dinsdag 20 juni 2006, 13:48:


Leuk Eva!
En je nieuwe manier van stoppen klinkt ook mij logischer in de oren.

Maakt allemaal niets uit, hoor Eva, ga maar lekker de weg op.

Vandaag heb ik met mijn nieuwe bitloos van Pien gereden, de side-pull. Ziet er mooi uit, en Opal liep er mee als een zonnetje, ook als ik Engels reed, dus met de allerlichtste aanleuning, ging het fantastisch.
Ik denk, maar heb niet veel gedaan, dat ze er sneller op reageert dan op de BB van Cook.
Dank je wel nog Pien voor het snelle versturen.

Isabel