Michiel schreef op maandag 12 juni 2006, 11:25:
> Spirit schreef op maandag 12 juni 2006, 10:20:
>
>> Jack en ik willen de eerstvolgende keer gaan helpen met paarden

> een ouderwets bekap toestel. Want dat laaste zal wel nodig
> zijn, bij een wakker paard.
>
> Michiel
Hoi Michiel.
Juist als je er zoveel mogelijk bij elkaar vangt, vangen ze elkaar met hun lijven elkaar een beetje op en wordt de stress een stuk minder. (zo werd het ons uitgelegd) Als je paarden isoleert panikeren (mooi belgisch woord hé) ze in hun eentje veel meer dan in de groep. De grote groep brengt juist rust.
Je zag het op de foto's ook. De beheerder was van orgine niet echt een paardenman, maar is dat door zijn werk en uit eigen ervaring wél geworden. Hij verstond de kunst om paarden zichzelf te laten zijn en liet ze bewust niet al te dicht bij zich komen. Zijn grootste bezwaar tegen het natuurlijk bekappen was de noodzaak van het vangen. Hij probeert dit zoveel mogelijk te vermijden. Een voor hem constante keuze tussen de noodzaak voor een ingreep en het voorkomen van onnodig "vangen" van een ziek of kreupel paard. De meeste "ziektes" genazen vanzelf beter en sneller dan een spuitje van de DA. Hij gaf ook aan dat hij steeds minder een
DA nodig had omdat de paarden voldoende weerstand hebben opgebouwd. De kunst was meer om af en toe nieuw bloed toe te voegen; overtollige hengsten af te voeren en hierdoor de kans op inteelt en té grote kuddegroei te voorkomen. Met name hierdoor is het vangen van groepen toch een noodzakelijk kwaad, maar tevens kan dan de
DA of bekapper gelijk een blik werpen op de hoeven cq paardenlijven.
Ik hoop dat ik het een beetje heb kunnen verwoorden :)
Nel.