epona schreef op zaterdag 10 juni 2006, 11:20:


Voorbeeld:
Je klimt pas op een paard als je op een houten bok hebt leren afstappen.
Je gaat pas in een zadel als je hebt leren zitten.
Je gaat pas rijden met een paard als jij en hij samen al hebben leren lópen.

De logica die hieraan ten grondslag ligt was ooit gemeengoed. Ooit was het houten oefenpaard normaal, ooit was voltigeren normaal, beiden als voorbereiding.
In Wenen zijn vallessen normaal vóór zelfs maar de eerste rijles en dat betreft nota bene studenten die bij instroom al van een niveau dat 99% ruiters nóóít zal halen.
Het is ook al een héél oude en meermalen herondekte wijsheid dat zelfs de meest vaardige ruite of - instructeur alles wat een paard onder het zadel 'moet' kunnen eerst onbelast wordt aangeleerd.

Ik kreeg vanmorgen een voor mij als leraar onwijs bevredigende mail van een
ruiter die door haar toegenomen vaardigheid een incident oploste en van een onafwendbaar lijkende val een regelrechte succeservaring maakte. Ja, ze reed heel verstandig met een echt goede valhelm op doch door haar vaardigheid had ze deze niet nodig. Ook heeft ze door haar inzicht geen onzekerheid vanwege een 'bijna ongeluk' maar extra zelfvertrouwen door het zelf kunnen oplossen en ombuigen gekregen.

Niemand die beweert dat het vanzelf gaat, want je moet er wel wat voor DOEN: zélf. Ik heb de bovengenomede ruiter een weg laten zien, tips voor de route gegeven, maar het is háár reis, háár investering, háár verdienste, háár winst.
Het hele probleem is haast, haast, haast, naar het doél waarbij de lol van de weg erheen volledig vergeten wordt. Hop met de helicopter naar de top van de Mont Blanc.
Ik rij met vertrouwen bitloos of optomingsloos en heb dikke lol in het zadel doch loop, oefen en studeer nog steeds meer dan ik rij en ik verwacht dat dit nooit zal veranderen.

HC

epona schreef op zaterdag 10 juni 2006, 11:20:


Nul.
Ik heb 40 minuten 'les' gehad in NL, 15 jaar voor ik mijn eerste paard kocht.
Die les en wat ik zag waren totáál in strijd met wat ik van dieren en leerprocessen wist en totaal in strijd met mijn ethische beleving.
Ik heb dat vér van me af geworpen met het vaste voornemen dat pas op te pakken als ik dat volgens míjn normen kon doen.
Zo gedaan.
Ik ben hier met de voor een dról gekochte want 'onhandelbare', 3-jarige reeds 'getraumatiseerde' zenuwachtige dominante Arabella met mijn eígen interpretatie en boekenkennis aan de gang gegaan.
Schier eindeloos grondwerk in de campo, daarna met bitlessbridle, onder meer Parelli (met een zetje van F&I) ingepast, studeren, proberen, bij Solinski in de leer gegaan, proberen, studeren... en dat doe ik nog steeds en hopelijk og lang.
Ook met letterlijk pijn en tranen mijn lijf gerekt en geoefend, geschikt en fit gemaakt. Idem nog steeds: een erfenis van tíg écht harde klappers.
Enórm veel nagedacht over inherent veilige dingen en met letterlijk vallen en opstaan in de praktijk getoetst
Als echte techneut uiteraard vrijwel alles proberen te kwantificeren, te méten.

Nee, geen enkel paard verpest met míjn leerervaringen, hooguit voor ánderen

HC

marielle schreef op zaterdag 10 juni 2006, 15:34:


Wederom kans en risico. Níets anders dan bij het helmtopic. Opvallend dat nu wel het verschil tussen voorkomen en beschermen begrepen wordt.
De kans dat een stalen neus het begeeft als er een paard op gaat staan is nihil en het schaderisco identiek aan wat een hoef met ijzer aan kan richten waarop de kans veel groter is als het falen van de neus en even groot als de kans dat een onbeslagen paard op een voet gaat staan doch daarbij is de schade kleiner.
De aangewezen weg naar maagdelijke tenen is daarom een goed opgevoed onbeslagen paard.

Wat volgt? Neusbescherming tegen kopstootjes?

Goede voorbeelden van wat je inherent veilig of niet- zou kunnen doen, zijn het onder het paard door pakken van de singel en het opstappen. Beiden kun je slim en dom doen en zelfs op de veilige manier bij een goed opgevoed paard kúnnen stalen neuzen of een helm hun nut bewijzen doch de kans erop wordt wel héél klein. Bepaal zelf. Ik schrijf bewust geen 'kies', want inherent veilig handelen sluit veiligheidskeding niet uit

HC

masja jonker schreef op zaterdag 10 juni 2006, 15:51:


Beetje kortzichtig om daarover te lachen. Fijn dat ze geen schade opgelopen heeft maar niet grappig dat ze gevallen is.... Ik neem aan dat ze geen valtechniek in haar pakket heeft?! Ze had net zo goed haar nek kunnen breken

Beetje kinderachtig ook om dit nu zo te schrijven terwijl het topic een duidelijke evolutie doormaakt.

Wel bedankt dat je helder maakt dat een helm jouw dochter niet boven heeft gehouden, de vreemde sprongen evenmin voorkwam en voorkomen van de vreemde sprongen lijkt míj slimmer.
Die helm kan ze gerust ophouden, maar heb je al helder waarom die pony haar eraf wilde hebben en wat je dáár aan zou kunnen doen? voor ze de volgende keer met helm op haar nek wel breekt?!
Ik ken de situatie niet maar het líjkt me niet inherent veilig allemaal en niet grappig, wel belachelijk.

HC

ingrid van der post schreef op zaterdag 10 juni 2006, 16:01:

Een paar echt mooie houten beugels met tapaderos cadeau doen?
Ik heb hier twee setjes die ik alleen vanwege het móóíe bijna aan mijn favoriete Malibaud zou hangen terwijl ik ze eigenlijk niet fijn vind zitten. Zelfs de originele Malibaud-set niet.
Mijn penny-genen preferen echter wel de práchtig en in stijl bewerkte set die bij de Sabanero-McClellan gemaakt zijn als ik dat er eens op leg

Wellicht kun je hem op die manier aan veilige beugels helpen?!
Pien heeft meen ik érg mooie houten beugels in haar programma en bij het zadel passende tapaderos zijn niet zo lastig te kopen of (laten) maken.

HC

Esther schreef op zaterdag 10 juni 2006, 16:16:



Ik weet niet wie nu wat door elkaar haalt Esther, maar ík reageer op de reactie van de lachende Masja die het over vreemde sprongen heeft.

Wat 'joúw' pony betreft: poep gebeurt Esther en dáárvoor kan je besluiten veiligheidsspullen aan te trekken. Dat is verstandig. Voor de rest is het simpelweg verstandiger een ongeval te voorkómen.

Jammer dat we nu weer een paar gepasseerde stations terug zijn. Ik vond dat de evolutie van het topic nu eens heel lekker ging en inhoudelijk duidelijk voortgang maakte.

HC

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 10 juni 2006, 17:05:


Nee, niet T-rouwens 'a pielo' Geen idee of het locaal dubbel fout spaans dialect was. Het is een samentrekking van het nederlandse equivalent 'op(aan) het haar', a el pelo, al pelo.

De houten beugels zijn overigens niet bij Pien te vinden doch waren op TrekkingZadels te koop. Wáren. Ze kwamen echter bij Continental Sattel vandaan dus zijn zonder meer daar en via andere leveranciers beschikbaar en tapaderos zijn er ook ruim voldoende.
Ok, is bij elkaar duurder dan een set camargue-beugels maar 'goedkoper' dan een nare stuiter. Bovendien kan het je, helemaal als het een béétje leuk verkoopt, een flinke stapel browny-punten opleveren; twee keer winst dan voor je voor de relatief lage prijs van 1 setje mooie tapadero-beugels.

HC