Michiel schreef op vrijdag 9 juni 2006, 21:01:


O, sorry, hoor. 't Was alleen maar om te vertellen dat ook stalen neuzen voors en tegens hebben. Kan iedereen zelf bedenken of 'ie ze wel of niet veilig vindt. Overigens hebben mijn laarzen ook een stalen tussenzool om doorboren van onder te voorkomen, dus stevig zat!
Ik ben trouwens niet de enige die twijfels heeft over stalen neuzen als veiligheid bij de omgang met paarden. De bekapper die onlangs bij me was draagt om dezelfde reden géén schoenen mét stalen neuzen! Weet niet waar zij dat vandaan heeft?
Maar zoals Wil schrijft, misschien zijn houten klompen nog het beste. Maar die blijven zo snel in de prut steken, worden m'n sokken vies!

Groetjes, Els.

Rachelle schreef op woensdag 14 juni 2006, 11:53:


Hoi Rachelle,

Weet niet of het zo heel verstandig is je paard om deze reden zomaar te een wormenkuur te geven. Als je je paard regelmatig en goed ontwormd zal hij weinig/geen wormen hebben. Heb je twijfels, laat dan eerst een mestonderzoek doen. Over ontwormen is op dit forum al heel veel geschreven, kan je nog wel eens teruglezen.

Over dat schuren. Mijn fjorden doen dat ook wel eens, zowel staart als maantop en manenkam. De jongste had vrijwel geen maantop toen ik hem twee jaar geleden kocht. Bij toeval heb ik ontdekt, dat ze veel minder of zelfs niet meer schuren, als ik de manen en staart zo'n 1 x in de vijf weken met equi-star inspuit en ze dan heel goed uitkam, zodat al het vuil en dode haar eruit is. Equi-star is een middeltje dat je kan gebruiken om staart en manen te ontklitten.
Ik ben hier voorjaar vorig jaar mee begonnen en beide fjorden hebben nu een maantop, die tot over de ogen hangt. Ook de staarten zien er veel mooier en voller uit. Een kennis van mij had de oude merrie al een jaar niet gezien en herkende haar eerst niet, omdat ze zo'n lange maantop had. Dacht dat het een ander paard was!

Misschien heb je er wat aan

Groetjes, Els.

Wil schreef op donderdag 15 juni 2006, 10:21:


Reactie van een West-Fries op het bitloze hoofdstel van Ruitersportshop. Is mij ook erg goed bevallen. Ben er eerste paasdag 's morgens vroeg zo mee de weg op gegaan, omdat het land toen nog veel te nat was. Froukje (altijd zeer dwars op het bit geweest) reageert er prima op. Kan ermee stoppen, stappen, draven en gallopperen zonder problemen. Heb later ook geprobeerd er wat dressuur mee te rijden, maar dat was wat moeilijker. Ben er achter dat ik langs de weg andere beenhulpen geef dan op het land (dressuur). Moet ik dus aan gaan werken, maar de laatste weken kan ik niet rijden omdat Froukje zo ontzettend gevoelig loopt.
Vind het zelf een heel prettig hoofdstel, dat mooi stabiel blijft liggen, ook als je nog erg onervaren bent met bitloos rijden.

Groetjes, Els.

Wil schreef op woensdag 14 juni 2006, 13:14:


Hoi Wil,

Ik zie het bij mijn fjorden echt niet als de seme waar jullie mee te kampen hebben. Ze schuren alleen de manen en staart en hebben geen jeuk over het hele lichaam. Het is wel seizoensgebonden, 's winters hebben ze er geen last van. Dat ik Willem twee jaar terug kocht, had hij dus nauwelijks een maantop en een behoorlijk afgeschuurde staart. Diezelfde zomer begon Froukje haar maantop te schuren tot bloedens toe. Ik was toen bang dat het toch iets van mijt of zo was, wat ze van Willem had opgelopen. Op advies van de veearts wat jeukstillend vettigs erop gesmeerd, maar dat hielp niet.
Het jaar daarna kwam ik er in het voorjaar (per ongeluk) achter dat ze na het gebruik van de equi-star stopte met schuren. Heb het toen ook op Willem zijn manen en staart gedaan en bij hem werkte het ook. Ik heb zelf het idee dat haren schoner worden en blijven en dat daardoor de jeuk weggaat. Je kan ook heel gemakkelijk het dode haar verwijderen, d'r komt vaak een hele bos uit, zonder dat de staart later dun wordt.
Ik probeer het gebruik overigens wel te beperken, er staat niet op de fles wat erin zit, maar moet wel iets van siliconen zijn, schijnt voor je eigen huid toch ook niet heel gezond te zijn (zegt John, mijn mannetje).
Vroeger als Froukje en mijn oude ruin Fjordson hun staart schuurden, deed ik er schapenshampoo (scabisix) op. Dat werkte ook prima, maar wordt niet meer verkocht (is té giftig, denk ik).

Groetjes, Els.

Eva Saegerman schreef op donderdag 15 juni 2006, 13:35:


Die onderneming viel bij mij wel mee hoor. 1e Paasdag, 's morgens rond half acht, liggen de meeste hollanders nog te slapen, ben in ieder geval niemand tegen gekomen! En m'n man fietste mee voor de veiligheid.
Langs de weg stuur ik door te openen aan de kant waar ik heen wil en met het tegenovergestelde been te drijven. Remmen door m'n zit te sluiten en me zwaar te maken en op beide teugels evenveel druk te geven. (Is bij Froukje behoorlijk veel druk, maar met bit was dat nog erger. Het grappige is, dat ze ook nu haar mond nog een beetje open doet, denk uit gewoonte. Ze stopt wel veel sneller op het bitloze hoofdstel.) Zelf zou ik niet naar voren gaan met mijn bovenlichaam, dan maak je je zit juist lichter. Bovendien denk ik dat je dan geneigd ben je zelf aan de teugels uit het zadel te trekken. (Maar let wel; ik heb wel jarenlang les gehad, maar ben een echte recreatieruiter, heb het met onderlinge wedstrijden van de vereniging en bij de keuringen van fjordenstamboek nooit verder geschopt dan de L-dressuur.)
Als ik dressuur rijd, geef ik in de wendingen veel meer binnenbeen. Ik heb geleerd, dat ik het paard om mijn binnenbeen moet buigen, met je buitenbeen houd je de achterhand tegen, zodat die niet uitzwaait en zorg je dat het buitenachterbeen goed bij blijft. Je vraagt lichtjes stelling met je binnenhand. Maar deze combinatie van hulpen werkt bij Froukje dus niet met het bitloze hoofdstel. Ik kreeg haar niet eens fatsoenlijk op een grote volte. Toen ik mijn beenhulpen helemaal achterwege liet, ging het opeens veel beter! Ben daar niet verder mee gekomen, omdat ik nu dus niet kan rijden vanwege de gevoeligheid. Heb nog wel mijn man er een keer opgehad om te kijken hoe Frouk liep. Hij kan, zeg maar, alleen maar op een paard zitten, heeft heel lang geleden eens een paar manege-lessen gehad. Hij had geen enkele moeite met sturen, doet niets met zijn benen, trekt gewoon aan de teugel welke kant hij op wil. Froukje liep zowaar redelijk gesteld de bocht door.
Nou, ik weet niet of je er wat aan hebt. Het maakt ook nog veel verschil of je paard engels of western beleerd is, denk ik. Je merkt het waarschijnlijk vanzelf wel.

Groetjes, Els.

Wil schreef op donderdag 15 juni 2006, 17:26:



Ha, nee, niet puur! Alsjeblieft niet. Keurig verdund en met handschoenen, maar daar heeft dat paard niet veel aan, hé? Maar ja, wist ik toen veel... Kreeg het advies van een drogist. Deed de scabifix trouwens ook alleen op de staart, ze schuurden toen de lok niet.

Daarom schrok ik ook best wel toen Froukje haar voorpluk begon te schuren net als Willem. Dacht meteen dat het besmettelijk was. Maar de dierenarts kon niets vinden, dus misschien deed ze Willem alleen maar na of zo, ik weet het niet.

Het schuren wordt bij mij niet erger en nu met de equi-star blijft het goed onder controle. Zodra ik zie dat ze weer jeuk hebben de fles erbij, uitkammen en klaar is Els.

Nu denk ik dat we qua vliegen en muggen ook heel gunstig zitten met onze paarden. Er zijn geen bomen heel dichtbij, pas aan de overkant van de weg, en dat zijn voornamelijk populieren en meelbesbomen. (plus een enkele wilg, berk en els.) De paarden lopen altijd op de wind. Voor schaduw moeten ze in of voor de stal zijn, maar daar maken ze zelden gebruik van. Zelfs gewone vliegen zie je alleen met helemaal windstil, warm weer en dat hebben we hier niet veel. Dazen, horzels en ander gespuis zijn echt een zeldzaamheid. Heb vorig jaar vliegenmaskers aangeschaft, omdat áls er vliegen zijn ze het zo erg op Froukje haar ogen voorzien hebben, maar ik heb ze hoogop 10 dagen gebruikt!

O, ja, en die siliconen. Heb het nog even aan John gevraagd. Schijnt dat het probleem is dat ze niet tot nauwelijks in het milleu afgebroken worden. Da's dus het punt, millieuonvriendelijk. (Zegt mijn man en net of die zoveel rekening houdt met het millieu).

Groetjes, Els.

Wil schreef op vrijdag 16 juni 2006, 12:04:


Een boom waar meelbessen aangroeien. (ik moet toch eens leren hoe je die smile-dingen d'r bij zet, geintje dus.)

Latijnse naarm: sorbus aria. Heb ze ook nog nooit ergens anders zien staan dan hier in de buurt. Ze zijn aangeplant langs de wegen en er staan er twee naast ons huis (Allemaal zo'n beetje evengroot en dus denk ik even oud.). 't Zijn vrij kleine bomen, met een mooie ronde kruin. De bessen zijn eetbaar en vroeger werden die bij het vlees meegekookt, schijnt het. Het hout is erg geschikt voor klompen. (Heb ik ook allemaal uit een boekje, hoor.) De bessen smaken dus nogal melig... niet echt lekker, vind ik.

Groetjes, Els

Wil schreef op vrijdag 16 juni 2006, 13:46:


Google eens op afbeeldingen van de "tulpenboom" of op "Liriodendron", is een soort magnolia in het geel. Magnolia's worden hier meestal tulpenboom genoemd, ook de witte.

Groet, Els.

Hoi allemaal,

Zoals ik op HN al schreef hebben we sinds kort een "waterkuil", "vijvertje" of hoe je het noemen wilt gegraven om Froukje in te zetten zodat haar hoeven niet te droog worden. De gevoeligheid is er niet volledig door verdwenen, maar ze loopt in ieder geval stukken beter dan ervoor.

Wat mij opvalt is, dat de paarden, ook als ze vrijwillig in "bad" gaan, aldoor met hun voorbenen in het water gaan slaan, een soort graafbeweging maken. Zou dit alleen zijn, omdat ze het leuk vinden of zou dit een "natuurlijke" oorzaak hebben? Kan me bijvoorbeeld voorstellen dat, als je veel lawaai in het water maakt, je daarmee roofdieren afschrikt. Weet iemand dit, of zijn er nog anderen met ideeën hierover? Vind het zelf gewoon leuk om over na te denken.

Groetjes, Els.

Wil schreef op maandag 19 juni 2006, 13:24:


Hoi Wil,

In de tijd dat ik scabisix gebruikte, schuurden mijn paarden alleen hun staart kaal. Ik maakte een verdunning (vraag me niet hoeveel, ben slecht in dat soort dingen onthouden) en bracht dat aan op de staart, vooral tot op de staartwortel. Het werd niet uitgespoeld. Het schuren stopte dan onmiddelijk. Heb echt geen idee waardoor. De equi-star helpt ook, dus het lijkt me stug dat ze schurft of luis hadden.
Ik heb ook sterk de indruk dat seme heel veel verschillende oorzaken kan hebben. Denk dat het schuren bij die van mij voornamelijk komt door vuil en loszittende haren en die borstel je er bij staart en manen niet zo gemakkelijk uit.
Lijkt me voor ernstige seme-ers dus heel belangrijk de oorzaak te achterhalen maar dat lijkt me vaak heel moeilijk. Onze Willem lijkt me een paard wat er dus wel aanleg voor heeft, gezien zijn afgeschuurde manen en staart toen ik hem kocht. Maar bij mij gaat het tot nu toe met de equi-star erbij erg goed. Bij hem heb ik nooit scabisix gebruikt, want dat had ik toen al niet meer.

Groetjes, Els

eddy DRUPPEL schreef op maandag 19 juni 2006, 11:34:


Weet ik uit ervaring. Froukje is eens in het duin, met een vriendin van mij op haar rug, midden in een plas gaan liggen. Wist nog net te voorkomen dat ze ging rollen.
Tegen de vliegen en lekker koel, eigenlijk heel logisch. Hoewel ze meestal meer water tegen de omstanders aanschopt dan tegen zichzelf. (Arme John!)
Bedankt voor je antwoord.

Els.

van lennep schreef op maandag 19 juni 2006, 11:33:


Had Eddy schijnbaar ook last van. Onderwerp staat er nu al drie maal op.
Wij vinden het ook fantastisch om naar te kijken. Froukje trekt er een ongelofelijk fanatieke kop bij en staat te hozen of haar leven er vanaf hangt.
Groetjes, Els.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 20 juni 2006, 9:27:


Twee jaar geleden ben ik een paard kwijtgeraakt aan koliek. Hij zakte na een dag lang vechten midden in de nacht voor mijn ogen in elkaar en gaf de geest.
Later heb ik aan mijn veearts gevraagd wat nu de uiteindelijke doodsoorzaak was. Hartstilstand, buikvliesperforatie of i.d. Volgens hem raakt een paard dat extreem veel pijn heeft dus inderdaad in een shock, wat uiteindelijk tot de dood lijdt. Daarom zijn ze bij koliek altijd zo snel met het toedienen van pijnstillers.
Dit verhaal lijkt mij aardig aan te sluiten bij dat van Eddy. En waarom zou de natuur er niet voor zorgen dat een prooidier de pijn niet voelt wanneer hij nog levend opengereten wordt. Zelfs als dit als opoffering voor de rest van de kudde of familie wordt gezien?
Waarom blijven veel mensen kalm in geval van nood en krijg je pas later de zenuwen? Zijn ook chemische processen in het lichaam voor. Lijkt mij volkomen aannemelijk dat dit bij prooidieren ook zo werkt.

Groetjes, Els.

Frans Veldman schreef op dinsdag 20 juni 2006, 10:20:


Okay, dan geen wel of niet.
Shock (ben ik op aan het goochelen geweest) kan veroorzaakt worden door erg veel oorzaken. O.a.: extreem bloedverlies, hartproblemen, onderkoeling, extreme pijn, etc. In shocktoestand wordt geen pijn meer gevoeld en verdwijnt het besef van wat er om je heen gebeurt. Ernstige shock leidt tot de dood, omdat de vitale organen niet meer van voldoende zuurstofrijk bloed worden voorzien.

Prooidier wordt aangevallen. Rent voor zijn leven. Wordt gegrepen. Ervaart erg veel pijn. Raakt in shock. Wordt opengescheurt waardoor bloeddruk nog meer daalt en sterft. Het openscheuren voelt hij dan in principe niet meer omdat hij dan al in shock is.

Ja? Nee?

Groeten, Els.

Hoi allemaal,

Nu de waterpoel die we (tijdelijk) gegraven hebben, zo goed bevalt, willen we bij de herindeling (o.a. heuvel, verhard pad, bak) van ons land ook een definitieve waterpoel aanleggen.
UIt de reacties begrijp ik dat er meer mensen zijn die iets dergelijks voor hun paarden hebben (van Frans en Ilona wist ik het uiteraard al). Nou vraag ik me het volgende af. In de waterpoel staat stilstaand en niet altijd even schoon water. Kan je hierdoor niet een explosie van muggen krijgen? Naar wat ik weet huizen de larven van die beesten het liefst in stilstaand water. Verversen jullie het water regelmatig, of is daar een andere oplossing voor? Of loopt het allemaal niet zo'n vaart?
Benieuwd naar jullie ervaringen.

Groetjes, Els.