Els Kleverlaan schreef op vrijdag 9 juni 2006, 18:10:


of klompen

Peet schreef op vrijdag 9 juni 2006, 19:22:


Sorry Petra, mijn forum-vaardigheden kunnen nog wat worden bijgeschaafd. Uiteraard was mijn reactie niet tegen jouw bericht gericht. En ik hou ook van de wind door m'n haren, geloof me, zeker op dagen als vandaag. Maarja, ik hou ook van mijn familie... ook als het zonnetje schijnt... En als zij me liever met cap zien.... Bovendien, als mijn kinderen straks ook op een pony kruipen, moet ik toch het goede voorbeeld geven... Maar goed, wat mij betreft moet iedereen zijn eigen afweging maken, alleen niet net doen of je een incompetente zondagsruiter bent als je wel een cap draagt (en dat was weer niet tegen jou gericht Petra).

Groet,

Liesbet.

Peter Donck schreef op zaterdag 10 juni 2006, 23:23:


Ja, duuuuh! Dat laatste van mij was een grapje.... Ik weet echt wel hoe een schimmel werkt, dankje...

Els Kleverlaan schreef op maandag 19 juni 2006, 13:58:


Heel herkenbaar ja, ik heb meerdere paarden meegemaakt die met veel plezier in het water stonden te maaien, ook in de zee. Overigens heb ik vroeger op een Connemara gereden, die deed het altijd met haar hoofd! Stak gewoon haar neus diep in de waterbak en begon als een idioot op en neer te plonzen totdat iedereen om haar heen kletsnat was! Lachen! Maar waarom.... geen idee. Daarna heb ik dat ook nooit meer een paard zien doen.

Groet,

Liesbet

sabrina schreef op woensdag 21 juni 2006, 17:25:


hoi,
tja , ik weet niet hoor, maar als je geen idee hebt wat de korstjes op de benen van je paard veroorzaakt, waarom dan niet even een dierenarts erbij? Er worden nu al zoveel verschillende dingen genoemd, en zoveel verschillende middeltjes die wel of niet helpen... Ik zou liever zeker weten wat het is en wat je eraan kunt doen. En als je geen antibiotica-kuur wil, dan zeg je dat toch tegen je DA? Het heeft volgens mij niet zoveel zin om maar in het wildeweg wat te smeren als je niet weet wat de oorzaak van het probleem is. Toch?

Groet,

Liesbet.

trea hoex schreef op zondag 25 juni 2006, 22:46:


Dit voorbeeld komt uit het boek van Klaus Ferdinand Hempfling (Natuurlijk paardrijden). Hij gebruikt het als voorbeeld om aan te geven wat een enorme kracht ons voorstellingsvermogen heeft. En ja, hij schrijft inderdaad dat de man zou zijn doodGEVROREN. Zijn woorden. Het is een mooi verhaal ter illustratie (dan vooral bedoeld in positieve zin: als je je voorstelt dat je iets kan en je niet laat beinvloeden door negatieve gedachten, dan lukt het ook), maar of het waar is, is natuurlijk moeilijk te achterhalen.

Liesbet.

Spirithorses schreef op dinsdag 27 juni 2006, 10:51:


Ik ben ook geen wedstrijdmens en ik rijd zelfs (nog) met bit, en ook ik heb de petitie ondertekend. Het is gewoon een belachelijk ouderwets regeltje dat moet worden afgeschaft. Als je hetzelfde (dressuur)resultaat kunt bereiken zonder bit, waarom dan een bit verplichten? Ik wou dat ik zonder bit kon/durfde te rijden, maar er zit bij mij nog wat tussen de oren... Dat slijt wel, maar langzaam.

Liesbet.

trea hoex schreef op woensdag 28 juni 2006, 1:06:


Hier ben ik het helemaal mee eens. Duidelijkheid en kwaliteitseisen, daar zitten we toch op te wachten? Beetje kinderachtig om het hele initiatief af te schieten voordat er ook maar iets over bekend is, alleen maar omdat je denkt dat je het alleenrecht hebt op het natuurlijk bekappen? Wat zou het anders zijn? Had dan zelf een dergelijke club opgericht. Ik weet namelijk zeker dat er behoefte aan is, om de bovenstaande redenen.

Liesbet.

Ilona Kooistra schreef op woensdag 28 juni 2006, 12:40:


Tja, dan moeten jullie het onderling uitzoeken, waar het probleem/ de miscommunicatie zit. Misschien ging het de anderen niet snel genoeg? Of misschien hebben zij een andere insteek dan jullie, maar dat staat iedereen vrij, toch? In elk geval vind ik het vreemd Simon hier zo aan te vallen en de vereniging i.o. te bestempelen als een splintergroepje zonder draagvlak, zeker als jullie zelf kennelijk ook vinden dat er behoefte is aan zo'n club.

Liesbet.

Nel Gommans schreef op woensdag 28 juni 2006, 19:37:


Dat is typisch hengstengedrag. Mijn paard deed het ook toen hij nog hengst was. Nu (als ruin) nog wel eens, maar minder. Ik heb het idee dat het een soort territorium-afbakening is. Net zoals katers overal geurvlaggen achterlaten door te piesen. Als een ander, zeker een andere 'man', ergens heeft gepoept, moet je daar overheen, om jouw geur als meest verse en dus dominante geur achter te laten. Dat veulens dat ook bij hun moeder doen, heb ik overigens nooit eerder gehoord. Misschien is daar een andere reden voor.

Groet,

Liesbet.

Edith Hartog schreef op woensdag 28 juni 2006, 20:32:


Hee Edith,

Ik ben zelf ook nog niet toe aan bitloos, maar zoek wel naar paardvriendelijker wegen. Ik zag laatst ergens op internet zo'n leren bit staan, en het leek me wel wat. Hoe lang rijd jij er al mee? Is het paardvriendelijker dan een gewoon, niet scherp bit, denk jij? En gaat het goed? Ik ben erg benieuwd naar ervaringen met een leren bit.

Groeten,

Liesbet.

Nel Gommans schreef op woensdag 28 juni 2006, 20:41:


O, haha, sorry Nel, ik dacht dat je vragen had over dit gedrag, maar kennelijk weet je er veel meer van dan ik. Grappig is dat wel he, dat kuddegedrag: wie is de baas, wie daarna, wat moet je doen om hogerop te komen. Ik zie dat nu ook met mijn paardje, die sinds een paar maanden op een nieuwe plek staat. Ik zie hoe de verhoudingen langzaam veranderen, met een nieuwe erbij, een ander die weggaat, weer een ander die een plekje hogerop probeert te komen door bij de leider te 'slijmen'. Ik zou er uren naar kunnen kijken. En dan zeker naar zo'n brutaal kleintje dat stiekem over de baas z'n poep heen mest. Stoer!

Liesbet

Edith Hartog schreef op woensdag 28 juni 2006, 20:51:


Hoi Edith,

Dank voor je antwoord. Ik heb geen superbraaf paard (hij wil nog wel eens wegschieten, ook zonder al te veel aanleiding), maar ik vermoed dat hij met een leren bitje mogelijk wel te rijden is, omdat het toch niet zo'n heel grote overgang is als bijvoorbeeld een touwhalster. Als er meer mensen zijn met leren-bit-ervaringen, ik ben erg benieuwd!

Groet,

Liesbet.

Christel Provaas schreef op donderdag 29 juni 2006, 17:35:


Maar niet iedereen heeft zo'n ruimdenkende hoefsmid in de buurt. Dus is het idee van een vakvereniging m.i. niet zo gek, sterker nog, toe te juichen, zodat je je in geval van nood tot een deskundige kunt wenden.

Liesbet.