Isabel van der Made schreef op dinsdag 6 juni 2006, 20:02:
> Toch maar weer eens vertellen hoe blij ik ben met Opal's
> schoenen.
>
> We hebben een winter van hoefzweren en dus nauwelijks rijden
> achter de rug, en beginnen nu weer een mate van fitheid te
> krijgen die toelaat om langere tochten te maken.
Hey Isabel, dank je wel om mijn verhaal hier neer te schrijven!
Wil zeggen: heb exact dezelfde geschiedenis achter de rug.
Queenie heeft begin van de winter een flinke hoefzweer gekregen waarbij de
DA de zool heel diep heeft uitgesneden. Na twee weken weer mank: terug een zweer ontwikkeld op diezelfde plaats.
Sinds maart terug kunnen beginnen rijden, maar toen liet het weer het nog niet toe... Maar geen erg
clickertraining en leuke spelletjes hebben ons beziggehouden en met heel veel resultaat (vind ik zelf
)
Toen ook de cursus gedaan bij Piet en had dus veel tijd het allemaal op het gemak eens uit te pluizen ... Van rijden was er nog in de verste verste geen sprake; eerst andere leuke dingen ...
>
In april werd zij de laatste keer traditioneel bekapt en vier weken later ter hoogte van het buitenste kwartier een scheur waar enkele dagen later een flink stuk hoefwand was afgebroken! Weer mank!
Had in Maart al hoefschoenen gekocht en op advies van Piet toch maar eens geprobeerd of deze de pijn zouden verlichten met deze pijnlijke hoef. En jawel! Zowel op stap, draf en galop mankte zij niet meer met de hoefschoenen aan. Dank je wel Piet!
di ongeveer een week geleden.
Ondertussen heb ik met heel veel vreugde
(en een feestje) vastgesteld dat zij sinds enkele dagen ook niet meer mankt op de wei, in geen enkele gang.
Ik hou toch nog de schoenen aan: Queenie steekt bijna zelf haar voeten in de schoenen en vanzodra ze die aanheeft en ik zou haar loslaten dat draaft en galopeert ze de wei rond zoals dartel schaap... iets in mij zegt dat ze die schoenen helemaal niet erg vindt
> Nu net terug van een dikke 2 uur over knetterharde grond, met
> aan de voorhoeven Epics. Haar achterhoeven zijn kleine walsjes,
> die gaan overal overheen.
--> Ook zo bij Queenie: achteraan zijn de hoeven ook veel holler getrokken dan vooraan. Die hebben geen schoenen nodig.
>
> Maar ik vond het wel bijzonder om te zien, dat toen ik de
> schoenen uit deed, de zool er 'anders' uitzag dan voor de rit,
> compacter. Zo'n tocht met flink doordraven -ze had wat erg veel
> energie, en liep werkelijk te stampen tijdens de lange stukken
> draf in hoog tempo- , doet duidelijk zijn werk. Er is uiteraard
> geen slijtage, Xenophon zou niet tevreden zijn, maar puur door
> de impact, waren de overtollige gruizelige zoolfibertjes los
> gaan zitten.
--> Waaw goed!
>
> Kleine toevoeging: de zweer-hoef had net de hoek bij de hiel
> verloren, was afgebroken, omdat daar een barst zat waar de
> binnen kreeg, van een hoef waar de smid aan had zitten klooien,
> snijden en plakken, en dus kreupelheid, dan ben ik toch wel erg
> blij dat ik het bij mijn behoudende aanpak hou, en de hoef zijn
> eigen weg laat kiezen.
--> net zoals wij mensen graag onze eigen weg gaan
Maar inderdaad: niet te veel klooien en gewoon de natuur zijn gang laten gaan... Natuur is veel slimmer dan de mens die deze manipuleert naar goeddenken
> De smid die dat vakwerk had geleverd, is volgens de zender van
> de foto's een smid met veel ervaring in therapeutisch beslag.
> Ik weet niet of mijn verhaal te volgen is zonder illustratie,
Ja hoor ik kan het mij alvast beeldend goed voorstellen
> zal proberen er aan te denken mijn camera morgen mee te nemen.
Goed idee; wil jouw foto's ook wel eens zien, kan ik vergelijken en vooral van je bijleren
>
> Isabel
Groetjes
Eva
Warboel
