Piet schreef op dinsdag 6 juni 2006, 15:43:
> Als ik hier op dit forum ga schrijven: probeer eens of
> het beter gaat als je een stukkie hoefwand laat staan ,
> dan kan zo'n stukkie uitgroeien tot een centimeter en als
> er dan ff geen tijd is om de hoeven te doen, tot weet
> ik hoe lang. Dan heeft die vent van hoefnatuurlijk et
> gezegd en dan zijn de opgelopen toon en kwartierscheuren
> mijn schuld.
> Dank u heel beleefd :)
Meneer lange-tenen...
maar deze invalshoek van JOU snap ik helemaal!
> Wat ik aan wil geven: zolang alles zo relatief nieuw is en
> totdat de zool voldoende vereelt is, om iets meer druk van
> de zool over te hevelen naar de hoefwand, indien
> mogelijk, als et niet vanzelf eraf slijt.
> Zonder dat het zover gaat, dat de witte lijn schade
> oploopt (Michiel) en zonder dat door te grote druk de
> hoefwand gaat scheuren of dat ergens de stand van de voet
> verandert.
> Da's geen geneuzel, da's narigheid voorkomen.
>
> Piet
Wat ik hoofdzakelijk wil aangeven is dat het creëren of gebruik maken van passender omgevingsomstandigheden tot een gewilder fenotype leidt; ik heb (verre van bedoeld als eigenroem!) nog altijd 0,0 aan de hoeffies van mijn nieuwe hengst Dyggur hoeven prutsen, sinds afgelopen november dus (die kocht ik dus wel aan met puike, nooit beslagen hoeven). Bij de andere hengst Hvuiski (eveneens nooit beslagen) weet ik werkelijk niet wanneer dat voor het laatst voorgevallen is (ergens tussen 5 en 10 jaar denk ik).
Hier kunnen we het denk ik inhoudelijk niet over oneens zijn.
Net zomin alsdat we het oneens zijn, heb ik dacht ik ook duidelijk aangegeven, dat je de verleiding aan zolen te prutsen beter kunt weerstaan.
Groeten, Egon
Here is my lens. You know my methods. - Sherlock Holmes.
Warboel
