Zoals ik enkel dagen gemaild had ben ik met een (kleine)test begonnen bij paarden die "nooit"
bitloos werden gereden . Het zijn drie manegepaarden die de naam hadden "moeilijk te houden " wat bij sommige nog een understatement was. In de eerste week heb ik op touwhalster gereden in een gewone "dressuurles". Het draven aangalloperen en zijgangen verliepen makkelijker zonder getrek en gesnok aan de teugels.
Het apuyeren en wijken voor het been zowel als de ren- en travers verliepen moeilijker omdat de paarden blijkbaar de gegeven bevelen via de twee lussen van het touwhalster niet herkenden , ging na een 20min IN de les iets beter maar toch niet zoals ervoor MET bit. Week twee het
bitloos hoofdstukje geprobeerd. Heb de fout begaan van iemand een
bitloos hoofstel laten mee te brengen en daarin bleek het neusstuk zo ongenadig hard en dun te zijn dat ik na twee minuten ben gestopt en veranderingen heb aangebracht. Na het omzwachtelen van de neusriem met zachte leren riemen vervolgens de les meegereden. Via de twee ringen aan weerszijden van de neusriem'(niet gekruist onder de kin!!!) werden de paarden makkelijker te sturen en de zijgangen zowel de ren als de travers en wijken voor het been gingen zeer makkelijk, de paarden herkenden de bevelen net alsof er een bit werd gebruikt EN "wat véééél belangerijker was" de bevelen konden zachter gegeven worden en werden makkelijker opgevolgd. Met één paard ben ik erin geslaagd om een gebroken lijn te rijden en travers in galop tot aan de X veranderen van galop en terug naar de hoefslag met losse teugel . En dit was geen western paardje, maar eentje dat met strakke teugel werd gereden. Vond ik verbazingwekkend.
De bosaal was erna aan de beurt. Over het algemeen dezelfde bevindingen als met
bitloos kopstuk Maar met
bitloos zijn de bevelen fijner te geven en worden ze door de paarden makkelijker herkend. Ik had zo'n western Bosaal waar dat er aan de kin zo'n paardenharen kwast hangt en sommige paarden verdroegen dit niet al te best .Dus de schaar erin en dan ging het beter. Over het algemeen werd er met het
bitloos hoofdstel de beste resultaten behaald maar hierin blijken dus ook harde krengen te bestaan zoals ik tot mijn schande heb ondervonden. Het touwhalster (waarbij ik erop heb gelet zo'n dik , zacht mogelijk touw te gebruiken want hierin zijn er ook grote verschillen)geeft in de gewone gangen ,halt houden aanzetten enz... geen problemen en de paarden schijnen het best aangenaam te vinden maar van zodra er moeilijker oefeningen komen schijnen ze niet voldoende te hebben aan de bevelen via de twee lussen onderaan.
Ik denk dat je via training zowel de bosaal als
bitloos op hetzelfde niveau kan krijgen en dat het touwhalstertje altijd een beetje nadeel zal ondervinden van die twee lussen die zich vlak naast elkaar bevinden onder de kin en zo de teugelvoering voor het paardje moeilijker te begrijpen maakt. Ik heb bewust gekozen voor drie pardjes die nog nooit met iets anders dan bit werden gereden om een zo objectief mogelijke test te kunnen hebben. Met beste groeten.