Galoperen in mul zand zou problemen kunnen

Galopperen in mul zand is JUIST voor pezen funest, niet zozeer voor de spieren. De reden die je noemt klopt weer wel, maar dan andersom: spieren kunnen meerekken met het wegzakken, zijn er ook op berekend, maar pezen rekken amper. Die krijgen het daarom extra zwaar te verduren.

Wat was precies je reden om het kruiselingse effect op te heffen, Eddy? En toen je de teugels aan weerszijdne van de neusriem bevestigde, zat de neusriem rondom de snuit wel vast? want die "vastheid" mis je dan. Of bleef de neusriem met aanhangende riempjes + ringen los fladderen?

Ik loop zelf nl tegen hetzelfde verschijnsel aan, maar ik vraag me af wat jouw beweegreden is: het kruiselingse van de teugels geeft een indirect effect. Vind ik. Ik zal wel een barbaar zijn en niet het doel maar de weg bewandelen, of andersom, maar ik ervaar het met mijn beperkte brein nu eenmaal zo. Om buiten vrijblijvend rond te karren maakt het me niet uit, maar om er precieze dressuuroefeningen mee te doen vind ik lastig.
De aanleuning/afbuiging komt na verloop van tijd vanzelf zodra het achterbeen voldoende meedoet, maar de (moeilijke) stelling in bijvoorbeeld het appuyement blijft óf rommelig óf ontstaat pas met teveel druk van ook de buitenteugel, allebei ongewenst.
Dit vind ik een handicap en ik ben dus van plan mijn bb om te bouwen naar teugels aan de zijringen en een riempje aan de achterkant van de neusriem. Inderdaad, een soort gewoon hoofdstel maar dan zonder bit.

Een paard dat ik ken had dezelfde verschijnselen en het bleek dat er een "steen" in de voorhuid zat. Er ontstaat nogal wat rommel bij een hengst of een ruin en zo'n stukje smeer kan verharden en vervolgens tot irritatie leiden. Het hele gebied is DAAR dan trouwens wat opgezwollen. Het doet erg zeer, ze gaan er wijdbeens en zelfs kreupel van lopen, maar de dierenarts kan het zo verwijderen. Of jijzelf misschien, als dat het zou zijn.

Eens! Ik kan 't Balingehof hartgrondig aanbevelen!