Hallo iedereen,

vanwege de regen nemen beheerders nu drastische maatregelen, de paarden moeten terug naar de winterstalling in afwachting van droger weer. Als dit een winterbox was niet zo paardvriendelijk, maar buiten dat willen beheerders nu weidegeld afschaffen en het hele jaar wintergeld gaan berekenen, in sommige gevallen een prijsstijging van bijna 100 % van de een op de andere maand... baal als een stekker, maar hoe gaat het elders? En wat doen pensionklanten onder jullie? Zou je zo'n prijsstijging van je woninghuur zomaar slikken?
Groet Clarissa

Mormelup schreef op donderdag 1 juni 2006, 13:35:


ik denk dat er eigenlijk uberhaupt veel haken en ogen zitten aan het ver- en aankopen van een paard. Eigenlijk weet je nooit helemaal precies wat je koopt. Als je een kat haalt, weet je ook niet van te voren precies wat voor beestje het zal zijn eenmaal bij jou thuis. Maar er moeten bij de verkoop van het paard geen dingen verzwegen of verdraaid worden., of er moet eerlijk bij gezegd worden dat men dingen niet weet. Een paard verkopen met pijn en dat verzwijgen is dierenmishandeling. Of dit allemaal feiten zijn, moet een rechter maar uitmaken.
Voorbeeld van hoe het ook kan: bij ons op stal is een paard gekocht van een trainingsstal. Het paard was daar weer gecorrigeerd, hij was bij zijn vorige eigenaar onzeker geworden en toen waren er dingetjes mis gegaan. Bij de trainingsstal (naam van deze trainingsstal op verzoek te verkrijgen, ik wil geen onbedoelde reclame maken) is hij weer beter in zijn vel komen te zitten en ze hebben hem veel bijgeleerd, zodat hij ook lichamelijk beter in balans kwam. Bij de verkoop is een contract gesloten, waar o.a. verplicht gesteld werd dat de nieuwe eigenaar instructie nam, van een door de trainingsstal voorgestelde instructeur, die precies weet hoe het paard is ingetraind. De training is zolang de instructeur het belangrijk acht. Dit is om te verzekeren dat het paard een omgang krijgt die hij al goed kent, zo blijft in ieder geval de communicatie bekend voor het paard en dat geeft hem vertrouwen. Om te voorkomen dat het paard na een tijdje weer terug komt bij de trainingsstal, omdat het weer niet goed ging. Ik denk eigenlijk dat het gros van de paarden op die manier circuleert: paard wordt met een mooi/er verhaal verkocht, bij de nieuwe eigenaar is er daardoor een bepaalde verwachting, die blijkt na een aantal maanden toch tegen te vallen, paard wordt weer verkocht met een mooi/er verhaal omdat men ervan af wil. Heb zelf mijn paard na een tegenvallende periode toch zelf gehouden. Ik kwam erachter dat mensen die een paard zoeken, een braaf, mak eigenlijk lullopaard zoeken. Ze zien anderen met een los teugeltje het bos ingaan en willen dat ook. Verzuimen echter wel om dan te vragen hoelang het heeft geduurd, totdat iemand met een los teugeltje het bos in kon, wat men heeft gedaan voor het vertrouwen zo goed was. Zelf heb ik het gevraagd aan zoiemand, die zonder zadel, met halster en maar 1 touw het bos inreed. Ze antwoorde: ik heb eerst drie jaar gewandeld. Volgens mij willen de meeste mensen eigenlijk een auto, die er als een paard uitziet. Maar zo hadden ze dat nu eenmaal bij de manege geleerd.

clarissa ruijgrok schreef op zaterdag 27 mei 2006, 18:39:


Even een correctie: de prijsverhoging van de een op de andere maand was op een andere stal als waar ik nu sta...daar wilde ik heen. De beheerder van de stal (waar ik nu sta) heeft dit wel aangekondigd, maar pas voor volgend jaar, wat ik inderdaad een stuk sympatieker vond, verwarrend opgeschreven en vervelend voor de betrokkende, sorry. groet Clarissa

Gerda9 schreef op vrijdag 7 juli 2006, 16:34:


Ik zou zeggen bel een fysio.....eerst zeker weten of het paard iets mankeert. Ik heb geleerd dat als iets eerst wel ging en daarna niet, er misschien iets aan de hand is. Risico is wel dat je met je geweten in de knel komt, omdat het paard ook door anderen gereden wordt met een andere 'filosofie' Je wilt het dan goed doen voor het dier, maar je krijgt straks wel confrontaties misschien. Het is je eigen dier natuurlijk niet. Straks krijg je misschien te horen wat het paard allemaal mankeert, probeer dat maar eens duidelijk te maken aan de mensen van die manege...veel succes.

ElkeW schreef op donderdag 31 augustus 2006, 20:29:


Jaaaaa, mag ik ook?

Na een heel gehannes (1 1/2 uur) hebben we Pardie in de trailer gekregen, uiteindelijk liep ze achter een hooinet gras aan.....hier gaan we nog maar even mee door oefenen, zo koppig dat dier. Minutenlang in de berggeithouding, met achtervoeten zelfs voorbij de voorvoeten, als ze de klep maar niet op hoeft. Steeds weer opnieuw rondje maken, naar achteren vragen, opzij, en zo naar voor, maar ze weigerde steeds. Het moeilijkst is dan om zelf rustig te blijven, want ik merkte dat ik op bepaald moment moe werd, en eigenlijk zin kreeg om dat grr^^^^paard te.......Zo doen ze dat ook in de natuur met hun vijanden, uitputten die handel, ze geven het vanzelf wel op.
Tijdens het rijden van het erf af speelde ze het klaar om het zijdeurtje open te krijgen, en stak ze gezellig haar hoofd naar buiten...hahaha
Eenmaal op het erf aangekomen ging ze met haar hoofd van hoog naar laag van verbazing, alsof ze 'waar zijn we' wou zeggen. Meteen losgelaten in het merriegroepje, twee andere kwpn-ers en twee pony's. Met geheven staart draafde ze de wei in, even ruiken, maar meteen in het gras, meteen pais en vree . Merries doen niet aan energieverspilling, zo lijkt het. In het aangrezende ruinenland was wel wat meer opwinding over de nieuwe merrie aan de overkant.
Het is een mooie plek, ze kunnen vanuit het land de paddock inlopen, en kiezen of ze willen schuilen. In de winter gaat de wei dicht en staan ze allemaal in de paddock.
Waar we vandaan komen, was de wei kaal en was ik al hooi aan het voeren. Nu staat ze met haar snoet fulltime in het sappige septembergras, en heeft meteen van die koeienflatsen.Weet iemand hoe ik dit kan ondersteunen? Ik heb haar al wel steeds iets gras laten eten, maar dit is toch weer anders.
We gaan een mooie tijd tegemoet, geen stal meer!

OK, ze is gelukkig niet te dik, Piet heeft haar gezien vrijdag, toen ze nog op haar oude stal was. Ik dacht dat ze te mager was, hij vond haar goed. In ieder geval kan ze nu voldoende eten voordat het kouder wordt.
Ze is nog een beetje aan het hinniken, vooral als ze de kudde niet meer ziet. En weer op de handrem het weiland uit, dat ken ik wel van haar. Ik kan er wel om lachen, maar realiseer me wel dat ze dus wel wat onzeker is. Ze krijgt van mij de tijd, ik laat haar alle hoekjes van het erf zien, die ze knorrend en snuivend bekijkt.
Ze heeft ook al een mooie hoefafdruk in haar flank, ze hebben de omheining al gesloopt en hadden een feessie op het erf

Op me nieuwe stek staan grote bakken, elders in de polder heb ik grote zuilen gezien, van tralie werk (iemand die handig is met lassen) waar je van bovenaf het hooi erin kunt doen, en de boel vanzelf naar beneden zakt, de paarden staan er in een cirkel omheen. (dit waren koeien)
Bij de Eenhoorn in Zutphen hebben ze tussen de twee paddocks in een hooistraatje, met paaltjes waar de paarden hun hoofd in kunnen steken. Het hooistraatje is gemakkelijk weer schoon te vegen en het is niet op het zand.

Marjolein Mepschen schreef op woensdag 20 september 2006, 12:11:


Hoi Marjolein, misschien is het paard nog een beetje jong en snapt-ie het gewoon niet, is het opgegroeid in een kudde waar rangorde is uitgevochten?Welk grondwerk gaat wel goed? Wel fijn dat-ie niet bang is(?)

Anghet gareel te houden

Oei, dit klinkt als een bang, boos verdrietig dier. Dit soort paarden blijven circuleren in het verkoopcircuit, en daar worden ze niet beter van.
Ik zou het volgende zeggen: vergeet alles wat je ooit geleerd hebt. Haal een stapel boeken en lees je suf over natural horsemanship, Hempling (niet z'n film, maar z'n boek natuurlijk paardrijden is toch wel duidelijk, maar hoe hij paarden ziet is wel heel mooi) Voest, Parelli, tteam en ttouch van Linda Tellington Jones, clickertraining enz. (de namen die je hier ook vind)
Vervolgens zoek je een instructeur die absoluut zonder dwang werkt, maar wel volgens paardentaal. Omdat je al die boeken gelezen hebt, weet je nu ook waar die instructeur het over heeft.
Als je de wei in loopt, kijk je of ze je opmerkt. Dan blijf je staan. Gaat ze verder met grazen of iets anders doen, loop je weer haar kant op. Kijkt ze naar je, sta je stil. Misschien wil ze eigenlijk wel naar je toe komen, nu krijgt ze eindelijk de kans. Vaak lukt het ook niet, maar dan geef je haar wel de kans en daar gaat het om. Natuurlijk heb je iets lekkers bij je. Je moet wel de moeite waard zijn. Als je bij haar bent raak je haar overal aan, laat de appel zien, doe het halster om en krijgt ze de appel. Borsel haar, kroel haar, neem haar niet mee. Als het genoeg is, halster af, dank je wel paard, tot morgen. Wees blij met niets.
Het gaat erom dat je aan haar laat zien dat je de moeite waard bent, dat je onder alle omstandigheden rustig bent. Zoek voorlopig even geen moeilijk situaties op, die bewaar je voor als de instructeur komt.
Longeren om de eerste 'energie' kwijt te raken is typisch iets vanuit de tradie wereld, stalmoed heet dat. Maar een angstig, vluchtend dier is niet moe te krijgen, hoor, maar dat had je dus al ontdekt. Je bent alleen maar een spierbundel tegen je aan het creeren.
Moeilijk, je eerste paard. Maar je zult veel van haar leren, en als het lukt krijg je een groot geschenk. Deze kans had je nooit gekregen als alles volgens plan was gegaan, en je was nooit op het idee gekomen om het anders te gaan doen.

Wat is een mooie afkomst waard als je geen leuke relatie hebt met het dier? Mijn paard heeft ook van die mooie gangen, maar als je er niet lekker opzit, is het waardeloos. Waar gaat het om, om hoe het eruit ziet, of om hoe het voelt?


Blijf dit doen en werk aan ontspanning, dit is niet eindeloos freestylen en join uppen

Alleen de laatste


graag naar binnen?

>Daar ligt het probleem niet. Maar ze heeft zo`n haast, ook bij mijn man doet ze dat.

Dit is niet normaal wandelen


wandel jij dan niet met doorhangend touw?


Verwend? Denk aan omgang met kinderen. Als kinderen verwend gedrag vertonen, voelen ze zich doorgaans onbegrepen en krijgen ze niet de begeleiding waar ze op kunnen leunen, zo ontstaat wederzijds disrespect.


Moet je tevreden zijn als een ander dat zegt? Voel je je veilig op haar rug?Gaat het ontspannen met een laag koppie?


Ik heb zelf geleerd, als je nog niet op een normale manier met je paard aan de hand kunt wandelen, zelfs niet op bekend terrein, hoef je er echt niet op te klimmen.
Het lijkt er eerlijk gezegd op dat jij je echt helemaal niet hebt ingelezen op deze site, voordat je deze vraag stelde. Dit paard is totaal niet op jou gericht, meer gericht op andere paarden, die geven haar kennelijk meer vertrouwen. Nu schrijf je ook nog dat je gewoon op dezelfde manier doorgaat, en vooral bezig bent met technisch rijden. Als jou paard aan een kant vastzit, haal er dan een fysio bij. Ze heeft al 4 maanden met een strakke rug rondgesjeesd, ze wil niet nageven. Zijn dat geen signalen? Ze wilde je ook niet op laten stijgen, allemaal signalen, laat haar rug nakijken!
Luister naar je paard, en je paard zal naar jou luisteren.
En lees je even in, Frans en Ilona hebben dit ook allemaal meegemaakt, lees onder het kopje 'hoe het begon'.

Hoi Marjolein,

heb al jou berichtjes even doorgelezen, je bent al een tijdje bezig, volgens mij doe je het prima.
Ik heb zelf ook een bomproof paard, maar de mijne is al 14 jaar. Bomproof heeft zo z'n voordelen, maar ook nadelen.
Die van mij wou niet meer in beweging komen, en helemaal niet voor mij.
Op een bepaald moment wilde ik echt een reactie en heb ik samen met instructie het ultieme uit de kast getrokken: met een grote knalgele bal gaan volleyballen. Zo'n bal komt naar beneden en d`at vond ze toch raar, toen is ze toch weggespurt. Ik ben vervolgens op haar voormalige plekje gaan staan (volgens het principe landje pik) en haar even laten nadenken....
Maar er was wel meer aan de hand, ik heb een homeopaat laten komen en heb haar rug laten doorkneden, en heb meer gewerkt aan contact , vertrouwen en communicatie dmv oefeningen.
Op een bepaald moment wil je dat je paard voor jou aan de kant gaat en dat het in beweging komt als je dat vraagt, als de leider vind dat er gelopen moet worden, moet het paard daarop reageren.
Maaaaar, jouw paard is nog jong, ik weet niet of het verstandig is om met jouw paard te gaan volleyballen. Vanuit het freestylen weet ik dat er wel een minimumleeftijd wordt gesteld, maar ik weet niet meer welke leeftijd precies en misschien wisselt dit ook wel per paard.
Het heeft alleen zin als je paard zich ook in de kudde laat wegsturen en het principe van landje pik al kent, en de kudderegels goed kent, je moet dit even zelf inschatten, als-ie echt bomproof is beschadig je hem ook niet zo snel, al is hij wel erg jong nog. Ik weet het niet zo goed. Maar misschien heb je er
toch wat aan.
groetjes Clarissa

nee joh, dit is toch alleen bedoeld voor als je gaat rijden in zeikerige gemeentes, of als je geen zin hebt om na je buitenrit alles na te lopen met de kruiwagen? Wou je dit echt de hele tijd omlaten? LOL
groet Clarissa

nee joh, dit is toch alleen bedoeld voor als je gaat rijden in zeikerige gemeentes, of als je geen zin hebt om na je buitenrit alles na te lopen met de kruiwagen? Wou je dit echt de hele tijd omlaten? groet Clarissa

Wel een beetje kort door de bocht, hoor. Wat wordt er wel niet verdiend aan wormenkuren die eigenkijk niet nodig zijn (daar kom je achter met mestonderzoek, maar dat vinden mensen dan wel weer duur, wel 12,50) en aan inentingen die maar een paar varianten van de ziekte weren, maar wel zware verbindingen bevatten, en antibiotica waar sommige da's een abonnement op lijken te hebben? Hoe denk je dat de mensheid al eeuwen lang met ziekten omgaat? Met kennis van kruiden dus, dat zijn wij alweer vergeten, omdat we niet meer in en met de natuur leven. Hier wordt gestimuleerd om de paarden zoveel mogelijk op een natuurlijke manier te houden, en jij keurt het dan af om op een natuurlijke manier met ziekten/kwalen te gaan?Wat is er mis met ook naar een da te gaan en daarnaast verder te kijken dan de neus lang is?
Er wordt wel eens gezegd: dat is niet wetenschappelijk bewezen. Dit betekent dat ze er geen onderzoek naar gedaan hebben, meer niet. Maar dat betekent natuurlijk niet dat er vastgesteld is dat het helemaal niet werkt.
Kwakzalvers heb je helaas overal, ook onder de dierenartsen. Maar die worden niet met naam en toenaam genoemd, en die homeopaat wel, die is veel kwetsbaarder. Is dit eerlijk? Als je ergens geen verstand van hebt (sensor lezen) heb er dan geen keihard oordeel over. Heb uberhaubt geen oordeel, dan wordt je een mooier mens.