Ik kan het bericht niet meer terugvinden, maar een tijdje geleden vroeg iemand hoe je je paard ongewenst grazen onderweg kunt afleren.

Het graasprobleem met Diesel is inmiddels opgelost, enerzijds doordat hij op de weide weer gras in overvloed heeft, anderzijds door een stukje opvoeding. Rowena en ik zijn er zelf op geklommen en we hadden het probleem binnen een paar buitenritten opgelost, waarbij we telkens zeggen : 1-0 voor Dies, 1-1 voor ons enz. Er waren rijders bij waarbij het 26-1 voor Dies was hoor nou, dat kan natuurlijk niet.

Je kunt twee dingen doen wanneer je paard telkens met zijn hoofd in het gras duikt : Hem aan één teugel ophijsen en hem heel hard aansporen of hem vóór zijn in zijn poging.

Het laatste werkt natuurlijk het beste en is het meest paardvriendelijke, ik noem dat timen en je voorkomt dat je daarmee met je kantoorspierkracht moet gaan ophijsen (en da's zwaar met 600 kilo grasbeluste Haflinger onder je).

Je moet daarbij goed aanvoelen wat je paard van plan is, want je kunt het altijd zien/voelen aankomen wat hij van plan is. Zeg je dat je paard zo onverwachts reageert dat je het niet voelt aankomen dan ben je te weinig met hem verbonden want wanneer je bijvoorbeeld zit te kletsen met je buurrijder ben je te weinig met je paard bezig. De kunst is én om lekker ontspannen te kunnen kletsen of om je heen te kijken (2/3), én om toch nog bij je paard te zijn (1/3) en dat is wat velen niet kunnen, ik zie dat hier dagelijks in de les. Het heeft geen zin om de teugels dan maar strakker te houden, want dat is je probleem niet.
Je probleem is jouw timing !

Zo kun je je paard, wanneer zijn hoofd nog niet omlaag is maar hij wel al kijkt naar het gras, 'corrigeren' (eigenlijk is het nog geen corrigeren want hij heeft nog geen fout gemaakt, maar ik wist geen ander woord) door bijvoorbeeld één teugel naar je toe te halen , 'nee' te roepen en hem zodoende te laten weten dat je hem in de gaten hebt, want het is niet méér dan dat hoor. (En aan de reaktie van het paard zie je telkens weer : "Shit, ze heeft me in de gaten"....prachtig!)
Je gaat op een gegeven moment leren het onderscheid te voelen tussen wanneer het paard alleen maar om zich heen kijkt en wanneer het paard kijkt naar het gras.

Komt dat hoofd eenmaal onder een bepaald punt omlaag dat is het hijsen geblazen. Bij mijn koudbloeden werkt het niet wanneer je aan twee teugels trekt om ze te stoppen of omhoog te trekken; ze zetten gewoon die nek op slot en jij hebt het nakijken. Eén teugel echter brengt dat hoofd heel even uit evenwicht waardoor je een ingang hebt om het hoofd omhoog te krijgen. Jaja, ook zonder bit!
Van mij mogen de rijders daarbij wél zo hard mogelijk aansporen als ze kunnen , dat zijn zo'n beetje de enige momenten dat wij aansporen waarbij geldt : Beter éénmaal hard, dan 6 keer zacht, want daar wordt je paard ook niet wijzer van.
Waarbij ik absoluut wel vind : Eigenlijk wordt het paard dan gestraft voor de slechte timing en de inconsequentie van de rijder, ik ben me daarvan bewust, maar je moet érgens kunnen beginnen....

Groet, Pien

Sky schreef op donderdag 18 mei 2006, 8:46:


Nee, ze voelden zich absoluut niet aangevallen, ze geven me juist goede informatie over Mazir, maar ze vonden dat de teksten wel eens zouden impliceren dat het probleem te wijten was aan hun ranch (wat dus niet zo is, het lag aan de vorige eigenaar) en ze wilden het graag zuiver houden.
Ik ook, en dus heb ik het zo maar even opgelost.
Ik zou het ook niet prettig vinden als dat mij zou overkomen.

Het gaat trouwens fantastisch met Mazir, met dat paard is echt niks (nouja, heel weinig) mis ! Zijn bijtgedrag is al zo goed als over.
Hij had erg de neiging om 'in je persoonlijke ruimte te komen' maar ook dat is zo goed als opgelost, of in elk geval goed onder controle.
Ik schat nog een paar keer oefenen en dan zijn we daar doorheen.

Ik wil hem alleen laten checken door de osteopaat voordat ik de eerste keer op zijn rug kruip, want ik vrees dat het bijtgedrag ook te wijten is aan het slecht passende zadel van de vorige eigenaar.

Als ik dat niet oplos en zó op zijn rug kruip ben ik zo weer terug bij af, dus dat doen we maar niet he....

Groetjes, Pien

Piet schreef :


Tuurlijk, die hebben wij hier ook hoor. Mijn eigen BD bijvoorbeeld.
Ik denk wel dat de meeste onervaren paarden het in het begin best spannend vinden, daarom is het goed dit langzaam opgebouwd te oefenen en in het begin een rustig en ervaren maatje mee te nemen.
Daarbij komt ook nog eens dat niet ieder paard graag van plek wisselt (niet in Shiny's geval dus). BD wel, die wordt helemaal zenuwachtig in een andere omgeving, en al helemaal zonder haar vriendjes, En ook al ondernemen we verschrikkelijk veel samen, ik doe haar geen plezier haar in haar eentje mee te nemen in een onbekende omgeving. Ik heb genoeg paarden, dus laat ik haar net zo lief thuis.

Komende week ga ik in Roosendaal beginnen aan de opleiding tot CR instructeur en dan gaat Holly met me mee. Da's een veel meer ontspannen paard en haar maakt het geen snars uit waar we heen gaan, da's zo'n oude rot....

Toch moet ik zeggen dat dit bij BD voornamelijk een onervarenheidsprobleem is. Tis alleen de vraag of je daar doorheen wilt gaan of niet, ik wel, ik heb extra een trailer voor het oefenen in trailerladen aangeschaft. Ik moet er niet aan denken, Piet, dat er een crisissituatie ontstaat en ik met een doodziek paard een uur moet grondwerken om hem de trailer in te krijgen of erger nog : een zweep of een berg druk zou moeten gebruiken om een paard onder stress een voor hem onbekende situatie in te jagen....
Ik heb het één keer moeten meemaken en dat was verschrikkelijk voor het paard dat vlak daarna in de trailer gestorven is.

Maar ik begrijp je wel het lijkt dus meer jouw aversie tegen dat trailergedoetje te zijn dan dat je het nu waard vindt om erdoorheen te gaan.... Kan toch?!


Greetz, Pien

Huertecilla schreef op dinsdag 23 mei 2006, 13:58:


Pascal, wij rijden één keer per jaar mee in de paardenzegening en dat zijn ook heel wat paarden bij elkaar. Ik moet er niet aan denken met zo'n grote groep te gaan gallopperen want dat geeft geheid ongelukken.
Ik zou er in elk geval nooit aan mee durven doen.
Er hoeft maar één stalpaard de kolder in de kop te krijgen en aan het bokken te slaan en de rest maakt het dolletje wel kompleet.
Drafje ; leuk, maar veel meer kun je met zo'n grote groep niet verwachten.

Wat je kunt doen is een langzame- of een beginnersgroep met daarin ook jouw pas ingereden paard en een snellere- of gevorderdengroep samenstellen, zo houd je het leuker.
Of je spreekt af dat iedereen blijft stappen of draven (maar dan is 5 uur slenteren érg uitputtend). Of je splitst op een gegeven moment de groep in tweeën.
Zo houd je het veilig.
En ik weet zeker dat het dan net zo goed nog gezellig is.

Veel plezier !
Pien

Michiel schreef op dinsdag 23 mei 2006, 15:58:


Ow hellep.... en dan ook nog galloperen met zo'n groep niet verkeersmakke paarden?

Nee toch he ?!
Pien

Christel Provaas schreef op dinsdag 23 mei 2006, 14:21:


Winner heeft ook perioden dat hij hoest bij het aandraven (altijd bitloos).
Hij heeft nou eenmaal wat snel geirriteerde luchtwegen en ik heb de pot foenegriek klaarstaan, als het erger is helpt hem dat goed (heb het ooit 2 keer moeten geven hoor....)
Maar je moet natuurlijk de oorzaak wegnemen.
Bij ons kwam het dit keer doordat ik lijnzaadkoek door de granen gemengd had en dat is erg poederig. Nu dit op is , is het hoesten ook over.
Zo zie je maar weer....

Pien

Ps : Volgens mij is Ventipulmin een antibioticum, dat geeft je toch niet zomaar.... ?!

marielle schreef :

Ik denk dat Winner het inademt als hij met zijn snuffel in zijn emmer hangt. Het is ook erg fijn spul, ik had het gekregen en zal het niet weer gebruiken om die reden.

Groetjes, Pien

Nils Vellinga schreef op dinsdag 23 mei 2006, 22:45:


Het is poeder. Maar op de verpakking staat KOEK.
Groet, Pien

Geertje schreef op zaterdag 27 mei 2006, 21:32:


Hoi Geertje, Joyce is evenwichtig genoeg met paarden om aan een veulen te beginnen, ze is geen beginner meer en ik denk dat het wel eens heel leuk zou kunnen worden.

Zoals wij het met Spirit gedaan hebben :
Holly is tot 2 maanden voor de uitgerekende datum bereden, toen was het wat haar betreft echt wel goed geweest. Niemand kon voorzien dat Spirit pas 2 maanden na de uitgerekende datum geboren zou worden....
Toen hij een maandje oud was, zijn we weer aan het werk gegaan met Holly, in eerste instantie stappend met Spiritje ernaast (waarbij HIJ alle voorrang had, dus ook met drinken). Na een aantal weken hebben we hem geleerd bij de rest van de groep te blijven als mama aan het werk was en dat is nooit een probleem geweest, Holly vond het wel best zo en Spirit had bergen peettantes die zich nu nog druk lopen te maken als hij (inmiddels een jaar) te lang van hun weg is.
We wennen Spirit er nu aan om ook alleen met ons op pad te gaan (wandelen) en dat gaat prima!

Over het algemeen is het in het begin leuk dat veulen los naast je te hebben lopen , maar na een paar maanden is de lol er wel af, want het veulen gaat lopen klooien, bokken, overal in bijten, op mama springen enz en dat was erg onhandig, dus hup, achter een draadje en dat had hij heel snel in de gaten. Holly wilde hem toen al niet meer laten drinken als zij aan het werk was, daar hebben wij niks voor hoeven doen ! Na de les mocht hij altijd komen bijtanken.

Holly is bevallen met Steffie erbij, maar we hebben haar de eerste dagen apart gehouden vanwege de vele veulenpikkers (oa BD) die naar hem liepen te lonken en hem wegdreven van zijn mama, Holly werd dat geirriteerd, maar ze is niet het type paard dat terugvecht dus moesten wij voor haar opkomen. Ik geloof dat we hen na een paar dagen in een rustige groep gezet hebben en nooit is er ook maar één paard geweest dat Spirit scheef aangekeken heeft, sterker nog : Zo'n veulen krijgt in dat eerstejaar alle privéleges en kan overal aanschuiven. Nu wordt dat door de andere paarden niet meer zomaar geaccepteerd hoor.... en dat is goed, want hij is hengst en wordt nu goed opgevoed door de rest van de groep. Spatjes hoeft hij voorlopig niet te hebben, da's weer een enorm voordeel van een groep met alle leeftijden door elkaar, er zijn voldoende oudere paarden waarvan hij kan leren. De merries hier voeden hem op, hij hoeft niet te proberen bovenop hen te springen, en van de ruinen leert hij klooien en gekke spelletjes, daar zijn mijn merries weer niet erg in voor, die zijn een stúk serieuzer !

Een paard dat gezond in de kop is (zoals jouw paarden, ook Zaaf) zullen nooit wat doen aan een veulen, die weten dat het klein en kwetsbaar is en zullen het eerder nog beschermen, zou ik me niet te druk over maken.

Het is vreselijk leuk om je eigen merrie een veulen te laten krijgen, dan kun je het hele proces meemaken. Over een paar weken is Bombita aan de beurt, en weer zijn we benieuwd en verwachtingsvol!

Groetjes, Pien

Pascal de Boer schreef op woensdag 31 mei 2006, 7:14:


Bah ! Wat wordt er toch gesold met dieren, ik zie het te vaak om me heen.

Gisteren een telefoontje gekregen van een wanhopige mevrouw die ongewild en ongepland 2 stokoude pony's 'gekregen' heeft van haar oude zwaar dementerende schoonvader. Zij heeft niks met paarden maar wil ze graag schenken aan iemand in de hoop een goed tehuis voor ze te vinden waar ze de rest van hun leven samen kunnen blijven. Nou, wat ze daar allemaal voor idiote reakties van zogenaamde paardenlui op gekregen heeft.... Mensen die haar bellen en zeggen : "Waar kan ik ze oplaaien" enz enz. Slacht, geld, etc....
We proberen haar zo goed en zo kwaad als het kan te helpen bij het zoeken naar een goed tehuis, (tips welkom van die opvangadressen).
Ik zal ook een advertentie hier op PN zetten.

Arme dieren....
alles voor dat stomme geld....

Pien

Margot van Lare schreef:

Over status gesproken :
Ik ben afgelopen week begonnen met mijn CR opleiding. (G e w e l d i g !!!!)
Die opleiding werd gegeven op een zeer, zeer nette luxe manege, met alles d'r op en d'r an, warm/koud stromend water, solaruim, prachtig prachtig prachtig....
Paarden keurig in een zaagselbed in hun 4 bij 4 getraliede kooien (ik kan het woord stallen niet meer gebruiken na wat ik daar te zien gekregen heb) met doorgeefluik voor het voer (dan hoef je de box niet open te doen he, wel zo handig....)
Ow, de paarden mochten daar een uur per dag naar buiten hoor (met deken en ingepakte benen) en ik heb in die 5 dagen dat ik er was de poetsplaats, het solarium, zelden ongebruikt zien zijn.
Sjonge jonge, wat glansde het daar....
Op een aantal bordjes op de stallen was geschreven : "weinig hooi s.v.p....."
Zelden ook zoveel mensen eraf zien kletteren als daar....
Zelden heb ik zoveel agressieve paarden gezien die je wilden bijten als je langsliep.... Ik kon die arme dieren amper in de ogen kijken....

Wij ( de deelnemers van de CR clinic) waren toch al erg van het geitenwollensokkentype met onze shabby buitenpaarden zonder ijzers die we een uurtje voor de les naar binnen haalden om op te drogen. Voor mij heerlijk om me tussen gelijkdenkenden te bevinden metwie ik geen discussie hoefde aan te gaan....

Het is op een gegeven moment tot een heftige confrontatie gekomen omdat wij een vrouw verschrikkelijk tekeer zagen gaan op haar paard : Inhakkend met de sporen en vasthoudend aan de slofteugel omdat paardlief niet de hoek indurfde. Een van mijn collegarijders heeft daar een opmerking over gemaakt die totaal verkeerd gevallen is met als resultaat een confrontatie tussen ons, de manege-eigenaar en de toch al geladen paardenbezitster.

Het argument dat werd gebruikt was dat zij zóveel voor haar paard doet : Ze wast hem, hij krijgt te eten, mag in een schone box, af en toe een uurtje naar buiten etc. En als ze wilde rijden moest ie maar gewoon even leuk meedoen want daar had ze hem voor, nietwaar ??? En de slofteugel was omdat ie anders steigerde en daar was ze niet van gediend....
Wij hebben nog getracht haar aan het denken te zetten door haar te vertellen dat er een reden is dat haar paard zo doet, we wezen haar op haar sporen en de slofteugel (op een gegeven moment laat je je verleiden er alles bij te slepen wat je maar kunt aandragen, misschien stom, maar dat gebeurt dan he....) maar dat hielp geen zier en de manege-eigenaar verweet ons dat wij een klant huilend naar huis hadden gejaagd. Waarop wij zeiden dat ze nu misschien eindelijk eens gaat nadenken....
Hij vond ons maar een stel geitenwollensokken k*tten , zei - ie (maar wel 1000 euro verdienen aan ons verblijf he....)

Jakkie he ?!
(maar de opleiding is te gek, ik heb al veel geleerd en ik verheug me op het vervolg in augustus en september).

Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 3 juni 2006, 17:38:


Hm, leuk, Eddy, dat je dit gedaan hebt.
Wij rijden hier al onze paarden uitsluitend bitloos met een side-pull.
Ikzelf ben niet tevreden over een touwhalster omdat dat teveel 'ruis' geeft, en al zeker niet wanneer een rijder zijn handen nog niet stil genoeg kan houden.Verder ben ik niet gecharmeerd van die 2 lussen onderaan de kin, maar dat is persoonlijk; niet alle paarden vinden het prettig iets onder hun kin te voelen bengelen.

Voor degenen die niet weten wat een side-pull is :
De side-pull is een western hoofdstel met meestal een gevlochten neusriem met aan weerszijden 2 ringen waaraan de teugels bevestigd worden (hij staat ook op mijn site).

Bij deze ook mijn verslagje van wat ik vorige week deed tijdens de clicic Centered Riding:

Ik heb daar gedurende die dagen een pony geleend om mee te werken, type New forest, lekker stevig, braaf paardje dat ook in therapielessen gebruikt wordt.
De eerste dagen braaf met bit gereden, maar op dag 3 wilde ik van dat ijzer af en heb ik mijn eigen bitloze side-pull aangedaan.
Het paardje liep precies als met bit terwijl hij dit nooit eerder gedaan had.
Iedereen verbaasd natuurlijk dat dat zomaar kon (het was echt mijn doel om te bewijzen dat je in één keer kunt overschakelen naar bitloos en daarom had ik dit gedaan!).

We hebben zelfs in mijn klasje een 'wedstrijdje' gedaan waarbij ieder zonder zichtbare hulpen moest rijden : Aandraven, gallopperen, zigzaggen, versnellen, draaien, stoppen en weer aandraven enzo. De persoon die zichtbare hulpen gaf was 'af'.
Kleine Mambo de pony en ikke waren de laatst overgebleven.

Weer kunnen bewijzen dat bitloos rijden geen enkel verschil maakt met dat stuk ijzer.

Dat stuk controle zit echt alleen maar tussen de oren van de rijder.

Groet, Pien

Pien schreef .

Piet schreef:

Ach, achteraf denk ik : Had ik nu gelijk dat bit eruit gepeuterd, was het nóg beter geweest. Ik vond ook het gebruik van de neusriem geen prettig idee, maar ik realiseer me dat ik wellicht een kritische zeur geworden ben.
Over de pony en zijn eigenaar niets dan lof, ik was heel blij met hun

Aan de andere kant deed hij het erg goed en toen ik na een paar dagen het bit eruit liet bleef het exact hetzelfde dus ze hebben goed 'het verschil dat er niet was' kunnen zien.
Ik hoop dat er ogen open gegaan zijn, er werd in elk geval wel de nodige aandacht aan besteed.

Vind het ook wel wonderlijk : Van de ene kant gelijkgestemden die over het algemeen hun paarden ijzerloos (en zelfs een paar natuurlijk bekapt waaronder de pony) , dekenloos en stalloos houden, maar dat de volgende stap bitloos kan zijn was nog lang niet overal doorgedrongen.

Maar dat komt wel.
Gewoon het goede voorbeeld blijven geven.
Ooit he....

Greetz, Pien

(Godverdegodver, gisteren gezien dat er een paard van het kruiskruid heeft lopen snacken, ik denk Mazir, was gelukkig maar één dag, maar toch....Actie dus!)

e m kraak schreef :

Waarom vinden mensen het toch altijd zo belangrijk om hun paarden te longeren? Waarom niet gewoon lekker wandelen of langs de fiets laten lopen als je vindt dat je paard lichaamsbeweging nodig heeft ?
Longeren (in een rondje lopen) is zo belastend voor oa de gewrichten van je (jonge) paard en zo verschrikkelijk afstompend !
Ik zie er werkelijk helemaal geen voordeel in, tenminste niet voor het paard.
Ik snap het niet, zoals ik wel meer niet snap in deze paarden (pardon, ménsen)wereld.

Groet, Pien

jose schreef:

Waarom kan dit niet naast de fiets bijvoorbeeld ? Lekker lange rechte stukken draven, mooi tempo, afwisselende omgeving, uitdagingen onderweg, heuveltje op, heuveltje af, en tevens wat lichaamsbeweging voor de tweebener?

Of lekker bergop wandelen, rustig stapje, offeh....achterwaarts bergop. Doet volgens mij veel meer dan aan een touwtje rondjes lopen, al dan niet met een zweep erbij want het paard moet toch dóór he....

Mijn jaarling kent de benodigde stemhulpen al, we wandelen heel wat af, hij hééft me toch een gespierde kont (naja, tis wel een QH), luistert perfect.
Ik weet niet of ie over de rug is, wat is over de rug in jouw taal?
Krijg ik hem zo niet over de rug?
Kun je dat alleen bewerkstelligen door hem rondjes te laten lopen aan een touwtje? Of aan 2 touwtjes?
Mis ik iets?

Ow, ik snap het al : Al dat gewandel en neemt teveel tijd in beslag, dat gefiets is te inspannend. Zullen we het maar niet hebben over bergop enzo

Echt, ik ben nog niet overtuigd....
Ik blijf longeren stom vinden !

Pien