Vitelli schreef op donderdag 22 juni 2006, 18:47:
> Marianne Sychold schreef op maandag 19 juni 2006, 14:16:
>
>> Dit paard heeft meer stimulansen nodig, oefeningen

> Level 1 niet te lang over doen zegt Eddy altijd. Veel te saai
> voor een intelligent paard !!
>
> Natuurlijk ik
Toen ik mijn Welsh Cob Mike 1,5 jaar geleden kocht was hij met buitenrijden 'bom proof'. Ik wilde met hem aan Natural Horsemanship gaan doen d.m.v. de methode van
Parelli. Level 1 hadden we in 3,5 maand officieel gehaald via een mini kamp met Eddy Modde.
Toen kwam ik in persoonlijk slecht vaarwater. I.p.v. door te kunnen met Level 2 heeft Mike vorige zomer alleen maar in de kudde op de wei gestaan... Eind vorig jaar was ik weer redelijk zover dat ik
Parelli weer kon gaan oppakken. Maar door veranderde omstandigheden op de pension stal kon ik weer niet verder...
Ik besloot ondanks dat het van
Parelli pas aan einde Level 2 mag toch om tijdelijk buitenritten te gaan maken met bit. Maar Mike is inmiddels al lang niet meer bom proof. Kwam hij bij de bossen vandaan: sinds hij bij ons in een weide-landschap staat zijn bossages toch wel eng... En bij ons hebben vooral boerderijen dat om zich heen. Plus vaak blaffende honden... Terwijl zijn vorige eigenaar zelf twee honden had. Maar die zullen niet zo aggressief tegen hem geblaft hebben.
Mike is bijna 10 jaar (a.s. donderdag

) een Alfa met nog wat hengsten manieren, erg 'mouthy': moet overal met zijn mond aan zitten, inderdaad niet bang voor allerlei soorten voertuigen, van fiets tot vrachtwagen en ook niet snel geïmponeerd door ongemak (pijnprikkels). Voorbeeld van het laatste: Hij heeft momenten dat het hem niet boeit om zijn hoeven na te laten kijken en eventueel uit te laten krabben. Op zo'n moment moet ik helaas als fase 4 de hoevenkrabber naast het knijpen in zijn zwilwrat in zijn been prikken! En dan nog gaat het van: geeeeeuw... okeeeee... vooruit dan maar.... Inentingen? Maalt hij niet om, hij geeft geen krimp... Tandarts? Mwoookeej, niet echt leuk dat geveil over mijn kiezen maar ach...
En dat is de rode draad die door onze relatie heenloopt: als hij zin heeft werkt hij perfect mee maar o wee als iets hem niet boeit of hij het niet ziet zitten... Dan moet ik hem echt overtuigen dat ik toch wel erg graag wil dat hij meewerkt met wat ik van hem vraag.
Één van de basis principes van
Parelli is dat je een paard de kans geeft fouten te maken om die daarna te corrigeren. Zo leert volgens
Parelli het paard ZELF verantwoordelijkheid op zich te nemen. En zelf ook na te denken. Mike is een erg slim paard hij leert snel en ook hij is dus gauw verveelt. En ook is hij erg gevoelig denk ik. Nadat ik hem 1,5 jaar geleden gekocht had kwam hij sinds 5 jaar weer in een kudde terecht bestaand uit beide geslachten en diverse leeftijden. Een kleine 18 jarige merrie was de leidster. Mike werd meteen haar grote vriend én hij bleek goede Alfa eigenschappen te hebben. Hij laat ook heel mooi zien dat ook een Alfa paard een lagere in rang in fases op zijn/haar nummer zet dus niet direct van 'klabang'.
Hij was de koning te rijk! Afgelopen winter werden er echter voor overdags paddocks aangelegd zodat de buitenbak in de winter niet meer als grote paddock gebruikt hoefde te worden en vrij bleef om in te werken. Elk paard kreeg zijn eigen paddock. Voordeel was dat we onze paarden nu overdag ook hooi mochten voeren, nadeel voor Mike was dat de kudde uit elkaar gehaald was. Ik heb aan hem gezien dat hij daar moeite mee had. Dat hooi overdag was wel een troost want ook Mike is dol op eten. Maar dat contact wat er niet meer kon zijn... En zijn grote vriendin was ook nog weggegaan met haar mens naar een andere stal... Wel zette ik hem als het kon regelmatig even los met diverse andere paarden maar voor hem was dat niet voldoende.
Nu zijn ook wij samen met een andere stalgenote en haar paard verhuisd naar een andere stal. Door ziekte omstandigheden aldaar kunnen we weer even niet verder met
Parelli Level 2. We werken voor de zekerheid eerst een tijd vanaf de wei voordat we gebruik gaan maken van de fasciliteiten bij die stal. (O.a. een round penn

)
We zijn dus weer hoofdzakelijk aan het buitenrijden, of lopen met onze paarden aan de hand een rondje om. Maar eigenlijk is Mike er nog niet aan toe om vanaf zijn rug buiten langs de weg bestuurd te worden. Al helemaal niet met touwhalster. Gelukkig is het op deze locatie vrij rustig langs de weggetjes, maar er komt wel eens iets langs. Dus volledig vertrouwen en gehoorzaamheid is wel wenselijk. En dat mist nog... Eigenlijk is dat einde Level 2 stuff.
Wat zal ik doen? Toch proberen of ik met
Parelli in mijn achterhoofd maar wel met bit en sporen om in uiterste nood een voor Mike geschikte fase 4 te kunnen bieden kijken of oefening kunst baart en hij mij in voor hem enge situaties volledig gaat vertrouwen... (immers als ik hem met lichte dwang toch ergens langs weet te krijgen merkt hij toch dat mijn beslissing goed/veilig was en hoe vaker dat gebeurt hoe meer vertrouwen hij krijgt???) Of zou het niets met vertrouwen te maken hebben maar meer met 'wie de baas is'? Soms vermoed ik het laatste... En test hij mijn leiders capaciteit uit.
Even voor de duidelijkheid: ik rijd hem zolang hij meewerkend is met neck reining, hoef bijna nooit aan te drijven dus gebruik ik mijn benen alleen wanneer nodig en alleen als hij door mijn zit, en been hulpen heen gaat neem ik contact in de mond (helaas soms behoorlijk nodig maar laat direct los als hij luisterd) en/of gebruik licht een spoor. (Western met stompe wieltjes.)
Of moet ik toch wachten tot we over enkele weken weer verder kunnen met Level 2 en me dus aan het advies van
Parelli houden om niet voor einde Level 2 met bitje en buiten te gaan rijden... Dan maar leuke leerzame dingen doen aan de hand met mijn 2 benen op de grond langs de weg. Zelf heb ik het idee van het laatste. Ik heb voor
Parelli gekozen en ondanks wat stremmingen in de voortgang van het leren via zijn methode moet ik me dan denk ik ook aan zijn principes houden. Hé... we hebben als alles meezit nog jaaaaaren samen voor de boeg toch?
Dat clickeren heeft ook mijn aandacht getrokken. Maar omdat ik voor
Parelli heb gekozen (en die methode me bevalt) en ik Mike juist het bedelen om snoep heb moeten afleren vanaf dat hij van mij was (de vorige eigenaar vertelde dat Mike niets voor je doet wat hem niet boeit zonder snoep beloning).
Dus ik sta daar wat huiverig tegenover. Nu mag hij buiten alleen met zijn neus in het gras als ik hem toestemming geef. Appels, kruidenbrokken en zulks meer krijgt hij altijd vanuit een emmer of van de grond, en pas als ik hem toesta. Als ik (in de winter) op stal hooi kom brengen mag hij er pas van eten als ik het op de grond heb neergelegd. Een enkel keertje krijgt hij iets uit de hand of heb ik iets bij me in een jas- of broekzak. Dat weet hij dan natuurlijk heel goed en dat laat hij wel merken maar opdringerig is hij niet meer. En dat wil ik wel zo houden.
Wat vinden jullie? Ik heb al begrepen dat je kunt clickeren/snoep belonen en toch je space en het paard zijn manieren laten bewaren. Ik denk op de zelfde manier als waarop ik het nu ook doe. Negeren of blocken bij opdringerig gedrag. Maar kan ik met Mike clickeren in combi met
Parelli?