Nils Vellinga schreef op zondag 30 april 2006, 19:31:


Hallo hier Walter,
Ik reageer misschien een beetje laat , was dan ook aan het oefenen voor het nieuwe zomerseizoen dat er aankomt. Dat zomerseizoen loopt over zachte ondergrond, zand of gras,grond. Voor velen een probleem van schuivers als het er drassig bijligt. Vandaag nog een dressuurwedstrijd gaan rijden op blote voeten en geen schuiver. Ik sta er al niet meer bij stil , ik ga er vanuit dat we mooi rechtuit blijven. En als we al eens schuiven is het nooit echt erg.
Wat betreft het trainen op verhard als voorbereiding op het eventingseizoen doe ik het volgende. 4 weken voor de eerste wedstrijd doe ik buiten de normale spring- en dressuurtraining ( ongeveer 5 a 6 uur de week ) 1 maal per week een galoptraining opbouwend.
Eerste week 2km stappen over asfalt , 3km draf en3 km galop over fijne grind en 2 km stap asfalt .Dit alles over verharde maar vlakke ondergrond en in kleine blokken verdeelt. Max 1 min lichte galop maar dikwijls terug aanzetten.
Volgende week langer galop ongeveer 4 min per blok en minder draf.
Verder opbouwen tot blokken van 6 min aan ongeveer 450-480m/min galop
met 6min draf of stap tss , dit alles op fijne grind en asfalt. Tot nu toe geen enkel probleem met de hoeven gehad met de drie paarden.
Het wordt anders als je met deze snelheid over een stuk grof puin gaat lopen , mijns insziens absoluut te mijden want dat is vragen om problemen ook met ijzers , volgens mij veel te groot risico voor verzwikken. Grof puin bedoel ik dan puin van afbraak in de orde van grootte van spoorwegkeien.
Dit wordt noal eens gebruikt om gaten in de veldwegen te dichten . Ik moet er niet aan denken aan de spijkers die er in achterblijven. Ikzelf zal mijn paard nooit trainen om hierover te kunnen lopen .
Laatst heb nog aan de wedstrijdjury gevraagd om een hindernis waar in de aanlooproute zulk puin gebruikt was een laag zand aan te brengen , veiliger voor de paarden , met of zonder ijzers. Maar niet elke organisator doet dit , uitkijken is de boodschap .
Tot nu toe ben ik uiterst tevreden dat ik zonder ijzers aan dit soort wedstrijden kan deelnemen , de paarden hebben er ook geen problemen mee , ik hoor ze toch niet klagen , en ze voelen zelf ook aan als ze voorzichtiger moeten lopen.
Groeten
Walter

Piet schreef op woensdag 3 mei 2006, 7:58:


Hi Piet,
Klinkt goed die ambassadeur , als ik maar geen lintjes moet gaan doorknippen.Bedankt.
Wat je daar zegt van het meer verzameld gaan lopen klopt als een bus . Sinds de ijzers eronderuit zijn kan ik ze veel meer verzameld gaan rijden , zelfs als het helemaal niet glad is maakt het ook een verschil. Hetgaat gewoon veel meer met gevoel dan voorheen .
Vandaag eens geprobeerd om over stukken grovere kiezel te galopperen,
paard loopt gewoon verder zonder zich iets aan te trekken van het verschil in ondergrond SUPER. Ondergrond afwisselend verhard en kiezel op het verhard.
Heb ook eens aandachtig gekeken naar de andere paarden met ijzers die meeliepen over dit stuk en het lijkt alsof die gewoon een klein beetje over de grind glijden tot ze houvast vinden. Kon natuurlijk niet kijken of dat bij mijn paard ook zo is , zat er nl op , want dat is toch wat we er willen mee doen RIJDENRIJDEN......
Groeten

Annemieke B schreef op zaterdag 13 mei 2006, 20:38:


Hallo,
Dit verhaal is bijna identiek aan wat wij beleefd hebben met een van mijn paarden.
Op 4 jarige leeftijd hebben we onze jongste merry aangeschaft ( ze is nu 6). De benen en de hoeven waren perfect in orde . Tot op een bepaald moment ze rechtsvoor begon te manken. De voorhoeven waren ver afgesleten door het vele longeerwerk om ze zadelmak te maken. Toenertijd wisten we niet beter dat er ijzers onder moesten .Zogezegd zo gedaan . Eerst normaal beslagen , bleef manken . Dan met grote opzet , mustangrol. Mankt nog steeds . Na een tijdje stilstaan ( 3 maanden) lijkt er beterschap te komen . Ondertussen de ijzers onderuit gehaald . Terug longeren , terug mank vooral in draf rechterkant. na een aantal DA bezoeken zonder resultaat naar de paardenkliniek voor groot onderzoek fotos, echo , inspuiten in het gewricht.....
Verdikt valt "artrose van het hoefbeen rechtsvoor" . Besluit : Uw paard is goed voor twee dingen meneer , ofwel voor de slacht ofwel ,als je geluk hebt kan je er nog een veulen uithalen . Maar eigenlijk is dat in haar toestand onverantwoord. Je kan je voorstellen wat een opdoffer dit is .
Terug thuis paard weer een tijdje laten rusten . Ondertussen opzoekwerk verricht en proberen te begrijpen wat er aan de hand was.
Teneinde raad een andere DA laten komen.Deze lachte met de vorige diagnose en zei dat het quasi onmogelijk is dat zo een jong paard artrose zou hebben. Na een kort onderzoek eigen aan deze DA ,zijn methode: zenuwbanen activeren (acupuntuur). Diagnose : staat mank aan de rechterachterknie.(totaal anders dan alle vorige onderzoeken, vraagtekens alom)
Deze DA wou helemaal niet van mij horen waar het paard mankte, hij wist alleen dat ze mank stond.Hij wou ze eerst ook niet zien lopen. Op dat moment kon hij ook niet zeggen wat er dan mis was. Hij zou ze inspuiten in de knie om te kijken of er ligamenten zouden gescheurd zijn . Na 3 weken geen beterschap , weerom zelfde DA laten komen , terug onderzoek . Nu zou hij ze terug inspuiten met wat anders want nu wist hij dat de pezen in de knie in orde waren. Toen de inspuiting gegeven werd heeft het paard enorm gereageerd op de prik zelf , de DA cocludeerde odermeer daaruit dat hij op de goede plek zat .
3 weken wachten en inderdaad lichte beterschap . Dan weer zelfde ritueel en nog een derde inspuiting . De DA zei dat na 5 weken de boel opgelost moest zijn en er terug tegenaan kon gegaan worden .
Het heeft nog 8 weken geduurd eer we terug beginnen trainen zijn omdat we zeker wilden zijn dat we niets forceerden. Paard loopt nu heel goed gedurende een jaar al, zonder ook nog maar een keer te manken .
Het uiteindelijke verdikt was : Spierscheur in de binnenkant rechterachterknie.
Wat iedereen op het verkeerde been bracht was dat haar rechter voorhoefbeen lange tijd warmer was dan de andere voeten en dat deze voet duidelijk een verdikking toont.
Deze DA zei me ook dat je niet naar het hoofd van het paard mag kijken om te achterhalen waar het paard mankt , maar je moet alleen naar de benen zien en kijken welke hij iets sneller neerzet dan de andere .
Zo zie je maar dat je niet te snel mag opgeven en ook wel eens andere minder aanvaarde oplossingen moet proberen.
Oh ja onze paarden zijn alle 4 natuurlijk bekapt en zij zijn er uiterst tevreden mee en wij ook trouwens. Indien dit paard niet gemankt had zou ik waarschijnlijk ook niet aan het natuurlijk bekappen begonnen zijn .
Ik hoop dat het je een beetje op weg helpt om een oplossing te vinden voor je paard zijn probleem.

marielle schreef op woensdag 31 mei 2006, 14:12:


Leuk,
Je kan volgens mij zoveel je wil over beton of asfalt galoperen zonder ijzers. Het hoefmechanisme ( de straal maakt hier deel vanuit) vangt de schokken op. Even opletten of er niet teveel slijtage aan de zool optreedt als het paard niet gewoon is om over verhard te lopen.Mijn paarden en ik trainen kilometers lang over fijne grind en harde bodem wanneer het eventingseizoen eraan komt , geen enkel probleem.
Met ijzers over het beton galoperen of draven dan ben je pas echt slecht bezig.Galoperen in mul zand zou problemen kunnen opleveren voor de spieren, omdat daarin de hiel verder wegzakt en de spieren verder uitrekken, de pezen rekken zowiezo toch niet.Maar als je daarop traint scheelt het ook alweer. Ik probeer zoveel mogelijk afwisseling in de bodem te krijgen .

Christel Provaas schreef op donderdag 1 juni 2006, 16:09:


Oeps , foutje......
Galoperen in mul zand is problemen veroorzaken voor de pezen natuurlijk. Extra rek wordt opgevangen door de spieren als je ze maar goed warmrijdt. Nietemin draven en galop in zwaar mul zand is te vermijden.

Coulash schreef op zondag 27 augustus 2006, 20:26:


Vandaag ook weer even in mijn vuist gelachen.
Tornooi gereden , dressuur en springen op zeer gladde ondergrond en modder.
Velen zagen het niet zitten want ze zouden hun ijzers er weer aftrekken en dit jaar is dat al dikwijls gebeurd ivm met de vele regen. De hoeven kunnen niet tegen het vele vernagelen.......of erger ze draaien er ongelooflijk lange kalkoenen in . Er wordt niet bij stilgestaan welke verwondingen dat kan veroorzaken.
Mijn paarden ,alle drie zonder ijzers (NB) , moeten er mee lachen, zij trekken hun niks aan van de modder en schuiven doen ze ook al niet .
Alle drie weeral vooraan in de prijzen , en dat zonder ijzers...........
Nu , de collega ruiters zijn het van ons al gewoon dat er geen ijzers onderstaan , maar je hebt inderdaad gelijk dat velen toch steeds de wenkbrauwen fronsen en het niet voor mogelijk houden , dat kan toch niet goed blijven gaan ? Vroeg of laat schuiven ze toch onderuit , en dan is het natuurlijk de fout van het ijzerloos rijden.
Ik weet wel beter.

groeten
walter

ingrid van der post schreef op maandag 28 augustus 2006, 8:52:


Hi Piet ,
De zoon zijn paard heeft voor het moment de beste hoeven , helemaal zoals het hoort.
Onlangs op een cross had hij zijn twijfels bij het begin . In de waterbak lagen namelijk dikke keien zoals op de spoorwegberm. Even voorzichtig erdoor stappen en de rest in galop zonder een enkele schuiver.
Gelukkig zou ik zeggen of hij begon weer te zeuren over ijzers. Sommigen zijn toch moelijk te overtuigen hé.Als er maar 1 klein foutje gemaakt wordt , onmiddelijk beginnen twijfelen......
We overwegen om voor de echt slopende crossen op harde stenen ondergrond ( vooral in de ardennen )vooraan hoefschoenen te gebruiken. Kwestie van zekerheid, want eigenlijk jakkeren we met een respectable snelheid ( gemiddeld 470m/min) over het terrein. Mijn paard heeft al met de marquis schoenen gelopen , en ik moet zeggen dat ze met meer zekerheid over stenen liep.Het is eigenlijk grappig om haar te voelen voorzichtiger beginnen te lopen op het keien traject en dan te realiseren dat ze schoenen aan heeft en niet voorzichtig meer hoeft te lopen. Zo voel je zelf ook dat je paard het terrein kan voelen zonder ijzers en verstandig loopt.
Op elk ander terrein zie ik geen enkele reden om voor de hoefschoenen te gaan , paarden lopen prima zo.
We zien wel .
Groeten

Nils Vellinga schreef op vrijdag 8 september 2006, 22:42:


Hallo,
Ben mijn tweede seizoen blootvoets bezig in de LRV wedstrijden( zelfs eventing);
Dressuur op het gladde gras is helemaal geen probleem.
Je paard loopt er veel meer verzameld en gecontroleerd over heb ik ondervonden. In het begin moeten ze het gewoon worden maar na een tijdje lopen ze super en zijn zelf voorzichtiger als het moet . Ze rijden als het ware met meer verstand. Ook als ruiter moet je wennen , het rijdt anders maar zeker niet slechter integendeeel.
Succes.
Walter

Hallo,
Heb van de week een ijsje gegeten in de binnenstad van Brugge.
Niks bijzonder zou je zeggen , toch wel . De fjord welke voor het karretje gespannen stond was nl natuurlijk bekapt .
kijk even goed naar de hoeven op . Bijzonder hieraan was dat Jantje ( de ijsventer ) een fervent aanhanger is van NB en er alleen maar goede ervaring ermee heeft . Naar zijn zeggen loopt hij ongeveer 50km op verhard zonder enig probleem . Hij staat met zn ijskar tussen al de beroepskoetsiers welke in Brugge ronddenderen. Hij met zijn blote voeten fjord . De koetsiers staan nogal kritisch . Hun commentaar : jij loopt maar 50km ,wij doen veel meer afstand en kunnen niet zonder ijzers.
Nu , als je de paarden door de stad ziet denderen heb ik daar mijn grote twijfels over dat ijzers wel zo goed zijn , hier kan je bij elke tred , zonder dure camera erbij zoals geillustreerd in een vorig onderwerp barefoot racing, zien dat de hoeven doorglijden . Alsook bij het afzetten er een deel energie verloren gaat door wegschuiven . Het is alsof wij mensen zouden proberen te lopen op ijs.
Wel Jan hopelijk kan je er eentje overtuigen om het te proberen , dat zou al een heel klein beetje de goede richting uitgaan.
Walter

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 6 maart 2007, 11:09:


Hi christina,
Ik train mijn paarden af en toe op het verharde ( asfalt en scherpe fijne grind ) over ongeveer 20 km in draf, galop en rengalop . Als de hoeven, zoals je zegt gezond zijn , dan merk je haast geen verschil voor en na.
Wat er teveel aan zit slijt er dan gewoon af en de hoeven zetten zich naar de natuurlijke stand. Voorwaarde is wel dat je paard ook een deel van zijn tijd loopt op een verharde ondergrond en niet alleen in de weide. Ik heb mijn paddock zelfs voor de helft met geboken asfalt gevuld , waar ze naar eigen goeddunken op kunnen verblijven .
En verwonderlijk genoeg staan ze liever op het asfalt dan op het zand.
Wat Eddy zegt over tredzekerheid kan ik voor uit ervaring voor de volle 100% beamen. Ijzers op beton of asfalt is moeilijkheden vragen.
Groeten
Walter

Esther schreef op maandag 17 september 2007, 20:26:


Bit of geen bit , teugelmank kan je ze altijd rijden . En als dat het geval is denk maar niet dat ze schuimen , zeker niet langs de kant waar ze op de teugel gaan hangen . Schuimen is een teken van ontspanning en goede aanleuning , maar lang niet alle paarden doen dat ook .

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 5 oktober 2007, 11:57:


Zulle we volgende week eens oefenen ??
Wel vermoeiend voor de stier , kan jij mischien zijn........

Coulash schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 18:44:


Iedeereen die een A-ruiterbrevet haalt moet een toets afleggen , bestaat oa uit de huidige verkeersregels. In de cursus staat precies wat moet. Is helemaal niet moeilijk , zelfs kinderen van 7 mogen eraan meedoen.
Dus ..... allen ruiterbrevet halen . Zal binnenkort zelfs verplicht worden om te mogen buiten te rijden , of is het al , weet ik niet.
groeten

Herman schreef op dinsdag 18 december 2007, 19:30:


Herman,

Waarom ga je zo brutaal tekeer tegen 99.9% ????? van de LRV leden?
Denk je nu werkelijk dat er sinds de oprichting door de "agrarier" 50 jaar geleden niets verandert is ?
Bij LRV gaat het alleen om de "sport en het paard" , er wordt nl geen cent verdient op de wedstrijden.
Ik ben de eerste om tijdens de wedstrijden op onregelmatigheden onmiddellijk te reageren , zowel als toeschouwer en als jury.
Reken maar dat het effect heeft.
Ik zal ook niet ontkennen dat het steeds weer dezelfde individuen zijn welke hun paarden met weinig respect behandelen. Dit is in andere federaties niet anders.
Maar ik durf hier toch te beweren dat dit de laatste 10 jaar sterk verbeterd is.Misschien omdat zoals jij het stelt "de bende omhooggevallen nouveau riche" tot een zeer kleine minderheid behoren, en er "zelfs" bij LRV met de paarden rekening gehouden wordt.

Groeten

Ans Jondral schreef op zondag 23 december 2007, 18:48:


Met paarden val je van de ene verassing in de ander , en spijtig genoeg kunnen die soms heel erg onaangenaam zijn hoe goed je er ook tracht voor te zorgen . Sterkte.
Groeten
Walter