eddy DRUPPEL schreef op zondag 16 april 2006, 18:02:


Ik vond de eerste zin van heel aardig. "Ga eens een uur of twee wandelen en vraag niks". Daarachter had kunnen staan : "en doe dit het eerstkomende half jaar......" Wat volgt is helaas weer het toepassen van geweld. Ik vraag me af hoeveel dit paard de laatste maanden (jaren?)al op zijn flikker heeft gehad, ook voor happen en ander ongewenst gedrag. Iedereen kent de "elleboog truc",zal ook best wel gedaan zijn.
Heeft het allemaal geholpen? Niks! Denk niet dat je een paard wat in maanden bepaald gedrag ontwikkeld heeft in een paar keer een half uur weer tot een lief aanhankelijk dier kunt omscholen. Ga buiten wandelen, wordt ipv bijrijder, hoofdwandelaar, leer het paard kennen, beloon hem voor goeie dingen die je onderweg kunt doen, negeer verkeerde. Verbaas hem, laat hem nieuwe dingen ontdekken. Doe eens een uur niks anders dan buiten samenzijn. Geen onderdrukken, want het paard is zo dominant, geen gejoin-up, wat op hetzelfde neerkomt.
Probeer het eens op een andere manier, want deze werkt niet!
Hoe vaak moet Rebbel het nog aangeven?

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Rody schreef op zondag 16 april 2006, 17:00:


Mijn advies: ga de eerste maand alleen maar op je paard zitten, vraag niks, zit stil, stoor hem nergens, laat hem lopen, stilstaan, grazen wat en waar hij wil. Stop met longeren voorlopig ( of voor altijd) wandel zijn spieren warm, zoek een weitje, stap op en laat hem doen.
Zo went hij echt aan jouw gewicht, waar zijn balans ligt. Leiderschap?
Probeer eerst die 100 % vertrouwen te krijgen, dan komt dat leiderschap vanzelf. Duidelijk zijn is een ander woord voor hard zijn.
Wil je dat? Of wil je dat je paard op het lichten van een vinger reageert? op een ietsiepietsie verandering in zit? Zorg dan eerst dat er vertrouwen is, geef hem de kans aan gewicht op zijn rug te wennen , te accepteren zonder nog onzeker te worden ipv het te moeten tolereren en bang zijn te vallen. Je hebt toch alle tijd van de wereld?
Waarom haast je je zo?
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Spirithorses schreef op zondag 16 april 2006, 22:30:

Kun je je voorstellen dat ik met hem ooit zou gaan join-uppen? :)
Och erm!
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

ja, dat is helemaal waar.
Maar het gekke is dat ik nog nooit iemand gesproken heb die zegt: "Ja ik trek mijn paard in zijn mond , soms maar een beetje geschaafd, maar soms tot het bloed eruit loopt, ja, ik schop mijn paard met sporen, kijk maar naar de lidtekens waar ik hem goed geraakt heb, Ja ik doe hem een soort slipketting rond zijn neus en ik trek er keihard aan"

We weten allemaal, dat in de verhalen een bit iets is om net dat kleine beetje meer precisie te krijgen, dus een pink oplichten is genoeg. Die spoor? een aaitje om hem net dat ietsje allerter te laten reageren. Net als een "slipketting" rond zijn neus? die zit er wel, maar wie gebruikt die nou?
Niemand toch?

cindynl68 schreef op maandag 17 april 2006, 8:48:

Om (hoogstwaarschijnlijk) ook even voor Isabel te antwoorden:
Het gaat erom in welke verhouding je met je paard om wilt gaan.
Je kunt je paard naar je laten luisteren omdat ie dat moet, je kunt je paard ook naar je laten luisteren omdat hij weet dat je altijd het beste met hem voor hebt.
Een join-up zie ik zo: Het paard wil bij jou zijn omdat al het andere erger en vervelender is.
In mijn kleine verhaaltje aan Pien, een paar berichten terug, vertelde ik dat ik dat ik los met mijn jonge paard aan het trainen was op een groene graswei.
Dat hij van mallotigheid springend en bokkend, toch exact deed wat ik vroeg, zonder ooit gedwongen te zijn geweest mij als leider te erkennen en zonder ook maar een hap gras te nemen, want we waren toch samen met iets veel leukers bezig?
Ik weet dat hij mij als vaste waarde in zijn leven respecteert, hij weet dat dat hij van mij niets onredelijks hoeft te verwachten.

Ik ben er van overtuigd dat er geestelijk weinig zwaarder is dan een join-up, dan laat ik lichamelijke mishandeling natuurlijk buiten beschouwing,
Het is geschikt om wilde paarden te onderwerpen en misschien om een verschrikkelijk onhandelbaar paard even tot wat rede te krijgen.
Maar ben eerlijk doodsbenauwd dat het heel vaak is : hee, mijn paard luistert niet, we gaan ff lekker join-uppen dan luistert ie weer wel.
Zonder dat in eerste instantie gekeken wordt waarom het paard niet luistert en de oorzaak bij de "leider" te zoeken.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

van lennep schreef op maandag 17 april 2006, 9:37:


Een paard heeft bovendien blootsvoets altijd meer grip dan met een ijzer. Als het glad is worden onder een ijzer kalkoenen ingedraaid.
En die zijn voor de voeten en benen nog even een graadje erger.
Het is simpelweg een keuze voor de gezondheid van je paard die je maakt.
Als het glad is horen er geen dingen van een paard gevraagd te worden waardoor hij uitglijdt of kan vallen.
Dan valt dat onder de kop dierenmishandeling.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

van lennep schreef op maandag 17 april 2006, 10:12:


Esther, de join up is altijd een straf. (Daarom begrijp ik niet hoe je tot een wederzijds betere verhouding zou kunnen komen door te join-uppen, maar dat wil iemand me best wel uitleggen denk ik :) )
Dus als je zoiets wil gebruiken..... Hoe zit het dan met de 3 seconden regel? Weet je paard na 2 weggejaagde rondjes nog waarom hij de straf kreeg? Loopt ie zich te schamen?
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

eddy DRUPPEL schreef op maandag 17 april 2006, 12:21:


Ook een mooie is: met heel Antwerpen maar niet met mij.
Het is altijd typisch dat andere manieren dan het gebruiken van geweld, of macho onderdrukking van een dier, altijd afgedaan wordt als mensgerelateerde onzin en dat psychische schade daar niets mee te maken heeft. Linkse softy's had je in dit verband ook nog kunnen gebruiken.
Nu je het toevallig over kinderen ook hebt: Het is bewezen in de gedragskunde ( vanmiddag zat er op het terras in mijn tuin met een Leffe in de hand zo'n doorgestudeerde (mannelijke) Nanny over te vertellen) dat genegeerd gedrag binnen drie weken uitgedoofd is, wat het ook is, als het goede gedrag beloond wordt. En hij had er nog maar 1 op! maar ja, logisch, da's een watje natuurlijk.
Ook bij de opvoeding van jonge kindertjes is er dus geen enkele aanleiding om dit met lijfstraffen aan te pakken.
Dominantie, ofwel overwicht kan op een natuurlijke manier ontstaan.

De join-up die in een kudde gebeurd is eigenlijk het uitvoeren van een doodstraf, die onderbroken wordt omdat het paard genade wordt geschonken.
Voorbij gegaan wordt er dan aan de waarschuwingen, die het jonge paard gekregen heeft , voordat het zover kwam.

De join-up is dus eigenlijk de laatste en strengst mogelijke straf.
Wat heeft je paard gedaan dat je hem voor zijn gevoel moet doodwensen? Niet geluisterd? Zijn eigen wil doorgedreven?

Opvoeding is een langdurig proces. Beloon het goede, negeer het foute gedrag en je hoeft niet te slaan. Zorg dat je paard je gaat vertrouwen en ga vanuit die basis verder.
maar ja, dat vraagt meer kennis van een opvoeder dan een elleboog in zijn gezicht te planten.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Tineke Nolet-Verdel schreef op maandag 17 april 2006, 12:32:


Moet het niet zijn : wat een prachtig cadeau aan je paard? :)
Ik sluit me natuurlijk van harte bij alle blije reacties aan !

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

jan seykens schreef op maandag 17 april 2006, 12:42:


We doen dit om een voet in optimale conditie te brengen van een gemiddeld paard, gebruikt onder gemiddelde omstandigheden,
rijtijden, belasting enz. Als je eenmaal een gezonde voet hebt, kan het geen kwaad de steunsels wat langer te laten, mits ze niet over de zool gaan groeien en het paard voldoende gebruikt wordt zodat het verminderen van mechanisme gecompenseerd wordt. Een mustangrol kan best wat veranderen als je zeker weet dat dan het paard 2 maanden later niet alleen op de hoefwand gaat lopen.
Ik durf zo'n advies pas te geven als ik weet welke kennis iemand zelf heeft. Maar natuurlijk zijn afwijkingen op het thema mogelijk, als je weet wat je doet.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Spirithorses schreef op maandag 17 april 2006, 16:49:

Natuurlijk Pien, ik was heel enthousiast toen ik zijn boeken las, hoe die man dat met wilde paarden allemaal uitgedokterd had en integenstelling tot zijn vader niet dat absurde geweld nodig had.
De verbetering en de snelheid waarin die verbetering plaatsvond was enorm. Ook hoe hij dit deed voor de Engelse Koningin vond ik een staaltje van vakmanschap.
Zoals er inderdaad nu shows in elkaar gestoken worden waarbij de paarden eerst van te voren beoordeeld worden en daarbij het idee aan het publiek gevend dat dit het antwoord voor elk antwoord paard is en dat je op die manier een paard moet trainen stuit me enorm tegen de borst.
Het gaat me ook niet om mensen die weten wat ze doen en goed met hun paarden omgaan, nee, het gaat me om het jonge kind wat join uppen even gemakkelijk zegt als hoeven schoonmaken
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

ElkeW schreef op dinsdag 18 april 2006, 8:16:

?? Dat doe ik niet. Misschien Pol wel, maar ik niet!
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

MarjanS schreef op dinsdag 18 april 2006, 12:14:


Dit is werk voor een professioneel natuurlijk bekapper. Ijzer ervan onder en een nieuwe hoefwand onder begeleiding laten groeien.
Elk bevangen paard heeft een losse hoefwand , het hoefbeen hoort eraan vast te zitten. Het kan gemakkelijk een half jaar duren voordat het dier weer wat beter gaat lopen , als jij er ook de juiste omstandigheden voor creeert. Natuurlijk voer, en zoveel mogelijk beweging.
Laat eerst een prof. het paard de eerste tijd verzorgen. Als je de cursus gevolgd hebt moet je in staat zijn om het daarna zelf bij te houden.
Het is te genezen, maar je moet wel weten wat je doet.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

MarjanS schreef op dinsdag 18 april 2006, 13:37:


It depends....
Belangrijk om achter te komen hoeveel botverlies er is in het hoefbeen.
Ik weet niet of er foto's gemaakt zijn van de voet. Door de bank genomen wordt meer dan 50% botverlies als ongeneeslijk gezien.
Je ziet maar weer dat een ijzer met een zool helemaal niks helpt tegen hoefbevangenheid. De benamingen zeggen me allemaal niet zoveel. Er is Founder, laminitis, sincker, ondergeschoven ?? en gekanteld hoefbeen. Het kan nog door de zool heen ook, het zal wel. Meestal is allemaal min of meer van hetzelfde.
Een hoefsmid die met zijn handen in de lucht staat en zegt, doe maar slager.
Probeer dus echt aan de weet te komen of er foto's zijn gemaakt en of het been ernstig vervormd is of veel botverlies heeft.
Is dat niet het geval, dan komt het normaalgesproken allemaal goed.
Als er foto's zijn zou ik zaterdag even flink met Pien en Jack overleggen. Succes met de cursus. Je moet vragen naar de huissoep! :)
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

anton1973 schreef op dinsdag 18 april 2006, 21:42:


Pffffff, als je nou eerst eens een beetje huiswerk gaat doen, dan leer je misschien dat de tijd niet 50 jaar heeft stil gestaan.
Sla jij er nou maar gezellig een ijzertje onder joh, dom gehouden klanten voorlopig genoeg, niks om je over op te winden.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk