Patrick Roose schreef op vrijdag 14 april 2006, 18:26:


Wanneer komt de veearts? Vandaag nog hoop ik? Morgen?
Hoe langer je wacht, hoe meer pijn het gaat doen.
Steeds meer spanning op de uier, waardoor aanraking steeds pijnlijker wordt.

Sterkte.

Isabel

MarjanS schreef op vrijdag 14 april 2006, 21:24:


heb het ook nooit kunnen vinden,

Isabel

Sky schreef op zondag 16 april 2006, 23:43:


Kan je uitleggen wat je nou zo geweldig vindt aan de join-up.
Als het enige is: paardentaal, dan ben ik het meteen al niet met je eens.

Dus behalve dat het paardentaal zou zijn, wat het volgens mij niet is, waarom denk je dat het een slimme manier van omgaan met paarden is?

Isabel

Sky schreef op maandag 17 april 2006, 0:08:


Ja, is goed uitgelegd wat he bedoelt.

Maar in mijn ogen tegenstrijdig.
Zoals ik het zie, is dat je eerst het paard wegstuurt, en dan ga je wat mij betreft al de fout in.
Dan, zeg je kom maar hier, ik ben ook lief.

In mijn ogen maakt dat je juist onbetrouwbaar, want wat wil je nou? weg of hier.

Oneerlijk dus.

Ik ben zelf liever een eeuwige rots in de branding.
Altijd dezelfde.
Paard doet iets niet zoals jij dat voor ogen hebt? Pas je aan, zodat paard wel de kans heeft om te doen wat jij voor ogen had.
En waarom moet paard doen wat jij wil, waarom moet hij gaan waar jij wil? Wat maakt jou zo veel beter dat jij bepaalt wat er gebeurt? Paard heeft eigenlijk altijd een hele goede reden om niet te willen gaan waar het niet wil gaan.

Met de Roberts methode maak je je paard tot slaaf. Als dat is wat je wil, dan bereik je inderdaad je doel.
Ik heb liever lol met mijn paard, en probeer te doen wat we allebei leuk vinden, dus zoek ik naar een weg waar ik duidelijk kan maken wat ik leuk vind, en waar mijn paard mij duidelijk kan maken waarom hij niet zou willen wat ik wil, en mij vertelt wat hij wel wil en waarom.

Ik weet dat ik dat nooit en te nimmer met een join up zou kunnen bereiken.

Wil niet zeggen dat Opal alles mag. Maar ze moet me wel vertellen wat ze wil, ik zal haar laten weten dat ik dat begrepen heb, en dat dat niet altijd kan, net zo min als altijd kan wat ik wil.

Opal vertrouwt me, ik ben niet de leider, maar ze heeft haar eigen leiderschap en zelfvertrouwen opgebouwd, en van daaruit bouwen we verder.
Voordeel: nooit paniek, nooit halsstarrig, altijd meedenkend.

Ieder het zijne, maar Roberts is voor mij synomiem met onderdanig maken, en daar heb ik persoonlijk geen enkele behoefte aan.

Isabel

Spirithorses schreef op maandag 17 april 2006, 16:36:

> Ik maak mijn paard niet tot slaaf, Isabel, misschien dat ik wel
Hai Pien,

ik schreef dat ook meer in zijn algemeenheid, en was wat verbaasd eigenlijk toen ik las dat jij een join up had gedaan. Ben blij dat je het uitgelegd hebt, ik denk dat het voor veel mensen nu een stuk duidelijker is. Ook en vooral dat een join up iets is wat je niet zomaar even doet.
Ik ben het helemaal met je eens.

Isabel

Trudy schreef op maandag 17 april 2006, 18:27:


Ilona legt het duidelijk uit in bericht 7942 op HN.

Isabel

Niki schreef op dinsdag 18 april 2006, 20:00:


Klopt dat het mijt zou kunnen zijn.
En het middel heet Frontline.

Isabel

marielle schreef op dinsdag 18 april 2006, 22:29:


Tuurlijk joh.
Maakt een paard allemaal niets uit, zijn een soort robotten, en als ze maar andere robotten om zich heen hebben, is het allemaal ok.


Isabel

marielle schreef op dinsdag 18 april 2006, 22:37:


Nee, dat meen ik niet.
Ik heb nog nooit zulke kwatsch gehoord.

En ja, mijn Opal is ook depri als ik weg ben.

Isabel

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 18 april 2006, 22:44:




Volgens mij is de verjaardagsdrank je naar t hoofd gestegen.

Paard vergeet zijn paardenvrienden? Ik hoop dat je morgen niet een al te erge kater hebt.

Isabel

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 18 april 2006, 22:57:


Ik heb geen enkele gal om te spuien.
En ik lees wat je schrijft, maar duidelijk ben je niet.

En kan je een paar van die 100en wetenschappers noemen, en misschien verwijzen naar wat litteratuur?

Begrijp namelijk niet waar je het over hebt.

Isabel

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 18 april 2006, 23:04:


Geen.
Heeft alleen niets te maken met de vraag van Marielle.
Dat ze een eigen kudde vormen, wil niet zeggen dat ze hun oude makkers vergeten.
Isabel

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 18 april 2006, 23:32:


Wat is mijn eigen land?

En waarover is hierover?

Heb je het over 1 enkel wetenschappelijk bewezen theorie? En wat is die theorie dan?

Ik citeer je:
"Een paard heeft net zoals elk zoogdier een primitief , basaal gevoel van honger dorst , pijn , angst , rust enz....De vriendschap onder paarden bestaat niet er is een soort van verbondenheid die paarden op hetzelfde niveau(rangorde) steun doet zoeken bij elkaar en samen staan we sterk . Een (vriendschap) van 2O jaar is op één dag vergeten (zie de oude generaal onder andere) en indien mogelijk wordt snel een andere "vriend" gezocht. Een paard is geen mens en je hoeft het niet met mij eens te zijn , dat vraag ik ook niet hierover zijn al tientallen jaren onderzoek gevoerd net vanuit die verhalen van paarden die sterven voor hun generaal (napoleon) of hun ruiter uit de slag halen (bucephalos alexander de grote) en daarna sterven aan hun verwondingen . Maar waarom wordt dit als een negatief punt ervaren voor het paard ? Of ervaar je het als een verlies voor jezelf omdat dan het paard niet is wat je dacht? Hierdoor is hij miljoenen jaren kunnen overleven . Een merrie die haar veulen verliest wordt de dag erna gedekt door de hengst. Bij een paard dat van zijn jarenlange eigenaar wordt weggehaald en op een grote wei komt bij zijn soortgenoten zie je niks dan tevredenheid , mist hij dan zo zijn "baasje"? Nogmaals je moet rekening houden met wat een paard is door zijn eigenheid te willen veranderen, romantiseren bega je meer kwaad dan goed."

De theorie dat vriendschap onder paarden niet bestaat, en dat is volgens jou wetenschappelijk bewezen??

Nou, kom maar op dan met al die wetenschappelijke betogen hierover.

Isabel

Spirithorses schreef op dinsdag 18 april 2006, 23:29:


Pien,
waar het om gaat is dat een join up niet iets is dat je zo maar eens voor het tijdverdrijf aan je paard voorzet.

Mensen die er een vaag idee van hebben, omdat ze er wel eens wat over gelezen hebben op het i-net of in dat leuke paarden magazine, denken, kom, vandaag gaan we eens join uppen.

Dat is niet een goed idee, vind ik.

Net zoals het naar mijn mening niet een goed idee is, om te denken dat een join up een oplossing voor welk probleem dan ook is.

Dat heb je zelf allemaal al prachtig uiteengezet.

Dat het in goede handen, onder goede begeleiding, een nuttig stuk greedschap is, zal best, al kies ik er zelf voor het niet te gebruiken, maar zoals eerder gezegd, dat is een persoonlijke keuze.

Maar ik word wel wat onrustig, als er op een forum zo losjes wordt geschreven dat de join up de oplossing is. Dat kan je niet weten, als je paard, mens en probleem niet met eigen ogen gezien hebt.

Isabel

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 19 april 2006, 15:42:

Zoek zelf....
vreemd, maar afgezien van louis en nog zo wat heb ik het allemaal al gelezen, dus laat maar.

Laat mij maar op mijn eigen manier over paarden nadenken, ik heb weer genoeg van dit nutteloze gezeur.

Isabel