Trudy schreef op dinsdag 11 april 2006, 13:21:


Waarom doen ze er dan aan mee? Niemand die ze dwingt, hoor!


DAAROM geven we juist PZP. Dan kunnen ze lol hebben zonder dat er meer paarden van komen.

Groeten,
Frans

Piet schreef op woensdag 12 april 2006, 9:26:


Helemaal mee eens. Het is sowieso oneigenlijk gebruik van het album, want het reactievenster is, zoals in de kop vermeld staat, niet bedoeld voor het stellen van vragen, of het aangaan van discussies.

Ik onthou me dan ook van reacties, ben inderdaad bang dat straks mensen die niet eens weten hoe ze gereedschap moeten vasthouden, niet weten hoe de onderdelen heten, deze foto's als leidraad gaan gebruiken, en als het dan niet goed uitpakt (meer dan waarschijnlijk) is dat weer een bewijs dat "natuurlijk bekappen niet werkt". Niet alleen de vraagsteller, maar ook al de mensen die de foto's en het commentaar nasnuffelen, denken dat dit ook van toepassing is op de hoeven van hun eigen paard, en gaan zonder achtergrond de adviezen op hun eigen paard toepassen met alle gevolgen van dien.

Verder is het een openbaar album, dus zolang de professionals zich terughoudend opstellen kan niemand er zijn vingers aan branden.

Groeten,
Frans

Pascal de Boer schreef op woensdag 12 april 2006, 9:55:


De foto's in ons boek zijn dan ook speciaal geselecteerd op duidelijkheid in 2D. De meeste hoeven, hoe prachtig ook in het echt, leenden zich gewoon niet voor het maken van een duidelijke foto. Het was echt een hele klus om duidelijke foto's te produceren.
Het is dan ook erg onwaarschijnlijk dat de hoeven van een willekeurig paard zich goed lenen voor het maken van foto's waar je echt goede uitspraken over kan doen.
In de praktijk hebben we wel hoeven in het echt gezien waarvan we vooraf een foto hebben gezien. Meestal moesten we onze eerste conclusie toch wel bijstellen. Met name het gemis aan diepte houdt je nogal eens voor de gek. Ik laat me dan ook niet snel meer verleiden om aan de hand van foto's adviezen te geven (behoudens zeer overduidelijke gevallen van hoefbevangenheid e.d.)

Groeten,
Frans

delinde schreef op dinsdag 25 april 2006, 16:23:


Wat er in de grond zit is niet gelijk aan wat er in het gras zit. Ik denk dat het gras alleen datgene opneemt dat het nodig heeft, dus dat een hoog Ca in de grond niet vertaald kan worden naar een hoog Ca in het gras.

Groeten,
Frans

delinde schreef op woensdag 26 april 2006, 22:07:


Inderdaad. Of dat het zo is weet ik niet zeker, maar het lijkt me hoogst waarschijnlijk. Voor de aanmaak van plantaardig weefsel zijn nou eenmaal bepaalde bouwstoffen nodig, en als 1 van die bouwstoffen in mindere mate aanwezig is dan wordt er gewoon in totaal minder weefsel gemaakt, maar het weefsel DAT er is heeft dan wel de normale samenstelling. Er kan dus alleen minder van worden gemaakt.

Groeten,
Frans

jose schreef op donderdag 27 april 2006, 9:13:


Het heeft niets met hard of zacht te maken, maar met de vorm. Hoe cylindrischer de hoefvorm, des te harder de bodem, hoe conischer, hoe zachter de bodem.

Frans

Eva Saegerman schreef op vrijdag 28 april 2006, 11:37:


Dat is zeker mogelijk.


Het beste kun je er, cursus gevolgd of niet, de allereerste keer een natuurlijk bekapper bijhalen die de hoeven kan beoordelen en bekappen zodat je daarna gemakkelijker de hoeven zelf kunt bijhouden.

Het blijft altijd lastig en riskant om zomaar een advies te geven over hoeven die we niet hebben kunnen bekijken. Wat ik er over zeg is dus onder voorbehoud en "op eigen risico".

Ik zou beginnen met een hoevenkrabber om de zool af te krabben. Dat mag best hardhandig. Alles wat er op die manier af komt mag er ook af. Je kunt dan zien waar de zool zit.
Alles wat er aan steunsels buiten de schoongemaakte zool uitsteekt mag je er af halen, dwz gelijk maken aan het niveau van de zool. (Ik ga er even van uit dat je de steunsels min of meer weet te herkennen).

Let goed op wat je met het gereedschap doet. Steunsels zijn de lastigste dingen om aan te snijden, en bij een verkeerde techniek is het mogelijk dat je jezelf of het paard verwondt. Let vooral op dat je geen vingers boven de hoef laat uitsteken in de baan van het mes, en probeer te voorkomen dat je vanuit je schouder werkt (vanuit je pols werken is verreweg het veiligste).

Het beste kun je in ieder geval het paard op een wat zachtere ondergrond laten lopen tot er een natuurlijk bekapper naar heeft gekeken en/of je bij de cursus bent geweest en de hoeven netjes zelf kan bekappen.

Succes en groeten,
Frans

jose schreef op vrijdag 28 april 2006, 14:15:


Precies dus wat ik al zei: het heeft niets met de hardheid van de hoef te maken maar met de vorm van de hoef.

Nergens staat dat koudbloeden zachtere hoeven zouden hebben of op zachtere grond zouden moeten leven. Er staat alleen dat harde ondergrond voor sommige rassen nog wat belangrijker is dan voor andere rassen.


En DIE krijgen dus als eerste problemen op een ondergrond zoals we in Nederland hebben.
Overigens is de Nederlandse bodem voor IEDER paard te zacht. Zelfs de koudbloeden komen uit gebieden waar de ondergrond veel harder is dan in Nederland. En dat is tevens de reden dat we in Nederland IEDER paard moeten bekappen, want geen enkel paard kan hier aan "natuurlijke slijtage" komen.

Groeten,
Frans

van lennep schreef op woensdag 19 april 2006, 9:40:


Dat stikstof de opname van magnesium negatief beinvloedt betekent niet dat je stikstof moet vermijden. Stikstof is nodig voor een gezonde groei van het gras. De hoeveelheid magnesium in gras is voldoende bij een gezonde groei. Wellicht dat je bij een teveel aan stikstof in de problemen zou kunnen komen, maar daar is uit een grondonderzoek niets van gebleken.

Dat er meer magnesium in gras zit dan in hooi is onmogelijk. Het gaat bij "magnesium" om de zogenaamde magnesium-ionen, en die kunnen wel van binding veranderen, maar niet in het niets opgaan (behalve dan bij een nucleaire reactie waarbij het magnesium kan transmuteren in een ander element). Zit het in het gras, dan blijft het erin zitten terwijl het gras in hooi verandert.


Zeezout zou ook een goede optie zijn. Veel Kalium en Natrium. Je kan ook Kali-40 gebruiken, veel kalium en ook nog eens 4% natrium, en als klap op de vuurpijl ook nog een gezonde dosis magnesium.

Wij hebben overigens ook een grondonderzoek laten uitvoeren, waaruit bleek dat bij ons (op de zure veengrond van pH <5.0 notabene) magnesium twee keer zo hoog was als de norm. Dat zure grond per definitie te weinig mineralen zou bevatten blijkt dus ook al weer een fabeltje te zijn.

Groeten,
Frans

jose schreef op vrijdag 28 april 2006, 15:54:


Ik zie het nog steeds niet staan. Kun je het aanwijzen?

Er staat alleen maar wat ik al zei: Dat een harde ondergrond voor sommige rassen nog wat belangrijker is dan voor andere rassen. Nergens zie ik staan dat koudbloeden niet op een harde ondergrond kunnen leven.

Maar misschien zie ik wat over het hoofd?

Groeten,
Frans

van lennep schreef op vrijdag 28 april 2006, 18:01:


Dan zul je die pH aan moeten pakken, want gras heeft een pH van minstens 5 nodig. (De pH-schaal verloopt logaritmisch, dus er zit een enorm verschil tussen 4.2 en 5). Als je hier niets aan doet kun je kali e.d. strooien wat je wilt, maar krijg je nog steeds geen gras. Been there, done that.

DE manier om de pH op te krikken is om er "kalk" overheen te laten strooien. Schrik niet over de hoeveelheid die je daarvoor nodig hebt; ongeveer 1.5 ton per hectare. Gelukkig is het niet duur.


Eh, waarom over 4 jaar? Ik kan je sterk aanraden om dit per jaar te doen. Je kan dan ieder jaar gericht datgene aan de grond toevoegen dat nodig is. Ook hier geldt weer dat bijhouden veel beter is dan eens in de 4 jaar grote reparatiewerkzaamheden te moeten uitvoeren.

Kijk, ik snap wel dat je het natuurlijk wilt doen, maar het probleem is dat jouw grondsoort evenmin geschikt is voor gras als de onze (zure veengrond). Als we het natuurlijk willen houden dan doen we niks en wordt het vanzelf een heideveld, met hier en daar wat zuring, JKK, brem, maar volledig zonder gras. De oplossing voor ons is dus OF te verhuizen, OF de grond kunstmatig geschikt maken voor het kweken van gras. We doen het laatste, en moeten hier dus ook jaarlijks 2 ton kalk strooien, kali, en zo nu en dan wat zwavel of molybdeen. Ik zou niet weten hoe je het natuurlijker zou kunnen doen.

Groeten,
Frans

van lennep schreef op vrijdag 28 april 2006, 21:45:


Lijkt nagenoeg een beschrijving van onze wei, alleen het JKK ontbreekt nog, maar dat komt vanzelf.
Typisch de vegetatie van een gebied waar de pH rond de 4 zit. Maar je woont dan ook niet zo ver hier vandaan.

Groeten,
Frans

jose schreef op vrijdag 28 april 2006, 16:11:


Jij zegt dat ik iets heb weggeknipt, ik vraag waar datgene dan staat, en dan ineens als blijkt dat je onzin uitkraamt heb IK de "hebgelijkziekte"? Dat heeft dan lekker veel nut, op deze manier discussieren.


Ik denk inderdaad dat iedereen kan lezen wat er wel staat en wat er niet staat, los van een vermeende "hebgelijkziekte".

Maar Karin heeft ook al een poging gedaan om uit te leggen wat er staat, maar die zal dan dus ook wel de "hebgelijkziekte" hebben...

Frans

Karin Haneveer schreef op zondag 30 april 2006, 9:46:


Dat gaat toch ook prima zonder in de zool te snijden? Het eerste paard dat niet goed loopt omdat er NIET in de zool is gesneden moet ik nog tegenkomen. Voor het tegenovergestelde daarentegen hoef je niet zo ver te zoeken.


1) Als je in de zool gaat snijden is je referentiepunt weg. Een professional kan de hoef misschien nog wel beoordelen zonder de zool als referentiepunt, maar "gewone" mensen die zelf de hoeven willen bijhouden niet. We adviseren om bij de hoefwand en steunsels "de zool aan te houden" maar dat verliest natuurlijk snel aan betekenis als in de zool zelf ook geraspt of gesneden wordt.

2) In de zool snijden maakt het paard gevoeliger. Paarden die gevoelig lopen nemen en/of krijgen minder beweging. Minder beweging is minder hoefmechanisme. Minder hoefmechanisme is minder doorbloeding.

3) Herhaaldelijk in de zool snijden of raspen zorgt voor een snellere groei op die plek. Uiteindelijk bereik je het tegenovergestelde als wat je wilde.

4) Het heeft gewoon geen nut. Talloze natuurlijk bekappers (waaronder beroemdheden als Jackson, Ramey) bereiken prima resultaten, ook bij probleemhoeven, zonder daarbij in de zool te snijden.

P.S. Dit is niet bedoeld om een discussie "natuurlijk bekappen" versus "Strasser" te starten, maar een reactie op jouw "ik snap niet dat...". Als je iets niet snapt leg ik het graag even uit.

Groeten,
Frans

Karin Haneveer schreef op zondag 30 april 2006, 13:36:


Eh, ben je het niet eens met de stelling dat hoefbevangenheid voornamelijk een stofwisselingsprobleem is? Een afsterven van de witte lijn dat niets met de zool te maken heeft maar het gevolg is van vergiftiging, hetzij door bacterieen (niet afgestoten placenta na de bevalling), hetzij door een overmaat aan koolhydraten?


Bij onze paarden, die 24 uur per dag buiten staan, is de beweging die ze krijgen voor het allergrootste deel hun eigen beweging. We hebben er 6, en onze tijd is beperkt. En soms doen we een paar weken niets met ze. En dat geeft niet, want ze rennen wat af op een dag. Tenminste, als ze geen pijn in hun voeten hebben...


Waarom denk je dat?


Ik vind Strasser ook geen slechte methode, we adviseren soms zelfs mensen om hun paard te laten "strasseren" wanneer het een paard is met ernstige hoefproblemen die onmiddellijk drastische maatregelen vereisen.

Groeten,
Frans