Wil schreef op dinsdag 14 maart 2006, 11:26:


Hoi Wil,
Even een vraagje over dat stro bijvoeren. Ik heb altijd begrepen dat in gerstestro teveel scherpe stekels zitten, waar de paarden ontstekingen van in de mond kunnen krijgen. Heb jij wel eens gerstestro gevoerd of daar ervaring mee? Die van mij willen het tarwestro slecht eten, schud het door het hooi maar ze plukken het weer keurig uit elkaar. (doen ze gelukkig wel wat langer met hun hooi dus). Haverstro eten ze wel, maar dat is hier heel moeizaam te krijgen. Gerstestro is er wel voldoende, maar dat heb ik nooit durven geven.
Groetjes, Els.

Frans Veldman schreef op dinsdag 14 maart 2006, 12:14:


Ach ja, komt ook uit de oude boekjes, hé? 't gaat om de stekels die bij het dorsen uit de aren vallen. Maar 't is zo vervelend als je het wel voert en het gaat mis. Daarom vroeg ik of Wil er ervaring mee had. En dan nog is het de vraag of die van mij gerstestro liever eten dan tarwestro.
Grappig dat jullie paarden distels eten. Bij ons willen ze ze alleen eten als wij ze eerst afmaaien en ze even hebben liggen drogen. De geiten eten ze wel meteen op.
De blauwe zeedistels die hier af en toe opschieten worden door geen enkel dier gegeten. Nou schijnen dat ook geen echte distels te zijn maar schermbloemen. Je raakt ze ook heel slecht weer kwijt als je ze eenmaal hebt.

Groet, Els.

Jean Mclean schreef op woensdag 15 maart 2006, 8:34:


Hoi Nick en Jean,

Nick, helaas kan je hier niet over oordelen. De organisatie was slecht. Ik heb in mijn stukje het positieve eruitgehaald, zo ben ik nu eenmaal. Als ik van te voren alles geweten had, had ik mijn paard niet meegenomen. Het heeft nu best wel veel geld gekost en Froukje heeft er weinig/niets van geleerd. Door heel goed opletten heb ik zelf gelukkig nog wel het één en ander opgestoken, maar dat had ik als toeschouwer ook gedaan en dat had me wel 40 euro gescheeld!
Inge deed erg haar best er van te maken wat er van te maken viel.

Jean, ik ben het dus volkomen met je eens. Was allang blij dat Froukje het enige vreemde paard was en daardoor los kon lopen. Had anders denk ik veel eerder afgehaakt. Maar Frouk gedroeg zich vrij relaxt voor mijn gevoel en ze stond daar best wel veilig in de bak. Ik probeer altijd positief te blijven, onthoud de goede dingen en vergeet de rest zo snel mogelijk. Het was jammer maar helaas en een volgende keer kijk ik wel eerst de kat uit de boom.

Groetjes, Els.

Muguet Theelen schreef op woensdag 15 maart 2006, 11:14:


Hoi Muguet,
Lijkt me het beste. Wij hadden vroeger ook witte likstenen en die vraten de paarden echt op. De rode kwamen ze amper aan. Sinds we ze "natuurlijk" houden likken ze wel aan de rode. De witte had ik allang daarvoor opgeruimd, het leek mij niet gezond dat ze ze echt vraten. Ze dronken dan ook extreem veel water (er ging met twee fjorden zowat een liksteen per week door!). 's Winters heb ik wel eens geprobeerd om op de betonplaat waar ze op kunnen komen, zout te strooien tegen de gladheid. Dat was dus ook vergeefse moeite, want ook dat aten ze op. En ook dan moest ik weer met water slepen (bak bevroren) want ze kregen er echt dorst van!
Groetjes, Els.

Annemieke B schreef op donderdag 16 maart 2006, 0:48:


John en ik hebben ons koetsiersbewijs ook zo'n 15 jaar geleden gehaald. Na die tijd hebben nog enkele mensen met onze paarden afgereden, die door John waren "opgeleid".
Wat ik mij van de eisen herinner is dat je voor het koetsiersbewijs wel degelijk verplicht bent om met een beslagen paard te komen en ook oogkleppen zijn een verplichting! (En dat zal een bit ook wel zijn.)
Verder ging de theorie voor een groot deel over rijtuigkennis en dan wel de kennis van benamingen van antieke rijtuigen en hoe je bij zo'n ding de as zou moeten smeren (of zoiets). Lijkt mij ook geen relevante kennis om aan het verkeer te kunnen deelnemen. Tevens was je verplicht om via het "achenbach" systeem te mennen, dit terwijl heel veel mensen ook met het "boeren" systeem (in iedere hand een leidsel) prima uit de voeten kunnen. En er waren wel degelijk kledingeisen, je wordt geacht nette kleding en een hoofddeksel en handschoenen te dragen, een menschort is verplicht of je mag in je "officiele" (wedstrijd) rijtenue. (witte rijbroek, jasje, cap etc.). De dochter van mijn vriendin mocht maar ternauwernood deelnemen, omdat de examinator haar hoedje niet netjes genoeg vond.

Overigens, als er ooit een examen verplicht wordt, zal je mij nooit meer op de weg zien. Ik heb me na mijn laatste (men) examen voorgenomen nooit meer examen te doen wegens ontzettende examenvrees. Wist toen de naam van mijn eigen paard nauwelijks meer. Theorie is geen enkel probleem, maar moet je je voorstellen dat je gierend van de zenuwen op je paard gaat zitten.... Mij niet gezien.

Groetjes, Els.

Monique Meijer schreef op donderdag 16 maart 2006, 12:25:


Och arme! Maar als ik het goed begrijp heb je het wel in 1 x gehaald?
Ik had (maar) 6 x nodig. Mijn instructeur begon aan zichzelf te twijfelen, heeft me zelfs bij twee anderen laten rijden om te kijken of ik het nou echt wel kon... Geen probleem, tot er een examinator naast me zat. O, jé, er komen auto's van rechts, oei, licht op rood. Ik ging steeds volledig op slot en reageerde echt nergens meer op.
Dat ga ik mezelf dus nóóit meer aan doen en m'n paard al helemaal niet...
Schamen hoeft dus niet, je bent niet de enige.
Groet, Els.

Isabel van der Made schreef op donderdag 16 maart 2006, 15:25:


Dus dan toch op voor het ruiter-rij-bewijs? Maar dan wel zonder bit en ijzers, ook het koetsiers-rij-bewijs! Heb net mijn eerste bitloze hoofdstel besteld, hoop het binnenkort te gaan proberen.
Vind het trouwens toch ook wel een naam. Ruiter-rij-bewijs; ik rij dan wel paard, maar noem mezelf nooit ruiter en koetsiers-rij-bewijs; wij rijden met een (zelfgebouwde) kar, maar toch echt niet met een koets!

Ben benieuwd wat hier allemaal uit gaat rollen. Vind ook wel dat je niet zonder ervaring de weg op moet gaan. Ik vind mezelf helemaal niet zo'n perfecte "ruiter" maar heb aan de andere kant nog nooit brokken gehad in al die jaren dat ik zowel onder het zadel als aangespannen rijd.
Maar laat het dan puur sect over het rijden in het verkeer gaan. En niet alle dingen eromheen. En paarden zijn allemaal verschillend. Eigenlijk zou je als combinatie dan zo'n papiertje moeten halen en dan voor ieder paard waar je op rijdt weer. Maar dat is natuurlijk ook niet haalbaar. 't Is ook niet dat ik dat wil hoor, alleen maar zoals het dan in mijn ogen zou moeten zijn, als het dan toch moet. Of we geven een paard een bewijs van "verkeersmakheid", net zoals ze bij honden een agressietest doen en als de ruiter dan ook een rijbewijs heeft mag 'ie met zo'n paard de weg op.... Of...
't Is in mijn ogen dus gewoon een ondoenlijke zaak. Zo'n papiertje bewijst helemaal niets.

Groetjes, Els.

Muguet Theelen schreef op maandag 20 maart 2006, 10:00:


Hoi,
Froukje (fjord) van 20 heeft ook een aantal jaren een vreemd tikkertje in haar schouder gehad. Mijn instructeur dacht dat het een spier was, die over een ander heen schoof. Hij had zelf naar wat ik begreep eens zoiets in zijn bovenbeen gehad met hardlopen. Sinds ik Frouk natuurlijk bekap is het over, maar ik moet erbij zeggen dat ik nog steeds met haar wandel en nog niet rij. Maar goed het tikkertje was er ook als je haar van het land haalde en nu hoor ik het dus niet meer. Frouk leek er trouwens ook geen last van te hebben.
Groetjes, Els.

Spirithorses schreef op dinsdag 21 maart 2006, 21:54:


Froukje (fjord) kan wel mesten onder het lopen. Voor de wagen, zowel in stap als in draf, doet ze dat altijd, zonder druk van achter(menner)af. Onder het zadel vind ze het niet prettig en mag ze van mij stilstaan. Aan de longe doet ze het ook zowel stappend als dravend. Willem (ook fjord) doet het daarentegen stilstaand.
Bij Frouk heeft het ruitergewicht er dus duidelijk invloed op.

Groet, Els.

Spirithorses schreef op vrijdag 24 maart 2006, 13:11:


Hoi Pien,

Doe je wel voorzichtig met dat slepen? Weet uit ervaring dat het voor een paard heel veel uit kan maken of hij in een lamoen (bomen voor de kar) loopt of los in de strengen. Froukje kan het beide, maar Fjordson, mijn vorige ruin, raakte absoluut helemaal over de rooie als hij los in de strengen stond! Nou zal die lang zoveel vertrouwen niet in ons hebben gehad, als Diesel in jou, maar wees dus voorzichtig!

Groetjes, Els.

Marcelle van der Poll schreef op donderdag 30 maart 2006, 13:19:


Hoi Marcelle,

Klaarblijkelijk lees je nog niet zo lang mee op dit forum, want anders had je wel geweten dat een paard van 3 1/2 nog te jong is om op te rijden. En zeker als ik lees dat je er zowel buiten als in de bak op rijdt!
Om goed bitloos te kunnen rijden zal je m.i. eerst het nodige grondwerk met je paard moeten gaan doen. Pas als hij de dingen vanaf de grond snapt en hij heel veel vertrouwen in je heeft, kan je er op gaan zitten. Dus: eerst parilliën, klikkeren of op een andere manier vanaf de grond je paard beleren.
En dan is er ook nog een groot verschil met de meest gebruikelijke manier van rijden die je met dressuur leert. Ben ook net begonnen met de overstap en er zijn echt dingen héél anders. O.a. de beenhulpen. Waar ik geleerd heb bij een wending met het binnenbeen op de singel en het buitenbeen erachter te drijven, moet je nu alleen een hulp met het buitenbeen geven. Verder is het van belang, vooral bij een jong paard, dat je je binnenhand van de hals haalt, als het ware aanwijst waar je naar toe wilt.
Maar goed: eerst grondwerk dus. Verdiep je er eens in en zoek eens met de zoekfunctie op dit forum, kom je vast wel het nodige tegen.

Groetjes, Els.

Christel Provaas schreef op donderdag 30 maart 2006, 14:57:


Hoi Christel,

"Nu" was misschien niet helemaal duidelijk. Zit er namelijk zelf nog niet op, door een ongeluk vorig jaar. Ben me wel heel erg aan het verdiepen in het "paardgericht" rijden. Heb kortgeleden enige vragen aan Pien gesteld, hier op het forum, en daaruit bleek dat er erg veel verschillen zaten in onze manieren van paardrijden. Ook heb ik van een kennis een boekje van Claus Penquitt gekregen, waarin deze "andere" manier van paardrijden wordt besproken. Behalve dat hij erg hoog loopt met het gebruik van bitten is het verder een heel duidelijk boek, waar je veel uit kunt leren wat betreft het geven van beenhulpen e.d.
Ik denk zelf, dat als je paard al op de "oude" manier is geschoold, je wel op die manier door kunt blijven rijden als je overstapt van met bit naar zonder bit. Als je een jong paard wilt beleren lijkt mij het "nieuwe" systeem duidelijker voor je paard. Er wordt meer uitgegaan van het wijken voor druk en dat lijkt me erg handig als je bitloos en met minder dwang wilt rijden. Ik moet het zelf dus nog uit gaan proberen, zowel bij mijn oude paard, als bij mijn nog onbeleerde jonge paard.
Het ging mij erom dat de eerste schrijfster (ben haar naam even kwijt) aangaf dat haar jonge paard in de war leek te raken van het bitloos rijden. Ten eerste vind ik haar paard dus te jong en ten tweede zou het dus aan haar hulpen kunnen liggen. Leek me een goed idee haar uit te leggen dat er verschillende manieren van paardrijden zijn, maar was daar dus niet erg duidelijk in, sorry.

En zelf ben ik nu bezig met grondoefeningen voor mezelf, ooit geleerd bij de Mensendieck (of hoe je dat schrijft) therapie, om bekken en rugspieren wat soepeler te krijgen voor ik weer mijn paard stap!

Groetjes, Els.

Marcelle van der Poll schreef op donderdag 30 maart 2006, 15:12:


Tja, dan heb je duidelijk véél meer ervaring dan ik! Kon ik echt niet uit je eerste stukje halen!
Blijft dat 3 1/2 te jong is om te rijden, maar ja, dat zal je wel niet met me eens zijn. 't Is alleen dat je paard nog lang niet volgroeid is....

Groetjes, Els.

Peter T schreef op woensdag 5 april 2006, 13:48:


Hoi Peter,

Prettig dat je zelf ook reageert. UIt deze berichten kan je begrijpen, dat Ans toch wel wat onzeker is over het bekappen van jouw paard. Misschien dat je er met haar hulp toch een keer een goede natuurlijk bekapper bij kunt halen? Dat zou Ans denk ik een stuk zekerheid geven en dan weet ze hoe het verder moet. En, zoals door anderen ook al gezegd, waarom ga je zelf de cursus niet doen? Twee weten en durven meer dan één! Kunnen jullie misschien samen aan de slag. En er is echt niets leuker, dan als je paard door je eigen werk steeds beter gaat lopen!

Groetjes, Els.

trea hoex schreef op woensdag 5 april 2006, 15:17:


Er heeft bij ons enige tijd (jaren?) terug een artikel in de krant gestaan over teken. Wat ik daaruit begrepen heb houden deze beestjes zich voornamelijk op in wat hoger gras onder struiken, kruipen ze vanuit het gras omhoog op hun "gastdier" en zoeken vervolgens een warm plekje met zachte huid waar ze zich vastzetten. Daarom kan ik me wel voorstellen dat kleine teken voornamelijk op de snoet van de paarden zitten. Misschien zijn de hoeven al een niet gemakkelijk te overkomen hindernis.
Honden hebben in het bos de neiging om onder struikgewas en in hoog gras te struinen. Met je paard blijf je toch meestal op het pad. Als je zelf door het hoge gras loopt is het in tekengebied verstandig je broekpijpen goed af te sluiten en/of laarzen te dragen, je verkleint daarmee het risico een tekenbeet op te lopen.
Mijn paarden hebben wel eens een enkele keer een teek gehad als ik met ze in het bos was geweest. Thuis hebben we er geen last van en ook de hond heeft hier nog nooit een teek gehad, terwijl onze oude hond in Drenthe helemaal onder zat.

Groetjes, Els.