Karen schreef op donderdag 9 maart 2006, 10:45:
> Sinds oktober ben ik in het bezit van een Ardenner trekpaard.
> Ik rijd hem tot nu toe onder de man en na het werk is hij
> vooral op hals, borst en flanken nat. Op de borst is hij vaak
> staan. Voorzover ik weet is hij zijn hele leven (bijna 6 jaar)
> gewend om buiten te staan, maar hebben de vorige eigenaren
> gezien de leeftijd nog niet veel met hem gedaan en zijn dan ook
> niet tegen dit winterse probleem aangelopen.
Ik ben het eens met wat Piet zegt, en het staat hier op de site heel goed beschreven.
Bij ons lopen alle paarden zonder deken in de regen alhoewel ze wel een schuilstal hebben.
Na de les gaan ze gelijk de koude weer in.
Hoewel, als ze mogen kiezen staan ze liever in de schuilstallen, verdeeld over 3 groepen, dan in de regen, de warmbloeden nog het liefst.
Wat dat betreft schijnen mijn paarden een uitzondering te zijn.
Toch zeik ik niet met ze en er ligt geen stro in de stallen, ze staan gewoon op de beton (buiten zand genoeg).
Wat ik echter uit jouw verhaal opmaak is dat jouw paard nog niet zo veel heeft moeten werken, en dus waarschijnlijk nog niet in zo'n superconditie is.
In dat geval zou ik je aanraden hem toch niet in de volle regen en wind te zetten hoor, want ik heb daar niet zo'n goede ervaringen mee met paarden die nog niet in conditie zijn. Een van mijn koudbloeden (Fanny) heeft een lichte spierbevangenheid daaraan overgehouden, het was een té grote overgang van de warme zadelpad (waaronder ze bezweet vandaan kwam) en bewegen naar de koude natheid waarbij ze stil ging staan in een koude regen.
Ik denk dat ze daardoor te snel en te plots is afgekoeld.
Dat is haar op haar spieren geslagen.
Inmiddels maakt het voor haar niks meer uit en gaat zij gewoon ook met de rest de regen in na het rijden, maar ze is nu sterk en in goede conditie en ik zie aan haar dat ze het nu wel kan hebben.
Bombita, onze Appaloosa, is ook nog erg bezweet na het rijden, we zijn nog bezig haar in conditie te krijgen en die zadelen we in de inloopstal af waarna er even een draadje voorgaat en zij een half uurtje met een berg hooi uit de wind staat. Daardoor is de overgang niet zo groot en ik weet dat het over een paar weken niks meer uitmaakt, dan is dit niet meer nodig.
Dus voor mij een kleine moeite en ik zie dat zij dat prettig vindt.
Groet, Pien
Warboel
