marielle schreef op dinsdag 28 februari 2006, 8:10:


Voilá, daar heb je het.
Waarbij het niet zo heel veel meer uitmaakt wát er gebeurd is, maar dát er iets gebeurd is.
Tja, wat doet die man in Belgie he, dat ze ergens heen gaat wil niet gelijk zeggen dat dat ook een juiste methode is (misschien wel in de ogen van de eigenaar). Veel mensen trainen met de zweep erbij.
Ik geloof best dat dat een tijdje goed zal gaan, maar dat geeft geen solide basis en het paard komt toch weer in opstand.
Ik zie het niet zo in 'trainen' in de vorm van werken, ik zie het meer in de vier R's (basisbehoeften) en pas wanneer daaraan voldaan is kun je een vorm van training oppakken.

Wanneer iets solide in een paard aanwezig is en iedereen houdt zich daaraan is er voor het paard geen reden om terug te vallen.
Is dat wel zo (mits solide aanwezig) is het een menselijke 'fout' , niet die van het paard. Het paard 'doet' immers gewoon zijn paardending.

Groetejs, Pien

Christel Provaas schreef op dinsdag 28 februari 2006, 12:29:


Wees blij en dankbaar dat jij als mens het vermogen hebt om wroeging te voelen.
Dat zegt iets over de bewuste manier van hoe je in het leven staat.
Hadden ál die anderen dat maar....

Groet, Pien

Niki schreef :

Wil ik wel maar uik heb nu geen tijd. Ik meld me later nog.
Groet, Pien

Net een heerlijke sneeuwrit achter de rug die ik even met jullie wil delen (zodat niet alles belerend en negatief is hier op dit geweldige forum).

Via een welingelichte bron bij het KNMI vernomen dat het weer om 13.00 uur zou gaan sneeuwen, en krek ; het was ook zo !!!!
Alleen waren wij toen nog met de paarden in het veld.
(Wat héérlijk als je dan geen slee-ijzers hebt zeg)

Je kon de bui al van verre zien aankomen, het hing echt boven de St. Pietersberg en je zag de sneeuw naderbij komen.

Op zo'n moment merk je het verschil tussen de koudbloeden en de Volbloeden. Voor de zekerheid BD maar thuis gelaten (die háát nattigheid en sterke wind) en Fanny meegenomen.
Verder Diesel en Winner. Op sommige plaatsen wel meer dan 40 cm opgewaaide sneeuw waar we doorheen gingen, gááf !

Toen barstte het los :
Fanny hoofd aan de grond en lopen maar, ik heb haar maar losgelaten, ze wou echt haar eigen weg zoeken. Dies blij daarachter met zijn oren vol sneeuw, alleen Winner zag het echt niet zitten (warmbloed).
Hoofd weggedraaid, bijna tegen de knieen van Paul, liep hij zwaar te balen.
Hij was het liefst gestopt en met zijn kont tegen de wind in gaan staan, maar om bij te blijven moest hij wel mee, want de koudies hadden er een behoorlijk tempo ingezet....

Bij thuiskomst stonden alle warmbloeden binnen en alleen Fjord Izzy stond ons op te wachten.En natuurlijk scheen toen weer de zon.

Maar die warmbloeden nemen wel wraak in de zomer, met 30 graden komen die net zo'n beetje op temperatuur, en dan staan de Haffen binnen te puffen, wat ik je zeg....

Pien