conny didden schreef :


Sorry Conny, maar hier heb ik toch zo'n moeite mee....

Waarom in vredesnaam moet een paard dat wordt ingereden ge-join-upd worden ?
Om hem rustiger te maken/respect af te dwingen/onderdanig te maken/moe te maken?
Zodat ie zich niet rept als de ruiter op zijn rug plaats gaat nemen?

Als ik lees hoe sommige mensen hun paard inrijden....die gaan er bij voorbaat al vanuit dat het een strijd wordt en 'wie er de baas is enzo'.
"En pas op want hij weet heel snel hoe hij ergens onderuit kan komen."
Geloof ik allemaal niet in.
Daar denkt een paard veel te basaal en instinctmatig voor.
Een paard is niet bezig met te beredeneren met hoe hij ergens onderuit kan komen, dat zijn mensengedachtes.
In hun gedragingen en emoties zijn paarden daar veel te puur voor.

Wat voor zadel je er ook oplegt; een paard hoort niet te bokken met inrijden. (Onzin dat een paard zijn rug niet rond kan maken met een westernzadel).
"Uit laten bokken" is voor mij persoonlijk totaal achterhaald.

Inrijden dient in rust en harmonie te gebeuren, ervan uitgaande dat een paard een ster in grondwerk is (moet zijn).
Is hij dat (nog) niet dan is het te vroeg om het paard in te rijden.
Bokkende paarden geven iets aan.
Bokken betekent verzet, overdonderd zijn, pijn hebben, de druk niet aankunnen etc.
Ik persoonlijk zou me niet lekker voelen wanneer een van mijn paarden zou bokken tijdens het inrijden, dan ben ik echt een stap te snel gegaan.
Sorry hoor....
Da's mij te algemeen.
Pien

Spirithorses schreef:


Inrijden doe je pas wanneer gevoelsmatig het juiste moment is aangebroken voor zowel mens als paard.
Waarbij je niet gehinderd wordt door tijd, leeftijd, druk, prestatiedrang e.d.
Graag zou ik inrijden zien als een soort initiatie op het moment dat twee individuen (mens en paard) daar klaar voor zijn.

Ik weet niet - ik vind inrijden juist iets plechtigs hebben.
Meer een soort van verwelkoming.
Hoe meer ik hierover nadenk, hoe meer dat dit voor mij voelt als een waarheid.
Ja, in rust en harmonie.

(Nee, ik zit niet aan de wijn....)
Pien

fileberken schreef op vrijdag 24 februari 2006, 22:11:


Hoe ik bij NH uitgekomen ben?
Dat was toen mijn toenmalige dierenarts mij met klem adviseerde mijn paard dat spierbevangen was en nierproblemen had uit die vermaledijde stal te halen en dag en nacht op de weide te zetten.
Alleen zelfgekozen beweging kon haar genezen.
En zo was het ook.
Het heeft een half jaar geduurd, maar BD is er helemaal van genezen.

Groet, Pien

Nick Altena schreef op vrijdag 24 februari 2006, 23:54:


Stuur haar gauw het dichte dennenbos in Nick.... grijp je vast aan een tak, snel.... voor het te laat is....

Pien

Sow hey, jullie zijn nog lang doorgegaan vannacht....
Ik heb nog niet de hele discussie gelezen, maar wil alvast even hier op reageren.

Idunn schreef :

Misschien, Sas en José, moeten we hier eens heel duidelijk vermelden dat je nooit trekt aan een halster, maar dat je je paard altijd aan een lang leidtouw meeleidt.
Veel mensen zijn gewend hun paard kort mee te nemen, dus met de hand onder de kin, ik zie dat vooral op veel maneges (zelfs verplicht).
Teugels vast onder het bit (halster bij de knoop achter haak).
Ja, dan is er druk. Op de neus, achter de oren.

Ik leid mijn paarden altijd aan een zeer lang touw, die lopen gerust 2 meter achter me te sjokken.Wat voor druk is er dan achter de oren José, of op de neus? En als ik ze meevoer aan de teugels haal ik ze over de hals en neem ik ze in mijn handen.
Never nooit niet van onder de kin. (Vind ik beslist paardonvriendelijk).
Rijden met een touwhalster doe je niet aan de teugel, er is zelfs helemaal geen teugelcontact.
Lekker alles los, lang en open, José.... ook buiten !
(Misschien dat dit al gezegd was, ben nog niet bij met lezen).

Verder effe over mijn dennebomenoplossing:
Uhh.... was niet echt serieus he.
Zoals Frans al opmerkte; niet doen hoor, en al zeker niet met een renbeest. Maar met een tankbeest lukt dat ook niet.
Ik heb dat één keer mogen ervaren : Gebroken knie, kon ik een half jaar het gips in.
Een paard dat aan de kletter is laat zich niet afleiden door een paar boompjes, die is niet erg bezig met de hoogte en breedte van de rijder bovenop zijn rug.

Laten uitrennen is ook al geen oplossing, want met een renbeest (zoals BD) ben je na 15 minuten nog op dezelfde snelheid - of harder.
Die verliezen zich juist in dat harde rennen.
Dat moet je dus tot elke prijs zien te vermijden.

Nu weer verder met de discussie....

Groet, Pien

jose schreef :


Er al eens over nagedacht hoe het aanvoelt wanneer je een neusriem om je paard gegespt hebt?

Waarvoor zijn neusriemen bedoeld?
Ik kan maar één reden bedenken, namelijk dat het paard dan zijn mond niet kan opendoen om zich aan de hulpen van de ruiter te onttrekken.

Hoe was het ook alweer? Je moest er 2 vingers onder kunnen doen he....

Jaja,
Pien

jose schreef :


Er al eens over nagedacht hoe het aanvoelt wanneer je een neusriem om je paard gegespt hebt?

Waarvoor zijn neusriemen bedoeld?
Ik kan maar één reden bedenken, namelijk dat het paard dan zijn mond niet kan opendoen om zich aan de hulpen van de ruiter te onttrekken.

Hoe was het ook alweer? Je moest er 2 vingers onder kunnen doen he....

Jaja,
Pien