Maaike schreef op vrijdag, 30 april 2004, 0:02:
> Het ligt stabiel omdat het maar uit één stuk bestaat. Het heeft
> geen notenkrakereffect zoals een trens. Het ligt veel stiller in
> de mond dan een trens en je kunt daardoor minimere signalen
> geven omdat kleine signalen beter doorkomen omdat je minder
> "ruis" hebt. (zin is wel erg lang

hoop dat je hem nog snapt
>
Hai,
ja, ik snap het gelukkig nog. Maar een stang heeft wel een kinketting, ook geen geintje. En er zijn ongebroken en dubbelgebroken trensjes (dus geen notenkrakereffect). Ik denk dat het oude idee dat een enkelgebroken trens zacht zou zijn, een compleet
fabeltje is. In mijn ogen criminal. En dat wordt dan door een ongeoefende hand ook nog eens door de mond getrokken.
En ik ben het met je eens hoor, beginners zouden niet een teugel waar een bit aan vast zit in hun handen mogen hebben.
En nog iets, een stang zonder ruimte voor de tong, is voor een paard met een kleine mond, moeilijk te behappen. Verstoort ook de ademhaling. Het aanpassen van een bit zou niet willekeurig moeten gebeuren, is meer iets voor iemand die daar in gespecialiseerd is.
(Ben bang dat dat mijn zeer onbescheiden mening is.)
Mijn kleine pony wordt alleen maar
bitloos gereden, en dat gaat prima, kinderen gaan toch niet in de hoge school met hun paardje. (Maar je gelooft je ogen niet als je hier naar pony club bijeenkomsten gaat, de ponies lopen rond met pelhams (met kinderen van een jaar of 5/6 op hun rug), begrijp niet dat dat wordt toegelaten.)
Heb me nu wel weer genoeg druk gemaakt, is trouwens absoluut niet persoonlijk bedoeld,
Isabel