cindynl68 schreef op zondag 19 februari 2006, 18:50:


Cindy, jij hebt gelijk! En aan het einde van al die dofheid en des-interesse stoppen ze met eten. Geestelijk kapot. Geen wil meer om te overleven.
Erg he? Helaas heb ik het ook 1 keer meegemaakt. Met een IJslander. Het heeft 3 dagen geduurd voordat dit dier enige belangstelling toonde voor eten.... Dan kun je het redden... is in dit geval goed gelukt. Maar als ze weigeren te eten... denk ik dat het te laat is.
Blijf alsjeblieft tegen deze mensen 'aanzeuren'!
Groetjes,
Wil.

Nick Altena schreef op woensdag 22 februari 2006, 14:54:


Hoi Nick, ik weet niet of het nu zozeer onnatuurlijk bedoeld is... Buiten dit kunnen we wel natuurlijk bezig zijn, maar vooral in de steden krijgen ruiters kennelijk steeds meer commentaar op poepende paarden! Kan me levendig voorstellen dat dit een probleem zou kunnen worden. Want hoe ruim je mest achter de kont op als je aan het rijden bent? Ja, wij vinden het wel natuurlijk maar vele mensen komen steeds verder van de natuur af te staan en ergeren zich hieraan. Ik kan me dus zo voorstellen dat het daarom wel heel prettig is als je paard het b.v. al in de eerste paar honderd meter doet, vaak nog op het 'eigen' terrein.... Als je in een buitengebied woont, heb je geluk. Niemand stoort zich dan aan mest omdat er veelal brede bermen zijn waarin het terecht komt.
Buiten dit schijnen er paarden te zijn die het heel vervelend vinden om onder een ruiter of voor de wagen uitgebreid te gaan staan plassen of mesten.
Bij die paarden zou het een uitkomst zijn als ze dit doen voor het werk wat ze gaan verrichten. Dit is dus meer een kwestie van het dier niet willen belasten met een volle blaas.
En, zoals HC ook al aangeeft, vooral hengsten kunnen wel een half uur lopen zoeken naar DE juiste plek om een geurvlag te plaatsen... Die doen dat niet zomaar willekeurig. Ze lopen dan op eieren (volle blaas) maar willen gewoon niet overal!
Als je op dit moment aan het trainen bent is de aandacht van het dier afgeleid en kun je dus niet verder. Stoppen of afstappen helpt niet... want hij heeft nog niet DE juiste plek kunnen vinden....
In mijn geval is mijn ruin toevallig gemakkelijk. Ik voel wel dat hij moet plassen en geef hem dan ook de gelegenheid.... hij gaat wel uitgebreid onder het zadel staan plassen. Maar rij ik toevallig op straat, zal ik toch een berm op moeten zoeken zodat hij gras heeft. En dan nog kan het vele meters 'zoeken' naar de juiste plek zijn...
Het is dus waarschijnlijk van de schrijvers niet bedoeld als een circuskunstje maar meer een (soms) noodzakelijk iets.

Groetjes,
Wil.

Spirithorses schreef op zaterdag 25 februari 2006, 21:53:


Hihi... wees blij met zo'n DIESELkont! Haha....
Praktijk: mijn spikkelhengst (jaaaaren geleden, net ruiterbewijs gehaald)... door het bos terug naar huis. Heerlijk. Lekker in galop. Een schone haflingsedame, eveneens in galop, achter ons aan. Totdat de spikkel voor de 251ste keer een stapel omgehakte bomen zag liggen... Gevolg: een fikse slidingstop waarbij zijn delicate delen toch minstens de grond geraakt moeten hebben ) De haflingse dame was niet zo snel... en klapte in volle vaart achterop.... En ik voelde spikkelmans denken: hehe.... eindelijk lijfelijk kontakt! GELUKT!

)

Wil

Els Kleverlaan schreef op maandag 27 februari 2006, 12:55:


Heeeeel erg mooi verhaal Els! Gewoon mooi, zo'n resultaat! Oh ja... schuldgevoelens. Die heb ik ook.... ik reed tot voor kort nog met een bit..... Heb de DVD Horse Encyclopedia binnengekregen... Heel indrukwekkend! Bij sommige beelden traantjes wegpinken... bij sommige beelden puur genieten! Echt, een topper/aanrader... heb er eigenlijk geen woorden genoeg voor... Dit moet je gewoon gezien hebben.... de souplesse, de elegantie, het werkwillige..... kwijlen bij een Spaanse draf.... ) en dat met paarden zonder zadel, bit of wat dan ook. Alleen een riem rond de hals en de maestro... Hij staat op zeer eenzame hoogte!
Kan het niet laten... nogmaals de link:

http://www.nevzorov-haute-ecole.com/en/

GENIETEN!

Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!