Bedankt voor de snelle reactie. Ik had me niet zo duidelijk uitgedrukt ivm die scan, er is in Utrecht een mri-scan uitgevoerd omdat een gewone scan zoals je reeds doorgaf niet genoeg laat zien. Daaruit bleek niets. Het zou me ook verbazen dat het hier om een tumor zou gaan, omdat het probleem zich duidelijk ook alleen in de winter voordoet. Een mineralentekort lijkt me daarom meer plausibel. In het artikel van paardnatuurlijk staat ook dat het gehalte calcium/magnesium nauw aan mekaar verbonden is en omdat alle symptomen in dat artikel echt wel terugkomen nl.
- schrikreacties
- het op slot gaan van de spieren
- zelfs
hoefbevangenheid (in 2004 vlak nadat ik hem op rust had gezet)
- lui (precies onwilligheid om te werken)
lijkt me dat magnesiumtekort wel te kunnen kloppen.
Het grote probleem is dat de meeste dierenartsen niet zo opgezet zijn met mijn manier van aanpak (zelf op zoek gaan op internet) en ook de klinieken blijken geen ervaring te hebben met de problemen van mijn paard. Maandag is er nog bloed genomen om het magnesiumgehalte te kennen. Dat bleek 1,5 me/l te zijn waar het minimum 1,4 zou mogen zijn. In het artikel wordt er gesproken over een minimum van 2 mg/dl. Hoe je het één naar het ander moet vertalen weet ik echter niet. Maar ik had ook gesproken over een onderzoek van de urine en eventueel een spierbiopsie zoals in het artikel stond. Mijn dierenarts had hiervoor naar een kliniek in België (de Bosdreef) gebeld, en die zeiden dat ze dat nog nooit hadden moeten doen voor een magnesiumtekort, dat het bloed voldoende zou moeten zijn (er werd gesproken over 25 jaar ervaring). Ik erger mij nu echt wel aan de kortzichtigheid van sommige dierenartsen. Ik ben dus dringend op zoek naar een veearts of dierenkliniek met ervaring op dit vlak. Ik wil er zelfs voor naar Nederland rijden. Als ik maar geholpen word. Zolang er geen diagnose kan gesteld worden, kruip ik elke dag met grote schrik op mijn paard.
Frans Veldman schreef op woensdag 15 februari 2006, 11:47:
Warboel
