cindynl68 schreef op woensdag 1 februari 2006, 16:52:


Hallo, Cindy,
Enkele jaren geleden kwam ik een artikel tegen over GaWaNi Ponyboy en heb ik overwogen boeken en DVD's van GaWaNi te kopen. Ik zat toen wat krap bij kas, en eigenlijk is het daar toen bij gebleven. Boeken heb ik niet. Neemt niet weg dat ik nog steeds geinteresseerd ben in de manier waarop hij met paarden omgaat.
Groeten,
Monique

Piet schreef op vrijdag 3 februari 2006, 9:54:


Hallo, Piet!
Ik wilde even reageren op je bericht.

Het moeilijkste vond (en vind ik nog steeds!) de houding van andere mensen. Zodra je afwijkt van het "normale" (hoefijzers, bit, dekens, stal, veel krachtvoer, e.d.) hoor je bij het "geitewollen-sokken-volk" of je bent gewoon te gierig om hoefijzes te betalen.

Ik ben er heel eerlijk in, Piet: Als mijn paard geen hoef- en peesproblemen had gehad, had geen haar op m'n hoofd eraan gedacht het anders te doen! Ik had gewoon (stom) de massa gevolgd, want rijpaarden moeten immers hoefijzers hebben, anders slijten de hoeven teveel.

Maar ik moest beslist wat doen, zelfs therapeutisch beslag kon Indy haar problemen niet oplossen. Toen ik de website van PaardNatuurlijk vond, had ik eerst zo iets van "Ja, dat zal wel. Weer een of andere zelfbenoemde goeroe die denkt een gat in de markt gevonden te hebben om zichzelf over de rug van arme paarden en wanhopige eigenaren te verrijken!" (Sorry, Frans en Ilona, schaam, schaam.....). Voordat ik jullie vond had ik al heel wat onbruikbare troep doorgespit, en ik had het eigenlijk wel gehad........ :) ) Toen ik de website doorgespit en de cursus gevolgd had was allemaal zo logisch en duidelijk! Dat ik daar niet zelf opgekomen was!

Met zelf bekappen had ik geen problemen, ik was voor de cursus traditioneel bekappen en de cursus bij Frans en Ilona ook al zelf bezig omdat ik niet tevreden was met mijn hoefsmeden. Uit nood begon ik maar zelf wat te raspen om tenminste van die rare brokkels en scheuren af te komen.

Paarden dag en nacht buiten, onbeperkt hooi, zo weinig mogelijk krachtvoer of rare toevoegingen, daar was ik altijd al mee bezig. Ik wilde Indy een zo paardwaardig mogelijk leven bieden. Het werd me echter lange tijd onmogelijk gemaakt door verschillende pensionhouders. Paarden opsluiten in een stal vond ik altijd al verschrikkelijk, net een gevangenis. Nu Indy bij ons thuis is, krijgt ze onbeperkt hooi, ze heeft altijd een 90 liter kuip vol water staan, de stal staat altijd open, ze heeft gezelschap want onze buren hebben twee ponys op snuffel afstand. In de winter krijgt ze nog wel een beetje krachtvoer en Biotine omdat haar hoeven anders nog teveel terugvallen, maar wellicht is dat volgend jaar niet meer nodig!

Wellicht dat de paarden van de mensen die je in je bericht noemt binnenkort ook ijzerloos door het leven mogen gaan, ik hoop het.

Groeten,
Monique

Frans Veldman schreef op vrijdag 3 februari 2006, 9:59:


Frans,
Ik zal gelijk even kijken!
Monique

Hallo,
Ik heb nu al meerdere keren de lijst met natuurlijke bekappers bekeken, omdat ik graag Indy haar hoeven eens door een professioneel natuurlijk bekapper wil laten bekijken, of iemand die zelf veel ervaring heeft met natuurlijk bekappen. Ik zou graag advies willen hoe ik haar hoeven nog meer kan verbeteren. De laatste tijd maak ik alleen een mustangrol omdat de slijtage voldoende is.
Helaas zijn de meeste bekappers mannen, daar is Indy niet zo weg van, Strasser ben ik zelf niet weg van, ook zitten de meeste bekappers te ver bij mij vandaan, en dan voor 1 paard helemaal naar Duitsland, ik kan me voorstellen dat de meeste dat te gek vinden.......
Het gaat er niet om dat Indy haar hoeven bekapt moeten worden, dat doe ik liever zelf, het gaat mij erom dat er iemand "met een onafhankelijke, frisse blik" naar kijkt. Ik zie Indy haar hoeven immers elke dag.
Ik ben dus eigenlijk op zoek naar: Een vrouw of een hele rustige, lieve man (die bestaan vast wel, hoop ik?????), die geduld heeft en volgens de methode van PaardNatuurlijk bekapt, en die bereid is 1x te kijken en advies te geven en die niet te ver bij mij vandaan woont. Natuurlijk ben ik graag bereid ook reiskosten te betalen!

Een onmogelijke vraag............of toch niet?
Ik hoor graag van jullie.
Groeten,
Monique

Stapelmoorerheide (Duitsland) ligt trouwens net over de grens bij Bellingwolde, achter Wymeer.

Piet schreef op vrijdag 3 februari 2006, 13:16:


Smacht..... waarom wonen die mannen altijd zo ver weg....
(Ik zat al op die opmerking te wachten, Piet!.... :) )
Hebben die buurvrouwen van jouw trouwens 4 benen of 2 benen?
Monique

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 3 februari 2006, 13:12:


Dank je wel Ilona! Stel ik heel erg op prijs!
Monique

Fred schreef op vrijdag 3 februari 2006, 13:34:


Hallo, Fred,
Helaas is het Noord-Duitsland....
Monique

trea hoex schreef op vrijdag 3 februari 2006, 14:52:


Dank je wel Trea,
Een zachte uitstraling is heel belangrijk voor Indy. Ze raakt in paniek als iemand luidruchtig of ruw is, daarvoor heeft ze helaas te veel meegemaakt. Ik zal eens kijken wie wil/kan!
Groeten,
Monique

van lennep schreef op vrijdag 3 februari 2006, 14:06:


Hallo, Esther,
Ik heb net even met Fred Kammer gebeld. Assen is inderdaad niet zo ver weg. Hij klinkt in ieder geval erg aardig en rustig voor de telefoon. Dat Indy bang is vond hij niet erg, daar kan zij immers niets aan doen. Als hij klanten in de buurt heeft mailt hij me even, dan kunnen we even kijken of dat toevallig past.
Ilona haar voorstel vind ik ook erg goed. Ik wacht maar even af......
In ieder geval bedankt!
Groeten,
Monique

Cassandra Berg schreef op dinsdag 7 februari 2006, 9:52:


Hallo,
Mijn paard is geen tinker, maar een quarter horse. Indy is ook nooit door andere paarden geaccepteerd. Nieuwe paarden werden normaal na enkele onschuldige schermutselingen geaccepteerd, Indy echter niet. Bij een pensionstalling liep het volledig uit de hand toen een oversexte ruin haar keer op keer probeerde te dekken, de andere paarden liet hij gek genoeg met rust. Ze zat onder de trap en bijtwonden, haar manen waren uitgerukt, haar staart gereduceerd tot een zielig borsteltje. Wilde Indy weglopen beet de ruin zich gewoon in haar staart vast en sleurde haar mee. Iedereen was bang voor die ruin, de boer vond hem erg stoer en weigerde een extra draadje te spannen, ze moest zich maar verweren. Dat deed Indy echter niet. Ik heb toen een spuitbus gekocht met een verschrikkelijk stinkend anti-bijt goedje. Gevolg was dat als Indy zich richting de groep bewoog, de hoofdjes omhoog gingen en de groep zich snel een stukje verderop verplaatste. Ze had nu tenminste rust voor de andere paarden en had tijd om te grazen. Helaas trok de ruin zich er niets van aan en ging rustig door met bijten en trappen. De eigenaresse wilde ook niets doen, ze was doodsbang voor haar paard, maar hij liep zo mooi..... Prachtig, maar wat heb je daar nu aan? De ruin werd met de dag agressiever en liet niemand bij de kudde, de boer waagde zich alleen veilig op zijn tractor in het weiland en joeg de paarden daar heen waar hij ze wilde hebben. De ruin heeft helaas ook haar schouder kapotgetrapt, kort voordat ik een ander adres voor Indy vond.
Ik heb mijn paard vaak ik de gaten gehouden en gekeken hoe ze een ander paard benaderd. Ik denk dat daar het probleem ligt. Zij gedraagt zich niet onderdanig of dominant bij andere paarden, meer neutraal, als een toekomstige vriendin die zich even voor wil stellen. Ze loopt recht op een ander paard af en drukt haar neus er tegen aan. Andere paarden accepteren dat niet, de meeste worden boos. Mensen daarentegen benadert ze heel anders. Daar wacht ze op gepaste afstand totdat ze uitgenodigd wordt dichterbij te komen. Wellicht heeft dat er mee te maken dat ze met drie maand afgespeend is en niet van haar moeder geleerd heeft hoe ze zich in een kudde moet gedragen? Toen ze afgespeend was trok ze ontzettend naar mij toe en ging liever met mij wandelen dan met de andere twee veulens spelen. Ze is wel altijd met andere paarden samengeweest, maar het klikte nooit. Ze stond altijd afzijdig op veilige afstand. Haar huidige Haflinger vriendin accepteert haar gedrag gek genoeg wel volledig. Gelukkig eindelijk een paard waar Indy lekker mee op kan trekken.
Herkent iemand dit?
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op vrijdag 3 februari 2006, 13:09:


Hallo!
Het is gelukt, vrijdag a.s. komt Simon Lingbeek Indy haar hoeven bekijken! Ik ben erg benieuwd.......

Ilona, ik heb ook nog gesproken met degene die jij mij voorstelde. Hij was erg aardig voor de telefoon, maar ik denk niet dat hij de juiste persoon is voor Indy. Ik schrijf hem vanavond een e-mail dat ik al iemand gevonden heb en dat hij niet hoeft te komen. Ilona, ik schrijf jou vanavond nog wel even een mailtje met de redenen waarom.
Groeten,
Monique

kyona schreef op dinsdag 7 februari 2006, 13:08:


Hallo, Kyona,
Wegens een schouderprobleem kan mijn paard haar been moeilijk naar buiten brengen. Ze vindt het bovendien gewoon eng.
Ik doe het als volgt: Als ik bijvoorbeeld haar rechter hoef wil doen, dan ga ik met mijn hoofd naar haar schouder toe staan, ik zak door mijn rechterknie en vorm zo met mijn linker been een soort van brug waar haar hoefje op rust. Zo kan ik ook indien nodig met twee handen werken, maar ik werk meestal maar met een hand. Wellicht is een hoefstandaard waar je een hoef ik kan leggen ook wat?
Succes en groeten,
Monique

Patchouli schreef op dinsdag 7 februari 2006, 13:44:


Hallo,
Hij is vrijdag toevallig in de buurt, anders was het ook niet gelukt hoor!
Groeten,
monique

trea hoex schreef op woensdag 8 februari 2006, 1:38:


Wat een goede bekapper niet al doet om aan de wensen van zijn klanten tegemoet te komen.........
Als Indy dan ook nog door krijgt dat het bezoek een afneembaar stukje hoofd (lees: pruik) heeft........ :) :)
Monique

Simon Lingbeek schreef op zondag 12 februari 2006, 21:47:


Hallo!

Het ging inderdaad super!!!! En wat hebben we in het verleden drama's gehad.......... Indy werkte erg goed mee, met wortels hebben we haar uit voorzorg wat afgeleid. Ze tilde braaf haar voetjes op en wilde zelfs een stukje met Simon meelopen. Normaal zou ze nooit met een vreemde meneer meelopen en als aan de grond genageld blijven staan, maar met Simon was het gek genoeg geen enkel probleem! En dat zonder pruik en bloemetjes jurk....... :)

Simon, heel erg bedankt dat je de moeite genomen hebt langs te komen. Ik ben nu tenminste zeker van mezelf!
Groeten,
Monique