Hallo,
Ondanks de bevroren ongelijke ondergrond heeft Indy de hele winter erg gelopen. Zool en straal worden steeds harder. Waar ik mij momenteel echter wat zorgen over maak, is haar linker hoefje voor. Deze hoef is na jaren van misvormd te zijn geweest (vierkant) eindelijk als laatste hoef rond geworden, op een halve centimeter na. De hoef is aardig hol, er is een duidelijke rand waarop ze loopt. De halve centimeter hoefwand bestaat uit rare bobbels en verdikte hoefwand. Sinds enkele dagen begint ze iets met dat hoefje te trekken op hobbelige bevroren ondergrond. Op asfalt en op relatief zachte ondergrond is het geen probleem.
Ik heb zaterdag haar hoef even goed bekeken en ik denk dat het aan dat laatste stukje hoefwand ligt, waardoor een soort van hefboomwerking ontstaat. De witte lijn ziet er verder goed uit en is nog nooit zo smal geweest. Ik was eigenlijk van plan die laatste halve centimeter gelijk te raspen met de rest van de hoefwand, ik heb het echter gelaten toen ik mijn collega sprak. Haar Haflinger is hoefbevangen geweest, waar zij binnen de kortste tijd van genezen is (leve Natuurlijk Bekappen!) en heeft een zelfde soort laatste centimeter waar nog een stuk oude hoefwand zit. Haar Haflinger begon ook wat moeilijk te lopen op bevroren ondergrond, daarom heeft mijn collega (te) rigoreus de boel weggeraspt en een mooie (enorme)mustangrol gemaakt. Haar Haflinger loopt nu echter gevoelig, er zijn zelfs wat rode vlekken te zien op het laatste stukje hoef.
Nu sta ik dus voor een dilemma: Zal ik Indy gewoon laten lopen en alleen maar een flinke mustangrol maken en wachten tot het uitgroeit of is het beter de verdikte en vervormde hoefwand gelijk te raspen met de rest. (Natuurlijk niet zo rigoreus als mijn collega).
Op een foto is het niet goed te zien, daarom geen foto dus, het is eigenlijk alleen goed te voelen.
Ik hoor graag jullie mening.
Groeten,
Monique

Els Kleverlaan schreef op maandag 30 januari 2006, 10:22:


Ha, dat heb ik enige tijd geleden tot mijn verbazing op TV gezien. Ergens in Duitsland biedt iemand zulke vakanties aan. Lekker natuurlijk op een paard (lees: spiernaakt) door de velden. Weliswaar met bit, maar zonder zadel. (Bah, met je blote ..... op een harig paard, daar kan ik me niet echt in vinden). Er werden ook beelden bij vertoond van de spiernaakte groep, dames en heren, dravend door de velden, natuurlijk op gepaste afstand, er was niet veel te zien. De groep kwam langs een boer op een tractor, de boer ging opzij om de groep te laten passeren en groette vriendelijk........
Volgens mij heet dat naturistisch paardrijden....
Monique

CooLLady schreef op maandag 30 januari 2006, 11:52:


Hallo,
Dat is al eens op het forum behandeld, weet alleen niet meer precies wanneer. De zoekfunctie heeft er weer eens geen zin in (ligt aan het systeem hier). Wellicht kun je onder 'verzekering' zoeken?
Groeten,
Monique

Els Kleverlaan schreef op maandag 30 januari 2006, 13:13:


Hallo, Els!
Dat van mij was echt geen grapje, heb er spijt van dat ik het niet opgenomen heb, want toen ik het aan mijn vriend vertelde, geloofde mij nauwelijks.......
Ik moet er trouwens ook niet aan denken hoor, jezelf zo 'blootgeven'. Brrrrr..... :)
Monique

Els Kleverlaan schreef op maandag 30 januari 2006, 15:08:


Hallo, Egon,
Hoezo taboes opdringen, of vrijheid verbieden, waar haal je dat nou vandaan? Iedereen mag van mij ook doen en laten wat ze zelf willen. Maar zeg nou zelf, als je hoort dat naast naakt volleyballen, tennissen e.d. nu ook naakt paardrijden bestaat, dan kijk je daar toch wel even van op, als je daar nog nooit van gehoord hebt. Ik heb er helemaal geen problemen mee dat mensen het doen, maar ik zou het zelf gewoon nooit doen!
Wat een onderwerp trouwens voor hoefnatuurlijk...... :)
Groeten,
Monique

Cassandra Berg schreef op maandag 30 januari 2006, 17:37:


Hallo, Yolanda!
Geweldig zeg, gefeliciteerd!
Ons aanbod staat nog.............

Mbt. de opmerking van Cassandra: In Duitsland is tot dusver nog steeds geen beslissing genomen over bekappen. De bestaande Hufpfleger mogen hun beroep in ieder geval verder uitoefenen, dus natuurlijk bekappen blijft in ieder geval mogelijk.
Ik hoop dat ik er niet veel last van zal hebben aangezien ik kan laten zien dat ik bij de Groene Welle in Nederland een cursus traditioneel bekappen gedaan heb. Dat ik het niet toepas is een ander verhaal, en anders slijten de hoeven gewoon zelf zover af....... :)
Groeten,
Monique

Ans Jondral schreef op dinsdag 31 januari 2006, 10:44:


Vervelend zeg, Ans, ik zou ook razend zijn!
En als je nu extra schrikdraad trekt? Bijvoorbeeld van dat dunmazige schape (hoe heet dat nou?) dinges, een stukje van je eigenlijke omheining vandaan, dan kan dat beest er hopelijk niet bij en krijgt ook nog een vervelende schok.
Groeten,
Monique

Ans Jondral schreef op dinsdag 31 januari 2006, 11:41:


Als je paarden al in een gebarricadeerd fort verblijven, dan blijft er alleen nog een goed gesprek over. Een mevrouw vond het ook eens erg lollig dat haar hond met Indy speelde (lees: proberen in de benen te happen en naar de keel springen!). Indy was gelukkig niet onder de indruk en heeft hem toen bijna doodgetrapt, dat scheelde een haar. Zij wilde mij notabene de schuld geven, mijn omheining was niet goed, er konden zo ook kinderen inkomen en getrapt worden. Er was geen praten tegenaan. Ik heb haar toen voorgesteld direct de politie te bellen en de zaak te laten uitzoeken, maar dat wilde ze toch maar niet. Ik heb haar duidelijk gezegd dat als ik nog een keer zie dat haar hond in mijn weiland loopt, ik de politie bel en in een accuut noodgeval niet zal aarzelen zelf de noodzakelijke maatregelen te nemen. Ze loopt nu een andere route. Ik vind het erg vervelend dat het toen zo gelopen is, maar af en toe moet je helaas doorpakken. Ik was razend op dat moment, maar ik kon me gelukkig aardig beheersen.
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op maandag 30 januari 2006, 11:32:


Niemand een idee?
Monique

Isabel van der Made schreef op dinsdag 31 januari 2006, 13:22:


Hallo Isabel,
Bedankt voor je reactie. Zoals ik begrepen heb heeft mijn collega ongeveer de laatste 1 cm hoefwand dun geraspt (gelijk met de rest van de hoefwand erboven), plus een enorme mustangrol. Ik denk zelf dat ze te ver naar binnen geraspt heeft. Ik zal mij maar beperken tot een flinke mustangrol, en die wat vaker vernieuwen. Van de wand blijf ik denk maar af.
Haar Haflinger heeft wel enorm snel groeiende hoeven, Indy haar hoeven groeien niet zo snel. Vandaar dat ik ook wat huiverig voor grote ingrepen ben. :) Ik zal vanavond even de mustangrol bijraspen.
Groeten,
Monique

Coralie van W schreef op maandag 30 januari 2006, 19:15:


Hallo, Coralie,
Ik zou het eigenlijk niet weten. Indy heeft zoveel ellende meegemaakt in het verleden, waar toen niemand een idee had waar het van kwam. (Achteraf was de hoofdoorzaak veel te hoge hielen en uitdunnen van de zool). Ze heeft niet altijd na een hoefzweer een dubbele zool gehad, dus dat een dubbele zool door een hoefzweer veroorzaakt kan worden, dat durf ik niet te beweren. Wellicht weet iemand anders hier een antwoord op?
Groeten,
Monique

Peet schreef op dinsdag 31 januari 2006, 15:39:


Helemaal mee eens, wanneer iemand onderweg commentaar heeft, haal ik ook altijd mijn dierenarts of fysiotherapeut aan. Deskundigen maken nu eenmaal meer indruk..........
Ik word onderweg regelmatig aangesproken door mensen die vinden dat Indy veel te laag met haar hoofd loopt (ze leggen dat uit als gevoeligheid, ze "klapt" door de voorbenen heen, een paard moet met opgericht hoofd aan de teugel lopen). En dan ook nog dat rare ding om haar neus (lees: bosal), daarmee kan je haar nooit houden, daar moet een bit in, enz. :)
Indy mag van mij zelf weten hoe ze haar hoofd houdt, ze is ontspannen en toch alert, reageert onmiddelijk als ik iets van haar vraag, in enge situaties blijft ze bij me, wat wil ik nog meer?
Steeds meer mensen in mijn omgeving zien nu dat Indy vooruitgaat nu ik haar zelf bekap, mijn dierenarts maakt elke keer luchtsprongen als hij haar hoefjes ziet, mijn fysiotherapeut kan er niet over uit dat haar problemen met vastzittende wervels nauwelijks nog voorkomen en dat haar slechte rechter schouder het zo goed doet......
De eerst zo aardige oude dorpssmid voelt zich helaas in zijn eer aangetast, dat zo'n "Hollands Snötwicht, die al 33 is, 40 uur per week werkt, nog steeds niet getrouwd is, nog geen kinderen heeft en al helemaal niet naar de kerk gaat" (ikke dus, gniffel) Indy wel van de hoefzweren af kon helpen, maar goed, dan is maar een klein gedeelte van de wereld in zijn eer aangetast :) en dat kan me ook absoluut niets schelen.
Laatst zei een zeer sceptische buurman nog dat die nieuwe ideen wel moeten werken, hij had Indy in die vier jaar dat hij haar kent nog nooit zo goed zien lopen en wat een mooie hoefjes. Wat een geluk voor Indy, anders was het niet goed afgelopen met haar. Dat zouden meer mensen moeten doen...... Dat waren zijn woorden, prachtig toch?
Groeten,
Monique

Wil schreef op woensdag 1 februari 2006, 14:23:


Dank je wel, Wil!
Ik beperk me tot een mustangrol.
Groeten,
Monique

Peet schreef op woensdag 1 februari 2006, 14:29:


Eh, dat heb ik al gedaan......
Hij wilde gewoon niet komen, wat ongelooflijk zwak he? Trof ik hem bij toeval onderweg, keek hij demonstratief de andere kant op. Ex-klanten bemoeide hij zich niet meer mee.
Tja......bang voor concurrentie..... :)
Groeten,
Monique

Geertje schreef op maandag 30 januari 2006, 14:59:


Hallo, Geertje,
Indy heeft twee tot drie keer per jaar een ontstoken rechter oog, heeft ze altijd al gehad, van klein af aan. Haar onderste ooglid is iets te ruim uitgevallen, waardoor ze bij stoffig weer het vuil niet goed uit haar oog kan krijgen. Bij erg guur weer met een snijdende wind heeft ze hetzelfde probleem. Ik maak haar ogen bijna elke dag schoon met kamille thee, dat werkt prima.
Het ooglid is gelukkig niet zo ruim dat haar oog uitdroogt en daardoor kan beschadigen, maar je kunt wel zien dat haar rechter oog er iets anders uitziet dan haar linker. Een operatie is dus gelukkig (nog) niet noodzakelijk.
Ik zou het gewoon met een in kamille thee gedrenkte doek proberen, dat verzacht en lost aangekoekte restjes in ooghoeken goed op. Even laten inwerken en nadeppen/drogen met een zachte doek en de ogen zijn weer schoon.
Groeten,
Monique