van lennep schreef op vrijdag 27 januari 2006, 13:29:


Hoi Esther,

Ik werd helemaal een beetje verdrietig toen ik jouw bericht las. Weet natuurlijk ook niet zo één, twee, drie een antwoord. Heb geprobeerd jouw eerdere berichten terug te lezen, maar dat zijn er heel veel en lang niet allemaal over Maike.
Ben b.v. benieuwd naar hoe oud hij is, hoe lang hij al seme heeft, hoe lang hij al zere voeten heeft en hoe lang hij al natuurlijk bekapt wordt. 't Is misschien een idee om dat allemaal eens kort samen te vatten.
Het is natuurlijk niet goed dat door zijn problemen jullie hele leven op zijn kop staat, maar dat komt natuurlijk ook doordat het zo uitzichtloos is en er geen pasklare oplossing is, waarvan je zeker weet dat hij werkt. Jeetje, wat is dat moeilijk! Het klinkt allemaal zo koud als ik het typ, maar ik leef echt met je mee, hoor!
Zat er zelf aan te denken, dat het misschien goed voor hem zou zijn, als hij eens een tijd in een hele andere omgeving staat. Weet niet hoelang hij al bij jullie is en wanneer de problemen zijn begonnen?

Als je er de moed nog voor hebt, kan je deze vragen dan beantwoorden? Kunnen we er hier nog over nadenken. Zijn vast wel veel meer ervaren mensen op het forum, die je willen helpen. Er een eind aan maken is zo erg drastisch, is toch uiteindelijk het laatste wat je doet.

Groetjes, Els.

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 27 januari 2006, 13:54:


Toevoeging, ik heb ook eens het besluit moeten nemen om een paard in te laten slapen. Als je écht alles geprobeerd hebt en het paard, en dat geld ook voor andere dieren, kan geen paards leven meer hebben is er m.i. geen andere keus. Ik probeer altijd te kijken of ik het dier voor mij in leven houd of voor hemzelf. Vaak wil je geen afstand doen, omdat het jezelf zoveel verdriet doet , maar is het een opluchting als je eenmaal de beslissing genomen hebt. Hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.

Sterkte, Els.

Wil schreef op vrijdag 27 januari 2006, 14:53:


En mijn nichtjes waren stomverbaasd dat worteltjes uit de grond kwamen.... Die zaten toch in een potje?

Groet, Els

trea hoex schreef op zaterdag 28 januari 2006, 11:53:


Toen ik mijn eerste paardje voor het eerst helemaal zelf verzorgde hier thuis en ze dus geen dek meer op had (moest bij de boer wel) schrok ik ook onwijs toen ze in januari al begon te verharen, dacht dat ze ziek was.
Inmiddels weet ik wel beter. Het is heel normaal dat zodra de dagen lengen paarden en andere dieren gaan verharen/ruien. Mijn fjorden laten ook aan alle kanten haar los, terwijl de koudste tijd nog moet komen. De natuur heeft daar schijnbaar een ander idee over dan wij. Onze anatolische herder, een echte buitenhond verhaart ook als een gek en een van de kippen (heb ik in december gered, waren gedumpt bij een oude schuur) begint ook al aardig veren los te laten.
Geen zorg dus. Vaak stopt het na een paar weken weer en dan gaat in april of zo de rest eraf.

Groetjes, Els.

trea hoex schreef op zondag 29 januari 2006, 16:41:


Doet me onmiddelijk denken aan "het boertje" uit Tita tovenaar. Zei altijd bij vreemde zaken: "'t is heel gewoon, al is m'n neus een bruine boon, 't is heel gewoon".

Groetjes, Els.

willekuss schreef op zondag 29 januari 2006, 22:12:


Heb het, toen ik met haar ging wandelen, aan iedereen die wilde kijken laten zien! En er natuurlijk 's avonds een glaasje wijn op gedronken.
Maar even serieus, het is inderdaad een bevestiging dat je op de goede weg zit, wat anderen er ook van zeggen! Ben in het begin, toen Frouk net van de ijzers was, best wel eens onzeker geweest, maar dat is nu helemaal over. Ze gaat gewoon steeds beter lopen, zelfs de bevroren klei geeft niet echt veel problemen meer.
Wat mij betreft is het duidelijk hoor, we zitten hier allemaal op de goede weg! (degenen die in Natuurlij Bekappen geloven bedoel ik!)

Groetjes, Els.

Cassandra Berg schreef op vrijdag 27 januari 2006, 20:42:


Zaterdagavond mijn zwager op bezoek gehad, heeft niets met paarden en (daardoor?) een heel andere opvatting over Natuurlijk Paardrijden. Misschien vatten jullie hem al? Natuurlijk Paardrijden is geheel ontkleed op een bloot paard zitten. Hij snapt nu eindelijk waarom ze een (geluids)scherm bij ons achter langs de weg hebben gezet. Anders gebeuren er teveel ongelukken...

Groetjes, Els.

Jean Mclean schreef op maandag 30 januari 2006, 10:17:


Begrijp je gevoel, Liesbet. Heb ik zelf ook altijd, als m'n paard nat buiten gaat staan. Maar ze doen het zelf. Ze hebben de keus om binnen te blijven en als ze het echt koud hebben, doen ze dat vast wel! Denk dus niet dat je je schuldig moet voelen. Laat hem lekker zijn eigen gang gaan, hoe fout dat voor je eigen gevoel ook is.

Groetjes, Els

Kingsize schreef op maandag 30 januari 2006, 11:08:


Tja, mijn hoefsmid vond de hoefwanden bij Froukje ook veel te dun om zonder ijzers te kunnen. Maar dat wordt natuurlijk nooit beter, zolang dat ijzer eronderzit. Ben ook met biotine en zo in de weer geweest, hoor. Ook een probleem wat ze aan haar achterbenen had, de binnenhoefwand was steeds langer dan buitenhoefwand, daar kon je niets aan doen. Ik had zelf steeds het gevoel, dat ze daardoor geen stelling kon geven, ze moest haar achterbenen veel te ver naar binnen zetten om in evenwicht te blijven. Maar niemand anders zag dat, ook mijn instructeur niet. En nu op blote voeten blijft de binnenhoefwand ook mooi kort. Ben reuze benieuwd wat daar het effect van zal zijn als ik over een maand of wat weer ga rijden.

Wat me trouwens aan die dikke wand ook opvalt is dat hij mooi evenwijdig loopt aan de zool, hij is van voren wat langer dan aan de zijkanten. De groeiringen lopen daar in de oude wand met een boog naar beneden. Doordat de nieuwe wand voor sneller groeit wordt in verhouding de wand boven de kwartieren korter en heeft ze aan haar voorbenen al bijna geen ondergeschoven hielen meer. Achter nog wel, maar dat zijn ook haar slechtste hoeven. Is wel appart, je hoort meestal dat de paarden voor gevoeliger lopen, bij Froukje is dat juist achter.

Groetjes, Els

Monique Meijer schreef op maandag 30 januari 2006, 11:47:


Het was een grapje, hoor Monique! Lijkt mij zelf ook helemaal niks, het idee alleen al...

Els.

e m kraak schreef op maandag 30 januari 2006, 14:43:


Hoi Egon,

Wat een serieuze reactie, joh. Was van mij maar even geinen. Het maakt mij absoluut niets uit of iemand in zijn blootje wil lopen cq. paardrijden of niet. Mijn zwager, die overigens, zoals hij het zelf omschrijft, een "bouwvarken" is, kan bij tijd en wijle nogal grof zijn. Zoals ik het omschreef, was het nog netjes. Ik vond het gewoon een grappige visie van "natuurlijk paardrijden", niet wetend dat er mensen zijn die daadwerkelijk in hun blootje op een paard gaan zitten. 't Is bij mij geen taboe, al moet ik er zelf echt niet aan denken.
Van mij mag ieder vogeltje zingen zoals het gebekt is, hoor, heb ik geen probleem mee. Maar daarom kan je over sommige dingen wel grapjes maken, hoeft echt niet altijd kwetsend te zijn. Ik ben ook blond en als ik iets doms doe, mogen ze dat best wel zeggen, kan je dan toch gewoon om lachen...

Groetjes, Els.

Geertje schreef op maandag 30 januari 2006, 14:59:


Hoi Geertje,

Ik zou het zelf ook eerst met gekookt water of boorwater (verkrijgbaar bij de drogist) proberen. Helpt het niet, dan toch even een zalfje bij de dierenarts halen, is het meestal snel mee over.

Groetjes, Els.

van lennep schreef op woensdag 1 februari 2006, 14:16:


Hoi Esther,

Misschien kan je het anders ook wel met 1 of 2 geiten af. Die eten bij ons de wormplekken in het land ook mooi kaal. (En ander gras eten ze natuurlijk ook.) Het voordeel van een geit is, dat je ze aan een touw kan zetten, hokje erbij tegen de regen en een emmer water en ze zijn best tevreden. Onze geiten staan overigens niet de hele dag aan een touw. Ze hebben een apart weilandje, vanwaar ze hun eigen afdeling in de stal kunnen bereiken. Pas als hun eigen gras op is, zetten we ze overdag aan een touw te grazen. Ik vind dat je dan wel thuis moet zijn, want ze kunnen natuurlijk altijd in hun touw verstrikt raken, dus je moet het wel in de gaten houden. (Vooral die met horens zitten gauw vast.) Een stukje verplaatsbaar schapenschrikgaas werkt trouwens ook prima. Dat hebben we de afgelopen zomer gedaan, bedenk ik opeens. Toen hebben de geiten helemaal niet aan een touwtje gestaan.

Groetjes, Els.

Piet schreef op vrijdag 3 februari 2006, 9:54:


Hoi Piet,
Altijd maar die twijfels. Het van de ijzers afhalen was bij ons het probleem niet, wel de tijd erna. De eerste paar weken had Froukje duidelijk heel gevoelige voeten en dan begin je toch te twijfelen of je wel goed bezig bent. Nu is die twijfel helemaal weg. Heb vandaag 5 kilometer met haar gewandeld en ze hobbelt overal doorheen. Loopt op het harde nog wat korter dan in de berm, maar absoluut niet pijnlijk meer.
Het natuurlijk houden kostte ook niet heel veel moeite. Moest even door de weerstand van John heen, maar ook hij is er nu heel blij mee. Je ziet de beesten gewoon genieten!
Bitloos ga ik zeker proberen. Wat mij betreft komt er geen bit meer in, zeker niet na de foto's van Egon. Ik schaam me dood! Mijn Froukje heeft altijd ontzettend veel weerstand op het bit gegeven. Moest ik haar aan de teugel rijden, deed ze haar mond wagenwijd open. Mijn reactie daarop was altijd "loslaten", maar ja dat mocht niet altijd van de verschillende instructeurs die ik heb gehad. Ik ben heel vastbesloten om dat nooit meer te laten gebeuren, hoewel ik bang ben dat ik dan ook nooit meer hoef te lessen bij mijn vereniging. So be it! Ze vonden daar dat natuurlijk bekappen ook al geen goed plan.

En dan over buurvrouwen. Was dus ook vol goede moed met de shetlander van de buurvrouw bezig met bekappen. Licht bevangen, dus ik had gezegd dat het beestje vooral niet op het gras moest. Na twee dagen liep het al aanmerkelijk beter, en na een week liep ze weer goed. Maar toen moest ze natuurlijk weer op het gras. Nu raakte ze niet bevangen, maar ze werd wel heel stijf in de achterhand. Gezegd dat dat nog wel eens insuline-intolerantie kon zijn.
Inmiddels zijn er een veearts en haar eigen hoefsmid bijgeweest. Ik hoef (mag) er niets meer aan te doen. Jammer, want de hoefjes begonnen er al aanmerkelijk beter uit te zien. De veearts heeft bloed afgenomen, mij benieuwen wat daar uit komt.
Haar haflinger heeft ze nu wel van de ijzers laten halen, maar wel traditioneel laten bekappen. Dus veel te hoge hielen en de kalklaag zit er nog gewoon onder. Opmerkelijk dat hij zelfs nu al veel beter loopt dan met ijzers. De langzame telgang-stap is veranderd in een langzame 4-takt stap!
En ach, Piet, deze mevrouw heeft m'n boek over natuurlijk bekappen een maand te leen gehad en ze heeft ook de hoeven van mijn fjordjes gezien. Die van Froukje, die na zovele jaren ijzers er zienderogen op vooruit gaan en die van Willem, nooit ijzers gehad en O, jongens ik ben zo vreselijk trots op zijn voeten! Plaatjes van natuurlijk bekapte hoeven, ze kunnen zo in het boek!

Nou het verhaal is zo wel lang genoeg. Ik dank in ieder geval iedereen op dit forum en de makers van deze site, dat ze m'n ogen geopend hebben!

Groetjes, Els.

Hoi allemaal,

Even een vraagje uit nieuwschierigheid. Uit de berichten van Conny begrijp ik dat bij haar shetlanders de hoefwand al na 5 maanden helemaal opnieuw is uitgegroeid. Bij mijn fjord Froukje kan ik nu na 3 maanden de nieuwe rand zien, tel ik daar nog 3 nieuwe randen bij dan zit ik wel zo'n beetje bij de grond en kom ik dus op een jaar voor de uitgroei, wat ook m'n verwachting was.
Groeit nu de hoefwand bij alle paarden/pony's even snel? Zodat als je een kleine pony hebt met dus kleinere/kortere hoeven de hoefwand zich sneller vernieuwd?
Ben benieuwd!

Groetjes, Els.