Marie-Christine Vesters schreef op maandag 9 januari 2006, 12:31:


Hallo, Piet en Marie-Christine,
k heb mij nooit druk gemaakt over hoefbevangenheid/fructaan e.d., gewoon omdat mijn paard altijd op het weiland staat als het even kan, is het te nat moet ze helaas in de bak blijven, omdat ze anders de boel omploegt :)
Pas de site van PaardNatuurlijk heeft mij aan het denken gezet. Ook als de omstandigheden ideaal zijn om hoefbevangen te raken, dartelt mijn paard vrolijk door het weiland. Zij is er schijnbaar (gelukkig!) niet vatbaar voor.
Het zou mij ook erg interesseren of er inderdaad een factor is die over het hoofd gezien wordt. Mijn paard is altijd buiten, krijgt onbeperkt hooi, maar wordt alleen in de winter wel bijgevoerd met een beetje muesli, een scheut slaolie en een schep biotine. Aan fruit krijg ze wat voorhanden is, momenteel enkele wortels per dag. Haar gewrichten werken wat beter op de slaolie, zonder biotine en muesli in de winter worden haar hoeven helaas wat slechter. Mijn paard wordt dus niet helemaal natuurlijk gehouden en raakt toch niet bevangen. Zoals Marie-Christine schrijft, de natuur moet iets geregeld hebben, ik kan alleen niet bedenken wat. Zoals gezegd, mijn paard wordt alleen in de winter "onnatuurlijk" bijgevoerd, dan zou zij toch bevangen moeten raken?
Monique

Hallo,
Gisteren hebben mijn collega en ik een vier uur durende buitenrit gemaakt. Wat ongelooflijk koud zeg! Maar wat een heerlijke rit..... Indy loopt als een trein! Voor het eerst merkte ik aan Indy dat zij de rit echt met gemak aankon. Ze liep ijverig en vrij. Heuveltje op voelde ik haar echt kracht zetten, geen hobbelig geklauter/getrek met haar rechter voorbeen. Ze ging vanzelf over in draf en ging met gemak omhoog.
Anders merkte ik altijd aan de laatste kilometers dat zij toch wel wat moe werd, haar passen werden korter, haar bewegingen wat houterig. Nu was daar geen sprake meer van. Moeilijke ongelijke ondergrond, een glibberig, blubberig paadje afdalen en slalommen tussen bevroren molshopen, ze wilde heel graag en kon het ook aan. We zijn aan het eind van de rit zelfs nog lekker een stukje naar huis gedraafd, oortjes naar voren (Indy bedoel ik) en met lichte dwang moest ik haar duidelijk maken dat we toch echt naar huis gingen. Ze probeerde weer stiekum rechtdoor gaan! De natuurlijke hindernisjes die we tegengekomen zijn stellen werkelijk niets voor, maar voor Indy is het heel wat. Dit was twee jaar geleden niet mogelijk. Even verstappen en er was weer een pees verrekt en ontzettend dik. Geweldig als je je daar geen zorgen meer over moet maken. Ik heb haar lekker laten lopen, later moest haar zelfs afremmen, want ze wilde overal overeen denderen. En dat vond ik toch teveel van het goede, ze was mij een beetje te overmoedig!
Ik heb haar trouwens wel haar schoenen aangetrokken, want we hebben deze winter helaas het punt bereikt dat haar hoeven heel langzaam groeien. Van bekappen is geen sprake meer, het blijft beperkt bij uitkrabben en wat losse stukjes verwijderen. Ze loopt overigens nog prima op onze kleine wandelingen, maar er kan werkelijk haast niets meer af! Om te voorkomen dat ze bij de eerstvolgende keer dat de bak en het weiland weer bevroren is de boel kneust, neem ik liever geen risico. Het voorjaar komt zo langzamerhand weer in zicht, dan zullen de hoeven ook wel weer meer gaan groeien, dan kunnen de schoenen weer in de motteballen!
Monique

epona schreef op maandag 9 januari 2006, 14:04:


Hallo, Epona!
Ja, Indy was inderdaad het paard wat soepel gemaakt moest worden. Bijkt dat ze haar achterhand steeds beter kan gebruiken.
Er is mij trouwens nog iets heel raars opgevallen: Indy heeft altijd scheef gelopen! Sinds ze ruímer loopt en absoluut niet meer met haar rechter voorbeen trekt, verschuift mijn zadel onder het rijden naar links! Ik heb gemerkt dat ik ook al die jaren scheef gezeten heb, mijn linker been verder naar achteren dan mijn rechterbeen, om haar scheefheid te compenseren. Nu loopt ze recht en moet ik ook recht zitten. Dat is knap lastig!
Ik ben echt ontzettend blij! We gaan eindelijk de goede kant op!
Monique