ElkeW schreef op donderdag 5 januari 2006, 11:06:
Nee, demonstraties rijkunst in verschillende disciplines van het veebeheer; de Doma vaquera, Garocha, Acoso y Derriba, Rejoneo en ik meen ook een Tendero.

De eerste twee kan je zien als het schapendrijven met een hond, maar dan te paard rundvee. Op zich is deze manier van rijden bedoeld voor het eggie in de campo met het vee van de hacienda maar kent ook een geformaliseerde wedstijdvorm zonder vee die vergelijkbaar is met de dressurwedstrijden in NL waar ook geen wapens of slagveld meer bij te pas komen.
Acoso y Derriba en Tendero zijn zéér specialistische werktaken op de hacienda welke ook in wedstrijdvorm beoefend worden doch waarvoor vee essentieel is. Dit kan je vergelijken met het Western 'roping'.
Rejoneo is wel de juweel in kroon maar hoort eígenlijk niet in dit rijtje thuis omdat het van oudsher en tot in levend geheugen alleen edellieden beoefend kon worden; het is wel de hoge school van dezelfde manier van rijden, doch heeft géén basis in het werk maar in een proeve van bekwaamheid en moed van ridder-en-paard. Het heeft daarom ook eeuwen naast het tournooirijden gestaan.

Dé top.

ánders maar wel vergelijkbaar mbt kennis en niveau ja.

Het is hier gebruikelijk dat de eigenaar zijn paard bij een professionele trainer afgeeft en na een half jaar tot jaar beleerd weer ophaalt. Hij krijgt dan een korte les en een dwingende gebruiksaanwijzing mee.

Een levensgroot resulterend praktijkverschil is dat hier met de losse teugel op stang gereden wordt en de paarden bv. met zijn twintigen naast elkaar (in de regel gewoon los) voor de kroeg staan zonder gedoe naar omstanders of elkaar.
Een ander verschil is dat zelfs de grootste knurft probleemloos met zijn paard door het verkeer en publiek huppelt langs de afgrijselijkste kermisherrie.

Het verschil tussen aanleuning-op-trens en los-achter-de-stang is letterlijk een wereld; een wereld van rij-cultuur. Beiden met hun voordelen en inherente nadelen.

HC

marjolijn schreef op donderdag 5 januari 2006, 15:31:


Terwijl ik toch duídelijk aangeef dat de manier van rijden los staat van waar je deze voor zou kunnen gebruiken. De dressuurwedstrijden in NL zijn proeven van bekwaamheid voor de blindvoorwaardse massacavalerie-'charges' uit de napoleontische oorlogen. In één enkele aanval sneuvelden meer paarden dan bij milénnia stierengedoe. Is dat echter relevant als je het over de techniek, de manier van rijden hebt? Ik vind en schrijf duidelijk van niet. Hoe neutraal moet dan je in vredesnaam zijn???

Mag je in NL niets meer melden als daar zelfs maar een verméénd potentieel politiek incorrect aspect aan geplakt kan worden? Dat riekt én naar censuur én leidt tot erosie van evenwichtige normen en waarden.
De vergelijkbare reacties mbt boomzadels, brandmerken, slachtpaardje-redden etc. zijn andere voorbeelden van een misplaatst gevoel over een vermeende 'hogere' moraal.
Erg zielig allemaal, helemáal omdat we het over paardrijden hebben; het op een paard gaan zitten voor de eigen lol; een fundamenteel egoïstische keuze.....

epona schreef op donderdag 5 januari 2006, 17:42:



Dát was ook ook de kern van de oorsprong van het rejoneo; de overtreffende trap daarvan voor ruiter en paard en ja, de tercio van de bandarillas ís de ultieme demonstratie van het vertouwen van het paard in de ruiter en van de vaardigheid van die ruiter. Heden ten dage, in onze moderne maatschappij, zie ik daar de functie echter niet van en hoeft de uiteindelijke toépassing ervan voor mij in het geheel niet.
De ethiek van de toepassing staat zoals meermalen aangegeven los van de dressuurvorm op zich. De dressuurvorm die hierbij toegepast wordt is de oéroude grondslag voor wat renaissance-rijden genoemd wordt.

De overige vormen echter zijn nog steeds in de dagelijkse praktijk van de veefokkers essentieel voor het beheer en management. Net zoals het paard in Zuid-Amerika (iets minder Noord-) nog steeds onmisbaar is voor de extensieve veeteelt.

Wat relativering betreft: voor de betreffende páárden is rejoneo statistische minder riskant dan militairy. Dat is echter geen enkel kriterium op zich. Ook bvan militairy ben ik geen voorstander maar ook in de dresuur dáárvoor zitten dingen die je bij het dwarsvelden kan gebruiken.
Zo ook oorlog; wie is dáár nu bij het volle verstand voor?? Toch is er een serie DVD's over cavalerie-inzet tijdens WO2 en daar staan verrekt nuttige tips op mbt rijtechniek.

Ik blíj het trouwens wonderlijk vinden hoe op deze site 'lief' en 'natuurlijk' een relatie hebben terwijl de natuur volslagen mededogenloos is en op een paard gaan zitten niet natuurlijk is maar opeten wel zoals Ina terecht opmerkt.

epona schreef op donderdag 5 januari 2006, 18:43:

Oeffff, is dát even een ongefundeerde sprong naar conclusie. Ik ben gék op lief; liever lief dan knap
Mij ontgaat alleen, en dat schrijf ik toch écht duidelijk, de links 'lief' en 'natuurlijk'.

Lees trouwens tot mijn verbázing dat paarden niet naar elkaar zouden bijten. Weet niet waar de betreffende onderzoeker naar gekeken heeft, maar niet naar paarden.
Verder zijn zebras wel degelijk prima te beleren en te berijden. De op een ander topic genoemde John Rarey liet dat al zien en sindsdien is er in zuidelijk Afrika zelfs een safari-organisator geweest die er toeristen mee door het reservaat reed. Hét verschil is dat ze zo'n 10.000 jaar domesticatie-proces missen en niet altijd elke dag werkwillig zijn en als schrikken gelijk écht flippen zoals paarden niet meer doen.
Ik heb verder mijn handen al meer dan vol aan een schítterende muildiermerrie die zó van de muur in de grot van Lascaux afgestapt lijkt; die dame is een intelligentietest waar ik voor alsnog voor zak.
Zoals Tom Dorrance zegt: van stap 1 naar stap 2 vind ik niet zo belangrijk, van nul naar één, dát is de crux. En gelijk heeft hij, pfffffff...... weerstandsloos noch verzamelen noch doma rejoneo in zicht

Nick, een vraag houdt in dat de steller het antwoord wil weten, open staat voor uitleg.
Voor een antwoord is het nodig dat de vraagsteller over een referentiekader beschikt waar je een uitleg op kan bouwen.

In jouw geval dénk ik dat jij helemaal niet wil weten hoe dat kan want je bent het er vooraf al niet mee eens en ten tweede heb ik niet voldoende kennis om een uitleg op jouw referentiekader te bouwen.
Ja en Nick, vragen staat vrij doch je hebt geen récht op tekst en uitleg.
Tenslotte slot ís het antwoord al verschillende malen hierop PN voorbijgekomen. Dat jij je in die talen niet kan redden verplicht mij niet tot het spelen van vertaler en als brenger van een jouw vást niet welgevallige boodschap dan Kop-van-Jut zijn als dank.
Waar een wil is, is een weg Nick. Zoekt en gij zult vinden. Jouw vragen zijn niet de verantwoordelijkheid van een ander.

epona schreef op donderdag 5 januari 2006, 20:41:

Euh.... dé natuur zelf. Als in: waar iets eetbaars is, is ook iets wat dat eet.
Paarden lopen bijvoorbeeld om het hards met elkaar omdat de achterste wordt opgegeten.


Dát is wéér wat anders; als Capricho 'lief' doet tegen de meiden is dat niet uit atruïsme; hij wil alleen maar zijn wip zeker stellen.
Als Arabella 'lief' doet tegen mij is dat idem doch dan omdat ze mijn beschermheerschap waarbij zíj zich veilig zeker wil stellen.

Dat pennies een niet realistische wereldbeeld hebben is de essentie van het penny-zijn. Dat die in plaats van in de Sint in 'lief' geloven is een niet-lieve truc van de natuur om ze op MÁNNEN voor te bereiden
Het fan-zijn van 'Natuurlijk' echter houdt in dat je de natuur op prijs stelt; iets van natuurwetten op je netvlies hebt en 'lief' is in die context tegen-natuurlijk.
Hieruit volgt dat pennies natuurlijk zielig vinden en aangezien dit zo is acht ik mijn stelling bewezen


Klopt. Is niet in het beste belang voor mijn paard, schaadt de ruggegraat en ik heb er tóch veel lol aan. Ervaar het door deze combinatie wel als een dwingende verantwoordelijkheid alles zo paardgericht mogelijk in te vullen. Daarom ga ik voor kennisuitbreiding bijvoorbeeld naar de Feria de Toros. Neem mijn zoontje mee. Lief toch? Nee, hoor vind ik én dikke lol én ik hoop dat hij paarden boven motorfietsen kiest als hij opgroeid; bescherming van de toekomst van mijn genen = heel natuurlijk, maar niet 'lief'.

Snap je het nu?

HC

Cassandra Berg schreef op donderdag 5 januari 2006, 22:25:
Nee, nú niet meer nee en dat komt door....
Stap maar eens op een Prezwalski af

Waarom denk je dat Xenophon adviseert de paarden te muilkorven opdat het wat minder stalslaven kost en dan zíjn die paarden al een aardig eind op het domesticatiepad.

Nee Cassandra, is echt onzin.


Euh... de mens heeft de ezel een paard duizend jaar eerder gedomesticeerd als het paard. Had zelfs de kameel en de os is tot de industriële revolutie met het muildier last- en trekdier bij uitstek gebleven.
Zelfs de onager en de zebra zijn eerder aan de beurt gekomen voor een test dan het paard omdat het paard als meest opgefokte het lastigste van allen was. Het paard was de láátste van allemaal.
Je kan op basis van archeologische argumenten zelfs heel aardig de stelling verdedigen dat paarden gehouden werden voor vlees en muildierfok vóór ze serieus als rijdier geprobeerd werden.
Dat uiteindelijk het paard het lot van rijdier getrokken heeft komt simpelweg door de bouw van rug en schouders die geschikter zijn voor de vorm van het menselijke zitvlak en de grootste bereidheid lang en hard door te lopen.

e m kraak schreef op donderdag 5 januari 2006, 22:51:

en wéér mep je, mbt het stierengdoe, zelfs naast de hele plánk. Lees echt Hemmingway eens; die 'vangt' het goed.

Nick Altena schreef op donderdag 5 januari 2006, 23:11:

Op Bokt heb je een zéér uitgebreide uitleg kunnen lezen en ik heb de link van een pagina waar je alleen maar het Engelse boek hoeft te bestellen daar én hier al tíg keer gegeven. Ook de links naar het ander, Franse, boek.
Wat wil je dán????? Een bewerkte vertaling met context een uitleg aangevuld met ervaring uit eerste hand??? Zoek een uitgever voor me en ik schrijf het.

@Peter:
De tauromaquia wordt hier in Spanje juist verweten teveel met de tijd mee te gaan, vooral de laatste 10 jaar te commercieel te zijn geworden en de argumenten daarbij zijn eigenlijk heel steekhoudend.

Ik sta op de mailinglijst van de Junta de Andalucía en ontvang automatisch en gratis de boekwerken die zij uitgeeft.
Daarbij kom je het letterlijk op straat en de rest van je dagelijkse leven tegen.
Heel eerlijk gezegd kan ik er met de beste wil van de wereld geen eenduidig standpunt over formuleren op het in mijn ogen misplaatste commerciële aspect na. De opmerking dat ík het gesol met de stier niet nodig vind zou te makkelijk en onterecht zijn: ik geniet van andalucía en de corrida is daar een onlosmakelijk onderdeel van.
Zo ergeren engelsen hier in het dorp zich aan de in hun ogen slordige stupiditeit van het bord 'Firewoo' bij een stapel haardhout. Ík heb helemaal in een kréukel gelegen met de schilder ervan: het verhaal van het hoe en waarom is zo andalusisch als je het maar kan bedenken - 'Het bord was korter dan het woord en dit is toch ook duidelijk?!'.

Nick Altena schreef op donderdag 5 januari 2006, 23:41:

... :-X ....


Dat betwijfel ik Nick: ik heb hier ooit lief aangeboden de serie Tierra de Toros door te sturen maar daar was, heel prominent en lang ook van jou, alleen tegenwind op.
Deze is echter vrij eenvoudig via het web nog te verkrijgen. Deel 4 i(meen ik) is waar je het meest aan hebt.
Wees anders héél lief tegen Peter Donck.

Verder:
'El Rejoneo' - Lopéz Izquierdo
'Reiter, Reiten, Reiterei' - Solinksi
En als je liever plaatjes kijkt de 4-delige video serie: 'Curso de Doma Rejoneo' - Javier Buendia, te koop bij Letrera Prensa en naar ik méén ook bij Egartorre Libros.
Het boekje 'Acoso y Derriba' van Antonio Miura uit de jaren '20 is een juwééltje maar týpisch andalu' en zelfs met net schoolspaans een hele opgave.

Ik ben echter wederom door jou in mijn mening bevestigd dat je het er toch 'niet mee eens' bent....

Voor de rest lijkt dit op stenen in drijfzand gooien Nick.

Spirithorses schreef op vrijdag 6 januari 2006, 8:53:

Vooruit, want het régent!!!!!!!!!!!!!!! en het vooruitzicht is aardig wat water. Planning dus een beetje om vandaag; weer lopen. Heb en al een marathon opzitten dus wilde eigenlijk 'een berg op vallen', maar goed, toch maar weer rennen dan.

Even een illustrerend verhaalje:
In Jeréz staat een levengroot standbeeld van Esperanza, een merrie van Domecq
Die heeft 250 (!!!!!!!!) corridas gedaan en is 27 geworden.
De ruiter is in deze lange loopbaan twee keer létterlijk door haar gered. Beide keren kwam hij door een val weerloos voor de stier en verdedigde zij hem actief. De tweede keer, in Portugal, liep ze daarbij forse verwondingen op maar liet níet af tot hij in veiligheid was gebracht. De verwondingen waren dermate ernstig dat ze haar veulen verloor.
Kijk; ík begrijp niet dat je jouw paard waar je zo'n band mee hebt aan dit risico bloot stelt, maar dát is het punt niet; je kan een paard echt zó opvoeden en beleren dat het voor joú vrijwillig het leven riskeert.

Anekdote over de andere kant van deze band; een jonge rejoneador zag zijn ster met stíp omhoogschieten door zijn band met zijn hengst. Het paard kwam jammerlijk om bij een verkeersongeval met de vrachtwagen. Hoewel hij een stal vol getrainde paarden had, was en zijn loopbaan veelbelovend knakte dit verlies hem volledig en kwam niet meer in de ring.

Bovenstaande anekdotes geven buiten de bijzondere doma ook twee andere punten weer;
- de ruiters hebben écht een band met deze paarden
- simpel vervoeren van jouw paard is al een keuze het een risico te laten lopen voor joúw belang

Ik heb voor mezelf níet op het netvlies wat wel/niet acceptabel is en al helemáál niet hoe dat voor een ander zou moeten zijn.
Ik bedoel; ik kan makkelijk zéggen dat ik arabella nooit aan risicos zou blootstellen maar rij wel met haar over de provinciale weg en als een ánder een fout maakt is zíj de pisang.
In galop over een NL grasveld is óók een risico; een ongelukkig getroffen konijnengat is genoeg om een poot te breken.
Niet meer over de provinciale weg, nooit meer in galop???
Ík heb geen eenduidig antwoord.

Michiel schreef op vrijdag 6 januari 2006, 21:21:


Hallelúja: dát is motiverend zeker.

jose schreef op vrijdag 6 januari 2006, 21:11:


De reglementen staan op de staan op de site van de hippische sportbond.

Er is geen helder waarom.
Het leeuwendeel van de regels is gebaseerd op wat bij de cavalerie gebruikelijk was en verder is het geheel erop gericht om een set van voor iedereen zo uniform mogelijke randvoorwaarden te creëren opdat de vaardigheidstoets van de combinaties zo vergelijkbaar mogelijk wordt.

n de loop der jaren zijn daar verschillende dwaalsporen in geslopen in een poging meer 'veiligheid' in te bouwen.
Zo zijn de aanpassingen zoals mbt bitloos of bijvoorbeeld het met een hengst rijden niet in lijn met de basisregels.

Het heeft niet veel zin om naar het waaróm te vragen omdat de hele set inmiddels verworden is doordat de proef geen vaardigheidsproéf van daadwerkelijk in de buitenwereld kunnen rijden meer is maar een doel op zichzelf.
Het zou een groot doel dienen als in de dressuurproeven 'een brood kopen in het dorp' opgenomen zou zijn. De meest topruiters kunnen nl. niet eens om het sportveld heen rijden....

De basis van de cavalerieschool waarop FEI-dressuur is gebaseerd is de blind-voorwaardse massa-aanval die zich tijdens de Napoleontische oorlogen ontwikkelde. Dáár komt het voorwaards, voorwaards, vóórwaards vandaan, het volgas rijden met het bit als snelheidsregelaar en het neerwaards als voorwaardsstimulator.
Ook al niet meer van deze tijd net als de verplichte uitmonstering, om over scheren en tastharen-mutilatie te zwijgen.

Als het 'jouw ding' is, dan is dat zo en kan je zonder meer een hoop lol met je knol hebben als je niet ál te ambitieus bent; een toepasselijk waarom is er echter zelden.

HC

WCKrullenbol schreef op vrijdag 6 januari 2006, 21:07:


Ik zou er tijdelijk even naast gaan. Ga met haar lopen met de lange lijn en haar leren met jou naast tot schuin achter haar met doorhangende lijn te doen wat jij vraagt.
Het boek 'Pferdengymnastik' van Solinski is hier ideaal voor.

Wat je in géén geval moet doen is haar wat geven om op te gaan hangen. Laat lós.
Dat loslaten is echter niet veilig als ze wegloopt, daar niet mee om kan gaan.
Van 'achter eronder rijden' is feitelijk een drijvende hulp als je de voorkant niet tegenhoudt wanneer je dit niet eerst anders hebt aangeleerd.

Ik zou éven een stapje terugnemen en haar aanbieden wat je bedoélt met de toch wat nieuwe manier van met de hulpen omgaan.
Het bitlessbridle sméékt om het signaalrijden en niet om de meer/minder strakke teugel.

HC

Michiel schreef op vrijdag 6 januari 2006, 22:28:

De voor joú zinvolle dan toch zeker?!. Dat is niet hetzelfde. Wellicht hoef jij bijvoorbeeld niet over ethische keuzes na te denken, ik wel en naarmate ik meer ervaar, steeds weer opnieuw.

Bedankt voor het begrip maar jouw conclusie mbt verdediging is niet helemaal correct:
De discussie tussen Egon en Peter ging geheel langs mij heen, Egon onderbouwde zelf dat hij losse flodders afschoot, Nick is het standaard oneens en Cassandra snapte het niet.
De eventuele emotionele associaties die aan mijn poging tot informatie mbt een rijtechniek werden gehangen hingen niet bij míj.
Ík heb verder genóten van Peter; hartelijk geláchen en vond dit een heel amusant topic

Zo zie maar weer Michiel: perceptie is realiteit