Spirithorses schreef op zaterdag 31 december 2005, 9:46:


Bright is een Tinker (koudbloed). Zit dik in het spek en heeft een vacht zo dik dat ze wel een teddybeer lijkt en toch zoekt ze steeds haar schuilstal op. Vooral met hagel staat ze er graag in maar ook gisteravond met die gure wind die de sneeuw zo hard in ons gezicht sloeg toen we even gingen kijken. In dat stalletje is het trouwens altijd heel behaaglijk. Komt vast door de warmte die ze met haar grote paardenlijf verspreidt.

Groetjes, Sandra

agness schreef op vrijdag 30 december 2005, 19:32:


Bright staat altijd buiten. Ze heeft wel een schuilstal maar die is aan één kant voor de helft open. Daar staat ze trouwens niet ze heel veel in.

Groetjes, Sandra

Spirithorses schreef op zaterdag 31 december 2005, 10:17:


Het komt misschien ook wel omdat Bright alleen staat. Paarden in een groepje houden elkaar warm omdat ze bij elkaar in de buurt staan. Zij is natuurlijk is helemaal in haar eentje. Ik zal blij zijn als het veulen er is. Heeft ze tenminste wat gezelschap.
Ik heb net je site bekeken. Ziet er hartstikke mooi uit!

Groetjes, sandra

Ilona Kooistra schreef op zaterdag 31 december 2005, 10:24:


Ik ben één van die dikkerds (arme Bright) en ik moet toegeven dat ik in de tijd dat ik zo slank was rookte als een schoorsteen. Daar heb ik niet bij stilgestaan maar het vernauwd behoorlijk de bloedvaten. Het zit hem vast in het roken. Want dat doe ik al veertien jaar niet meer.
Bala is toch een arabier? Bij arabieren zitten de aderen toch dichter onder de huid dan bij andere rassen? Misschien kan ze daarom beter tegen de kou terwijl ze niet erg dik is.

Groetjes, Sandra

Gelukkig nieuwjaar allemaal!!!

Groetjes, Sandra

agness schreef op zondag 1 januari 2006, 11:31:


Het verschil tussen natuurlijk bekappen en bekappen wordt heel goed op de site "Hoefnatuurlijk" beschreven.
Hoe vaak je natuurlijk moet bekappen hangt af van het feit hoe je met hem weg bent. Als ze enkel en alleen in het weiland staan zou ik elke week even een rasp langs de hoeven halen. Als je er regelmatig mee op de verharde weg rijdt kun je met wat minder toe. Eén keer in de twee weken of nog minder vaak. Gewoon regelmatig controleren. De hoef laat zelf zien wat en wanneer het moet gebeuren.

Succes ermee,
Groetjes, Sandra

Gregoor Lendfers schreef op zondag 1 januari 2006, 13:46:


Dit vind ik zo een mooi verhaal.
Het is hier heel rustig met vuurwerk maar af en toe toch wat verdwaalde knallen en natuurlijk uit de verte vuurpijlen. We zijn tot kwart voor één buiten bij onze merrie gebleven. Omdat ze af en toe toch wel sprong en een rondje rende bleven we wel buiten het schrikdraad van de paddock. Ik was bang onder de voet gelopen te worden. Jouw verhaal leert mij dat het ook anders kan.

Groetjes, Sandra