Spirithorses schreef op zaterdag 24 december 2005, 22:50:
>> Je ziet ... positief, hoe kan het ook
>> anders.
>
> En dat moet niet te vaak gebeuren.
> Ik wens je alle sterkte en hoop dat het ooit duidelijk wordt
> wat ze nou precies had. En dat er natuurlijk een ander paard op
> je pad komt....
Ja ik heb weer opnieuw geleerd verdriet te hebben zoals een kind.
Ken je dat? Ontroering, intense aandacht, een enkele traan en vooral oplettendheid voor wat er nu gebeurd. En dat was shadow nabijheid geven en bijtijds haar aleen laten, in haar belang. Eigenlijk mag je zoiets geen verdriet noemen. Wat men doorgaans verdriet noemt zijn gedachtes die het oude weer terug willen hebben en omdat dit niet gaat, wordt de machteloosheid en woede gevoelt. Veel liever heb ik gedachtes die het oude eren. Simpel en tevreden.
Michiel
www.thework.org
Warboel
